Nosema ceranae به عنوان یک آلودگی میکروسپوریدی طولانی مدت در زنبورعسل اروپایی
چکیده
نمونه های زنبور عسل بین سال های 1995 و 2007، برای بررسی حضور آلودگی نوزما، از 12 کشور جمع آوری شد. نتایج ما نشان داد که Nosema ceranae یک آلودگی گسترده زنبورعسل اروپایی، Apis mellifera، درایالات متحده است. کشف N. ceranae در زنبورهای جمع آوری شده طی دهه قبل نشان داد که N. ceranae، پیش از اینکه شناسایی شود، از میزبان اصلی خود یعنی Apis cerana به A. mellifera منتقل شده است. گسترش آلودگی N. ceranae در A. mellifera نیازمند بررسی های بیماری شناسی برای شناسایی شرایطی می شود که منجر به چنین آلودگی های گسترده می شود.
بیماری نوزما یکی از شایع ترین بیماری های زنبورهای عسل بالغ است (Bailey, 1981; Matheson, 1993) و از طریق دو گونه میکروسپوریدی توصیف شده ی یعنی Nosema apis و Nosema ceranae ایجاد می شود. انتقال نوزما در کلنی های زنبورعسل به طور عمده از طریق مسیر مدفوع-دهان انجام می شود، که در آن عوامل بیماری زا از طریق انتقال مدفوع میزبان های آلوده به میزبان های غیرالوده از طریق تغذیه منتشر می شود. زنبورهای بالغ هنگام تغذیه از غذای آلوده و هنگام تمیز کردن مواد مدفوع از بدن زنبورهای آلوده، از اسپورهای نوزما تغذیه می کند. اسپورها درون معده جوانه زده و لوله های قطبی را آزاد می کنند که اسپوروپلاسم خود را از این طریق به سلول های اپیتلیومی معده منتقل می کنند تا در آنجا اسپورهای بیشتری جوانه بزنند. چند میلیون اسپور جدید می تواند چند هفته بعد از آلودگی اولیه درون معده زنبور مشاهده شود (Bailey and Ball, 1991) و اسپورهای دفع شده با مدفوع به عنوان منبع جدیدی از آلودگی در کلنی ها عمل می کنند. اگرچه زنبورهای آلوده علایم خارجی مشهودی ندارند، آلودگی نوزما منجربه اختلالات گوارشی، کاهش طول عمر زنبورهای عسل، کاهش اندازه جمعیت کلنی های زنبورعسل (Hassanein, 1953; Rinderer and Sylvester, 1978; Malone et al., 1995) و کاهش تولید زنبور و تولیدات محصول می شود که به گرده افشانی زنبورها وابسته است (Anderson and Gia con, 1992; Fries et al., 1984; Goodwin et al., 1990).
Abstract
Honey bee samples collected between 1995 and 2007 from 12 states were examined for the presence of Nosema infections. Our results showed that Nosema ceranae is a wide-spread infection of the European honey bee, Apis mellifera in the United States. The discovery of N. ceranae in bees collected a decade ago indicates that N. ceranae was transferred from its original host, Apis cerana to A. mellifera earlier than previously recognized. The spread of N. ceranae infection in A. mellifera warrants further epidemiological studies to identify conditions that resulted in such a widespread infection. Published by Elsevier Inc.
Nosema disease is one of the most prevalent adult honey bee diseases (Bailey, 1981; Matheson, 1993) and is caused by two described species of microsporidia, Nosema apis and Nosema ceranae. Transmission of Nosema in honey bee colonies is mainly via the fecal-oral route in which pathogens are spread by transferring feces of diseased hosts to uninfected hosts via ingestion. Adult bees ingest Nosema spores when they are eating contaminated food and when they are cleaning up fecal material from infected bees. The spores geminate within the midgut and release polar tubes that transfer their sporoplasm into midgut epithelial cells where they generate more spores. Millions of new spores can be found inside of a bee’s midgut a few weeks after initial infection (Bailey and Ball, 1991) and the spores excreted with feces become new sources of the infection in the colonies. Although infected bees do not exhibit obvious external disease symptoms, infection of Nosema causes digestive disorders, shortened life spans of honey bees, decrease of population size of honey bee colonies (Hassanein, 1953; Rinderer and Sylvester, 1978; Malone et al., 1995), and reduction of honey production and crop products that rely on bees for pollination (Anderson and Giacon, 1992; Fries et al., 1984; Goodwin et al., 1990).
چکیده
کلمات کلیدی
سلب مسئولیت
Abstract
Keywords
Disclaimer
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه