پرداخت بر مبنای عملکرد حسابداری و سرمایه گذاری تحقیق و توسعه
چکیده
مطالعات قبل این گونه استدلال می کنند که به خاطر پیچیدگی و طبیعت بلند مدت تحقیق و توسعه (R&D)، بین پرداخت بابت عملکرد حسابداری و سرمایه گذاری تحقیق و توسعه، هیچ گونه رابطه معناداری وجود ندارد. ضمناً، انتظار می رود در شرکتهایی که تحت فشار سود موقت قرار دارند، بین پرداخت بابت عملکرد حسابداری و سرمایه گذاری تحقیق و توسعه رابطه منفی وجود داشته باشد. اما نشان می دهیم که در یک بازار در حال ظهور نظیر چین، که هزینه های نمایندگی نوآوری در سطح بالایی قرار دارد، شرکت ها از برنامه های تشویقی مبتنی بر عملکرد حسابداری برای به حداقل رساندن رفتار فرصت طلب مدیریت استفاده می کنند. بین پرداخت بابت عملکرد حسابداری و سرمایه گذاری تحقیق و توسعه، رابطه مثبتی وجود دارد. به علاوه، این گونه استنباط می کنیم که در صورت وجود مکانیسم های حاکمیت جایگزین برای به حداقل رساندن هزینه های نمایندگی نوآوری، رابطه فوق ضعیف تر می شود.
1. مقدمه
مطالعات اخیر پیرامون رابطه بین سرمایه گذاری تحقیق و توسعه و پرداخت بابت عملکرد حسابداری کوتاه مدت، به نتایج متفاوتی رسیده است. با در نظر گرفتن پیچیدگی تحقیق و توسعه، برخی از مقالات (Lerner & Wulf, 2007; Manso, 2011; Ederer & Manso, 2013) پیشنهاد می دهند که طرح های تشویقی طراحی شده جهت ایجاد انگیزه نوآوری، باید به جای سودآوری کوتاه مدت، به موفقیت بلندمدت، پاداش دهند. بنابراین، پاداش نباید به عملکرد کوتاه مدت گره بخورد و نباید انتظار داشت که بین سرمایه گذاری تحقیق و توسعه و پرداخت بابت عملکرد حسابداری کوتاه مدت، ارتباط معناداری وجود داشته باشد. ضمناً، , Stein (1989) می گوید که مدیران احتمالاً رفتار نزدیک بینانه ای به معرض نمایش گذاشته و برای افزایش سود کوتاه مدت، پروژه های سرمایه گذاری را کاهش می دهند.
Abstract
Previous studies argue that due to the complexity and long-term nature of research and development (R&D), there is no significant relationship between pay for short-term accounting performance and R&D investment. Meanwhile, we might also expect a negative relationship between pay for accounting performance and R&D investment in firms under temporary earnings pressure. However, we show that in an emerging market such as China, where the agency cost of innovation is high, firms may use incentive plans based on accounting performance to mitigate the opportunistic behavior of management. We find a positive relationship between pay for accounting performance and R&D investment. In addition, we find that the above relationship becomes weaker if there are alternative governance mechanisms to mitigate the agency cost of innovation.
1. Introduction
Recent studies on the relationship between R&D investment and pay for short-term accounting performance have reached different conclusions. Considering the complexity of R&D, some paper (Lerner & Wulf, 2007; Manso, 2011; Ederer & Manso, 2013) suggest that incentive schemes designed to motivate innovation should reward long-term success rather than short-term profitability. Hence compensation should not be tied to short-term performance and we should not expect to find any significant relationship between R&D investment and pay for short-term accounting performance. Meanwhile, Stein (1989) suggests that managers are likely to engage in myopic behavior and cut investment projects to boost short-term earnings.
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر ادبیات و توسعه فرضیات
3. تعاریف و روش متغیر
1. 3 تعاریف متغیر
1. 1. 3 پاداش مدیر اجرایی
2. 1. 3 حساسیت پرداخت بابت عملکرد حسابداری
3. 1. 3 شدت تحقیق و توسعه
4. 1. 3 متغیرهای کنترل
2. 3 مدلهای تجربی
4. آمارهای توصیفی و نتایج تجربی
1. 4 آمارهای توصیفی
2. 4 تحلیل های رگرسیون
3. 4 بررسی های پایداری
4. 4 تستهای اضافی
5. نتیجه گیری
Highlights
Abstract
Keywords
1. Introduction
2. Literature review and hypotheses development
3. Variable definitions and methodology
4. Descriptive statistics and empirical results
5. Conclusion
References
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه