میزان لغزش-مستقیم تعیین شده هولوسن بواسطه قدمت یابی پیدایش اولیه و OSL
ترجمه شده

میزان لغزش-مستقیم تعیین شده هولوسن بواسطه قدمت یابی پیدایش اولیه و OSL

عنوان فارسی مقاله: نرخ لغزش-مستقیم تعیین شده هولوسن توسط قدمت یابی پیدایش اولیه و OSL روی گسل Anar، ایران مرکزی
عنوان انگلیسی مقاله: Holocene right-slip rate determined by cosmogenic and OSL dating on the Anar fault, Central Iran
مجله/کنفرانس: مجله بین المللی ژئوفیزیکی - Geophysical Journal International
رشته های تحصیلی مرتبط: زمین شناسی و ژئوفیزیک
گرایش های تحصیلی مرتبط: زمین شناسی ساختمانی و زلزله شناسی
کلمات کلیدی فارسی: ژئومورفولوژی، لرزه خیزی و تکتونیک، تکتونیک قاره ای، تبدیل و امتداد-لغزش، تکتونیک و تکامل چشم انداز، تکتونیک و تعاملات آب و هوا
کلمات کلیدی انگلیسی: Geomorphology; Seismicity and tectonics; Continental tectonics: strike-slip and transform; Tectonics and landscape evolution; Tectonics and climate interactions
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1111/j.1365-246X.2009.04309.x
دانشگاه: زمین شناسی، تهران، ایران
صفحات مقاله انگلیسی: 12
صفحات مقاله فارسی: 20
ناشر: آکسفورد ژورنال - Oxford Journals
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2009
ایمپکت فاکتور: 2.528 در سال 2017
ترجمه شده از: انگلیسی به فارسی
شناسه ISSN: 1365-246X
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
فرمت ترجمه فارسی: ورد و pdf
مشخصات ترجمه: تایپ شده با فونت B Nazanin 14
مقاله بیس: خیر
کد محصول: 9391
درج شدن منابع داخل متن در ترجمه: بله
ترجمه شدن توضیحات زیر تصاویر و جداول: بله
ترجمه شدن متون داخل تصاویر و جداول: خیر
نمونه ترجمه فارسی مقاله

خلاصه

قدمت یابی مواجهه اشعه کیهانی (CRE) و لومینسانس (تابناکی) نوری تحریک شده (OSL) برای انحراف تجمعی سطوح مخروط افکنه برای به دست آوردن نرخ لغزش بلندمدت منطقه گسل Anar انجام شده است. در دو محل، مقایسه بین دوره های OSL به دست آمده در آخرین رسوبات قرار گرفته در طول دوره های آبرفت گذاری مخروطی و مواجهه پیدایش اولیه سنگریزه های رها شده روی سطح قبل از شکاف و انحراف راستگرد بعدی آن، میراث قابل توجه و CRE متغیر را نشان می دهد. ترکیب بالا برنده های انحراف با قدمت یابی CRE  و OSL، نشان دهنده لغزش های گسل جنوبی Anar در نرخ حداقل  ، کمی سریع تر از نرخ قبلی تخمین زده شده است، با فرض اینکه برشی که بالا برنده ها را خلق نمود، با شروع هولوسن  هم تاریخ شد (ka 2 ± 12). آخرین برش منطقه ای در منطقه Anar با شروع قسمت پر باران اولیه-میانه هولوسن  (6–10.5 ka) نسبتاً هم تاریخ به نظر می رسد که در منطقه همسایه شمالی عمان نشان داده شده است.

مقدمه

گسل Anar، یک گسل امتداد-لغزش 200 کیلومتری واقع در فلات ایران مرکزی بین ◦N-55.3◦E30.6 و ◦N-54.8◦E32.3، شمال زاگرس (شکل 1) است. این کوتاه ترین سری از روند شمالی، سیستم گسل راستگرد برش دهنده ایران شرقی مرکزی است. منطقه کلی گسل، از گسل Deshir تا غرب به منطقه گسل سیستان در امتداد حاشیه شرقی کویر لوت، 700 کیلومتر عرض دارد (به عنوان مثال Walker و Jackson 2004؛ Meyer و همکاران 2006). کل سیستم، یک برش راستگرد NS را در بر می گیرد که حرکت دیفرانسیل را بین منطقه گسترده برخورد ایران با غرب به جذب و منطقه باریک مکران به شرق جذب می کند. اگر چه سهم های نسبی مناطق گسل تک ناشناخته باقی مانده است، مقدار کلی برش راستگرد، با توجه به اندازه گیری هایGPS ، به میزان    است و به نظر می رسد بیشتر به خاطر لبه های لوت (Vernant و همکاران. 2004) تا شرق منطقه گسل Anar باشد. با وجود عدم تغییر شکل GPS قابل حل برای ایران مرکزی در طول دوره های زمانی 2 ساله (Vernantو همکاران. 2004) و 6 ساله (Masson و همکاران. 2007)، و با وجود عدم لرزه خیزی در مجاورت منطقه گسل Anar، شواهد مورفولوژیکی روشن وجود دارد که منطقه گسل Anar فعال است (Meyer و Le Dortz 2007). یک نرخ لغزش 0.5- 0.75   از طریق یک سناریوی آب و هوایی-ریخت شناسی استنتاج شد که بالا برنده های-انحراف با سن 2 ± 12 KA (و (Meyer و Le Dortz 2007) را اختصاص می دهد.

ما در اینجا نتایج حاصل از اندازه گیری های انحراف را با دوره های نشانگر ریخت شناسی برای استنتاج اندازه گیری مستقیم از نرخ لغزش در منطقه گسل Anar ترکیب نمودیم. اول، ما تنظیمات تکتونیکی منطقه ای و مورفولوژی کلی منطقه گسل Anar را خلاصه نمودیم. سپس، ما مورفولوژی مفصل از دو محل شناخته شده توسط Meyer و Dortz Le (2007) را توصیف نمودیم و برای آنها، قدمت مواجهه اشعه کیهانی (CRE) و لومینسانس نوری تحریک شده (OSL) برای بالابرنده های-انحراف، تعیین نرخ لغزش را میسر می سازد. در نهایت، ما دوباره نرخ های لغرش استنتاج شده برای دیگر گسل های راستگرد برش دهنده ایران شرقی و مرکزی را در پرتوی آنچه در حال حاضر برای منطقه گسل Anar تعیین شده است بازدید نمودیم.

نمونه متن انگلیسی مقاله

SUMMARY

10Be cosmic ray exposure (CRE) and optically stimulated luminescence (OSL) dating of cumulative offset of alluvial fan surfaces have been performed to derive the long-term sliprate of the Anar fault. At two sites, the comparison between OSL ages obtained within the latest sediments emplaced during the aggradation of the fan and cosmogenic exposure ages of the pebbles abandoned on the surface before its incision and subsequent dextral offset indicates a significant and variable CRE inheritance. Combining offset risers with CRE and OSL dating implies the southern Anar fault slips at a minimum rate of 0.8 mm yr−1, a little faster than formerly estimated by assuming the incision, which created the risers, was coeval with the onset of the Holocene (12 ± 2 ka). The latest regional incision in the Anar area appears rather coeval with the onset of the early-middle Holocene pluvial episode (6–10.5 ka) evidenced in the neighbouring region of Northern Oman.

INTRODUCTION

The Anar fault is a 200-km-long strike-slip fault located within the Central Iran plateau between 30.6◦N–55.3◦E and 32.3◦N–54.8◦E, north of the Zagros (Fig. 1). It is the shortest of a series of northerly trending, right-lateral fault system slicing Central and Eastern Iran. The overall fault zone, from the Deshir fault to the west to the Sistan fault zone along the eastern margin of the Lut desert, is 700 km wide (e.g. Walker & Jackson 2004; Meyer et al. 2006). The whole system accounts for a NS right-lateral shear that absorbs the differential motion between the widespread Iran collision zone to the west, and the narrow Makran subduction zone to the east. Although the relative contributions of individual fault zones remain unknown, the overall dextral shear amounts to 16 mm yr−1 according to GPS measurements and appears to be accounted for mostly by the edges of the Lut (Vernant et al. 2004), to the east of the Anar fault. Despite the absence of resolvable GPS deformation for Central Iran over time-periods of 2 yr (Vernant et al. 2004) and 6 yr (Masson et al. 2007), and despite the lack of seismicity in the vicinity of the Anar fault, there is clear morphological evidence that the Anar fault is active (Meyer & Le Dortz 2007). A slip-rate of 0.5– 0.75 mm yr−1 has been inferred through a morphoclimatic scenario that assigns offset-risers an age of 12 ± 2 ka (Meyer & Le Dortz 2007).

We combine here results of offset measurements with ages of geomorphic markers to derive a direct measurement of the rate of slip on the Anar Fault. First, we summarize the regional tectonic setting and the overall morphology of the Anar fault zone. Then, we describe the detailed morphology of two sites recognized by Meyer & Le Dortz (2007) and for which cosmic ray exposure (CRE) and optically stimulated luminescence (OSL) dating of offset-risers allows determination of the slip-rate. Finally, we revisit the sliprates inferred for other dextral faults slicing Central and Eastern Iran in the light of that now determined for the Anar fault.

ترجمه فارسی فهرست مطالب

خلاصه

مقدمه

تنظیمات زمین شناسی و مورفولوژی کلی گسل منطقه Anar

نشانگرهای انحرافات و استراتژی نمونه برداری

نتایج و بحث در مورد قدمت یابی

نتیجه گیری

فهرست انگلیسی مطالب

SUMMARY

INTRODUCTION

GEOLOGICAL SETTING AND OVERALL MORPHOLOGY OF THE ANA RFAULTZONE

OFFSETS MARKERS AND SAMPLING STRATEGY

DATING RESULTS AND DISCUSSIONS

CONCLUSION

محتوای این محصول:
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت pdf
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه
قیمت محصول: ۲۷,۹۰۰ تومان
خرید محصول