چکیده
ماهیت برهمکنشهای غیرپیوندی سلنیم –گوگرد در یکسری از مشتقات سلنیل بنزن با تکنیکهای محاسباتی بررسی شده اند. نتایج این محاسبات به همراه محاسبات تجربی (کریستالوگرافی اشعه X و تکنیک NMR) بیان می کنند که قدرت این نوع برهمکنش با افزایش الکترونگاتیوی استخلاف روی اتم سلنیم ، افزایش می یابد. آنالیز به روش اربیتال پیوندی طبیعی NBO ، نیز بیان میکند که این برهمکنش به جای دارا بودن خصلت الکتروستاتیک، دارای خصلت کووالانسی اصلی بوده و از برهمکنش بین جفت الکترون تنهای اتم گوگرد و اربیتال ضدپیوندی اتم سلنیم ناشی میشود. آنالیز اتمها در مولکولها یا روش تئوری AIM نیز این نتیجه را تایید میکند.
1.مقدمه
برهمکنشهای پیوندی غیرکووالانسی دارای اهمیتی اساسی در تعدادی از فرایندهای زیستی و شیمیایی هستند. ساختارهای دوم و سوم پروتئین ها بطور مثال، و نیز عملکرد آنها بطور وسیعی با این برهمکنشها شناسایی شده اند. علاوه براین اغلب داروهای شناخته شده ، با تشکیل برهمکنشهای غیرکووالانسی ضعیف در موقعیتهای ویژه هدف زیست مولکولی، عملکرد خود را نشان میدهند. شیمی مولکولهای فوق سنگین ، اساساً برروی برهمکنشهای غیرپیوندی ضعیف معکوس و چندگانه پایه ریزی شده است. در واقع حتی اگر انرژی مرتبط با یک برهمکنش ضعیف یگانه بسیارکوچکتر از آن باشد که بتواند رفتار ماکرومولکولها و مولکولهای فوق سنگین را تعیین و شناسایی کند، ایجاد چند برهمکنش اشتراکی و تعاونی ، میتواند یک راه حل و عملکرد مناسبی باشد. مهمترین برهمکنشهای پیوندی غیرکووالانسی شامل پیوندهای هیدروژنی ، پیوند یونی، برهمکنشهای دوقطبی – دوقطبی، برهمکنشهای π-π ، و نیروهای واندروالسی میشوند.
Abstract
The nature of selenium-sulfur non-bonding interactions in a series of substituted benzeneselenenyl derivatives has been investigated by means of computational techniques. The results of these calculations, together with experimental measurements (X-rays crystallography and NMR), suggest that the strength of this interaction increases with the increase of electronegativity of the substituent on selenium. Natural bond orbital (NBO) analysis suggests that this interaction has a mainly covalent character, rather than electrostatic, and originates from an interaction between a lone pair of sulfur and an antibonding orbital on selenium. Atom in molecules (AIM) analysis further supports this finding.
1. Introduction
Noncovalent bonding interactions are of fundamental importance in a variety of biological and chemical processes.1 Secondary and tertiary structures of proteins for example are largely determined by these interactions, as well as their functions. Moreover most of the known drugs act forming weak noncovalent interactions in specific locations of their biomolecular target. Supramolecular chemistry is essentially based on multiple and reversible weak nonbonded interactions.2 In fact even if the energy related to a single weak interaction is usually too small to determine macromolecular or supramolecular behaviors, the establishing of several cooperative interactions can have a relevant effect. The most important noncovalent bonding interactions are hydrogen bonding, ionic bond, ion-dipole interactions, dipole-dipole interactions, π-π interactions and van der Waals forces.
چکیده
1.مقدمه
2. جزئیات محاسباتی
3.نتایج و بحث
4. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Computational details
3. Results and discussion
4. Conclusions