در این مقاله خلاصهای از شکل گیری هویت حرفهایم را به عنوان یک روانکاو و روانپزشک ارائه میکنم. شرحی از عوامل موثر بر پرداختنم به مطالعه اختلالات شخصیتی حاد، مانند تجربیات آموزشیام به رهبری ایگناسیو مت بلانکو در شیلی: تیم تحقیقاتی جروم فرانک در جان هاپکینز، کار در پروژه تحقیقاتی روان درمانی بنیاد منینگر زیر نظر روبرت والسترین، رابطه کاری شخصیام در نیویورک با ادیث ژاکوبسون، مارگارست مالر، معرفی به دانشگاه روانکاوی بریتانیا توسط جان ساتلند و روانکاوی فرانسوی در زمانهای مرخصی در پاریس، نیز ارائه خواهد شد. در انتها مقاله را با مروری کلی بر جهت گیری تئوریکم، ترکیب خودروانشناسی، روابط آبژه و رویکردهای کلینیان در شکل گیری ترکیبی که تحقیق فعلیام در مورد روان درمانی مرتبط با روانکاوی اختلالات شخصیتی حاد از آن الهام گرفته به پایان میرسانم.
من در سنتیاگو، شیلی، به سرپرستی پورفسور ایگناسیو مت بلانکو، روانکاو و روانپزشکی برجسته که روانکاوی را وارد شیلی کرد و دستتنها مؤسسه و جامعه روانکاوی قدرتمند را در آنجا بنا کرد، در رشته پزشکی و روانپزشکی آموزش دیدم. او که ریاست گروه آموزشی روانپزشکی دانشگاه شیلی در سنتیاگو را در اواخر دهه ۱۹۴۰ و در طی دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ برعهده داشت، در آنجا پیشکسوت روانپزشکی روانپویشی مدرن شد. تدریس الهام بخش او بود که من تصمیم گرفتم روانپزشک و روانکاو شوم. مت بلانکو روی ضرورت حفظ موضعی مستقل و عینی نسبت به بحثهای علمی اصرار داشت، نه آنکه تحت تأثیر فشارهای گروهی باشیم، بلکه توجه به شواهد علمی را حفظ کنیم. او به من آموخت که محصور در ایدههای خودم نباشم و همواره دید بازی نسبت به چالشهای این ایدهها داشته باشم.
This paper summarizes the development of my professional identity as psychoanalyst and psychiatrist. It describes the influences on my dedication to the study of severe personality disorders, namely, the training experiences I had under the guidance of Ignacio Matte-Blanco, in Chile; the research team of Jerome Franck at Johns Hopkins; the work in the Psychotherapy Research Project of the Menninger Foundation under Robert Wallerstein, my personal working relationship in New York, with Edith Jacobson, Margaret Mahler, the introduction to British Psychoanalysis by John Sutherland, and to French analysis in sabbatical times in Paris. I conclude by a brief overview of my theoretical orientation, combining ego psychological, object relations, and Kleinian approaches in the development of a synthesis that inspired my present research on the psychoanalytic psychotherapy of severe personality disorders.
I was trained in medicine and psychiatry in Santiago, Chile, under the leadership of Professor Ignacio Matte-Blanco, an outstanding psychoanalyst and psychiatrist who brought psychoanalysis to Chile, single-handedly developing a strong psychoanalytic institute and society there. As chairman of the Department of Psychiatry of the University of Chile in Santiago in the late 1940s and throughout the 1950s and 1960s, he became a pioneer there for modern psychodynamic psychiatry. It was his inspiring teaching that determined my decision to become a psychiatrist and a psychoanalyst. Matte-Blanco insisted on the need to maintain an independent, objective stance regarding scientific controversies, to not to be swayed by group pressures but remain attentive to scientific evidence. He taught us not to become imprisoned by one’s own ideas and to be open at all times to challenges to those ideas.