وقتی که میکروارگانیسم های پاتوژنیک به برون چوب زنده گیاهان چوبی حمله می کنند، یک سری از پاسخ های دفاعی در محل آسیب به وقوع می پیوندند. مکانیسم های دفاعی فعال شامل ترکیب ترکیبات بازدارنده ساختاری و القا شده، تغییرات دیواره سلولی و انسداد عناصر آوند چوبی یا زایلم می باشد. دفاع فعال نقش مهمی در برون چوب ایفا می کند، در حالی که شرایط خرد محیطی ساختاری و القا شده در چوب می تواند موجب محدود شدن توسعه و رشد پاتوژن شود. از این روی توسعه یک دانش واحد که در آن این عوامل می توانند به طور سینرژتیک عمل کنند و موانع دفاعی موثری را در اختیار گذارند لازم به نظر می رسد.
درختان می توانند به مدت سالیان متمادی علی رغم رنج بردن از آسیب های مستمر ناشی از عوامل زنده و غیر زنده در طول عمر خود زنده بمانند. طول عمر درختان بستگی به مکانیسم های توسعه یافته برای حفاظت از آن ها در برابر زخمی شدن و تهاجم میکروبی دارد. عفونت در برون چوب زنده از عوامل پاتوژنیک، به خصوص قارچ ها معمولا منجر به نکروز و از بین رفتن بافت برون پوب یعنی رنگ زدایی چوب و تجزیه آن می شود( شکل 1). مکانیسم های مقاومت محدود کننده رشد قارچ و تجزیه و رنگ زدایی چوب در درختان زنده از نقطه نظرات مختلف مورد بحث قرار گرفته اند. مدل های اصلی پیشنهادی شامل جدا سازی بخش های آلوده در درختان(CODIT)، تشکیل منطقه واکنش و یک دیدگاه جایگزین بر اساس شرایط خرد محیط در درختان هستند.
When pathogenic microorganisms invade living sapwood of woody plants, a series of defense responses occurs at the lesion margin. Putative active defense mechanisms include constitutive and induced inhibitory compounds, cell wall alterations, and occlusion of xylem elements. Active defenses play an important role in the sapwood, while constitutive and induced microenvironmental conditkms in the wood might also constrain pathogen development. It is necessary to develop a unified understanding, in which these factors could act synergistically and provide effective defense barriers.
Trees may survive for many years despite suffering continuous harm by biotic and abiotic agents during their whole lives. Their longevity certainly depends on the mechanisms developed to protect themselves from wounding and microbial invasion. Infection in living sapwood from pathogenic agents, largely fungi, usually results in necrosis and deterioration of sapwood tissue, i.e., wood discoloration and decay (Fig. 1 ). Resistance mechanisms limiting the development of fungi, and wood discoloration and decay in living trees have been discussed from several different viewpoints. Major models proposed are compartmentalization of decay in trees (CODIT), reaction zone formation, and an alternative view based on microenvironmental conditions in the tree.
چکیده
جدا سازی بخش عفونی در مدل CODIT درختان
مدل منطقه واکنش
مدل واکنش خرد محیطی
تشکیل موانع منطقه واکنش
ابعاد شیمیایی پاسخ های دفاعی
ترکیبات بازدارنده ساختاری
ترکیبات بازدارنده القا شده( فیتو الکسین ها)
رزین
مواد معدنی و آنزیم ها
ابعاد بافت شناختی پاسخ های دفاعی
تغییرات دیواره سلولی و تشکیل بافت تروماتیک
انسداد عناصر آوندی
کنترل ژنتیکی مقاومت
عوامل خرد محیطی در آوند چوبی
آب، اکسیژن و دی اکسید کربن
تغذیه
تحریک و ارزیابی پاسخ های دفاعی فعال
القای پاسخ های دفاعی
ارزیابی دفاع فعال
Models for Defense Mechanisms in the Sapwood
1 Compartmentalization of decay in trees (CODIT) model
2 Reaction zone model
3 Model of microenvironmental restriction
Formation of Reaction Zone Barriers
Chemical Aspects of the Defense Responses
1 Constitutive inhibitory compounds
2 Induced inhibitory compounds (phytoalexins)
3 Resin
4 Minerals and enzymes
Histological Aspects of the Defense Responses
1 Cell wall alterations and traumatic tissue formation
2 Occlusion of xylem elements
3 Genetic control of resistance
Microenvironmental Factors in the Xylem
1 Water, Oz, and Coz
2 Nutrition
Induction and Evaluation of Active Defense Responses
1 Induction of defense responses
2 Evaluation of active defense