چکیده
پیش زمینه : معیار های الکتروکاردیوگرافی (ECG) برای تشخیص هایپروفی بطن چپ (LVH) ، حساسیت کمی دارد.
اهداف : هدف این مطالعه ارزیابی کردن روش جدید برای بهبود عملکرد تشخیصی الکتروکاردیوگرام می باشد.
روش ها : این مطالعه در دو گروه مختلف انجام شده است که یک گروه به عنوان گروه تست و یک گروه به عنوان گروه اعتبار سنجی مورد استفاده قرار می گیرد. در مجموعه این گروه 94 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفته اند که 47 نفر از آن ها با تشخیص فشار خون شدید و 47 نفر با فشار خون بالا در زمان پذیرش در بیمارستان، گروه بندی شده اند. در این قسمت برای تخمین زدن شاخص جرم بطنی، از اکوکاردیوگرافی استفاده شده است. تحلیل مساحت زیر منحنی (AUC) در این مطالعه برای مقایسه ی ثبت سیگنال با یک کانال و یا کانال های ترکیبی، مورد استفاده قرار گرفته است. معیار ECG پیشنهاد شده در این قسمت شامل اندازه گیری کردن دامنه ی عمیق ترین موج (S (S D در هر کانال منفرد و اضافه کردن آن به دامنه ی موج (S V4 ( SV4 می باشد. معیار های پذیرفته شده ی فعلی برای LVH ECG مانند ولتاژ کورنل و سوکولف – لیون در این قسمت برای مقایسه مورد استفاده قرار گرفته است. گروه اعتبار سنجی در این قسمت شامل 112 بیمار است که پشت سر هم برای اکووکاردیوگرام پذیرش شده اند و تشخیص اولیه برای این بیماران در زمان پذیرش در نظر گرفته نشده است.
نتایج : SD در این قسمت به عنوان صحیح ترین ارزیابی تک کاناله برای تشخیص LVH ، مورد استفاده قرار گرفته است LVH (AUC: 0.80; p < 0.001). زمانی که ما هر دو گروه را مقایسه می کنیم، معیار SD + SV4 نسبت به ولتاژ کوورنل ، با حساسیت بسیار بالاتری ، عملکرد بهتری داشت ( 62 % حساسیت ، با بازه های اطمینان CI 95% ، 50% به 72% ، در مقایسه با 35% حساسیت با بازه های CI=95% به صورت 24% به 46 % ). حساسیت ویژه ی تمام این معیار ها بالاتر از 90% بود و هیچ تفاوت محسوسی بین آن ها وجود نداشت.
جمع بندی : معیار پیشنهاد شده برای LVH موجب بهبود حساسیت و صحت کلی تست شد.
Abstract
Background Current electrocardiographic (ECG) criteria for the diagnosis of left ventricular hypertrophy (LVH) have low sensitivity.
Objectives The goal of this study was to test a new method to improve the diagnostic performance of the electrocardiogram.
Methods The study was divided into 2 groups, a test and a validation cohort. In the test cohort, 94 patients were analyzed, including 47 with the diagnosis of hypertensive crisis and 47 with normal blood pressure at admission. Echocardiography was used to estimate the left ventricular mass index. Area under the curve (AUC) analysis was used for comparison of single and combined leads. The McNemar test was used to assess agreement among the ECG criteria against the left ventricular mass index. The proposed ECG criteria involved measuring the amplitude of the deepest S wave (SD) in any single lead and adding it to the S wave amplitude of lead V4 (SV4). Currently accepted LVH ECG criteria such as Cornell voltage and Sokolow-Lyon were used for comparison. The validation cohort consisted of 122 consecutive patients referred for an echocardiogram regardless of the admitting diagnosis.
Results The SD was the most accurate single lead measurement for the diagnosis of LVH (AUC: 0.80; p < 0.001). When both cohorts were analyzed, the SD + SV4 criteria outperformed Cornell voltage with a significantly higher sensitivity (62% [95% confidence interval [CI]: 50% to 72%] vs. 35% [95% CI: 24% to 46%]). The specificities of all the criteria were ≥90%, with no significant difference among them.
Conclusions The proposed criteria for the ECG diagnosis of LVH improved the sensitivity and overall accuracy of the test.
چکیده
روش ها
نتایج
گروه تست
مباحث
محدودیت های مطالعه
جمع بندی
Abstract
Central Illustration
Key Words
Abbreviations and Acronyms
Methods
Results
Discussion
Conclusions