مدیریت منابع انسانی راهبردی، قابلیت نوآوری و عملکرد
چکیده
شرکت ها باید توانمندی نوآوری را به منظور مدیریت فرآیند نوآوری, از تولید ایده ها تا تجاری سازی آنها توسعه دهند. مدیریت راهبردی منابع انسانی (SHRM) به عنوان عنصر کلیدی توانمندی نوآوری در نظر گرفته می شود, زیرا عنصر انسانی در فرآیند نوآوری مرتبط است. این مطالعه, رابطه میان شیوه های SHRM, توانمندی نوآوری و عملکرد نوآوری را بررسی می کند. برای این منظور, یک تحقیقات تجربی برای تحلیل داده ها از شرکت های نرم افزاری اندونزی انجام می شود. نتیجه این کار نشان می دهد که شیوه های SHRM به طور مثبت به توانمندی نوآوری مرتبط می شوند که به نوبه خود دارای اثر مثبت بر عملکرد نوآوریست.
1. مقدمه
رقابت میان شرکت ها به دلیل جهانی سازی, قانون زدایی, پویایی نیازهای کاربران و فناوری های جدید در حال سخت تر شدن است. به منظور بقا و بهبود رشد, شرکت ها باید به طور مداوم, نوآوری را خلق نمایند. نوآوری به عنوان یک مقدمه موفقیت آمیز اجتماعی و اقتصادی از یک روش جدید یا ترکیبی جدید از روش های موجود در تبدیل ورودی ها به خروجی هایی تعریف می شود که منجر به تغییرات در رابطه قیمت/ارزش پیشنهادی به کاربران می شود (de Meyer و Garg, 2005; Fontana, 2011).
Abstract
Firms should develop innovation capability to manage innovation process from generating ideas to commercialization. Strategic human resource management (SHRM) is considered as a key element to innovation capability since the human element is involved in the innovation process. This study investigates the relationship among SHRM practices, innovation capability and innovation performance. For this purpose an empirical research is conducted to analyze data from Indonesian software firms. The result indicates that SHRM practices are positively related to innovation capability, which in turn has a positive effect on innovation performance.
1. Introduction
Competition among firms is getting harder due to globalization, deregulation, the dynamics of user needs, and new technologies. In order to survive and improve growth, firms must continuously create innovation. Innovation is defined as an economically and socially successful introduction of a new way or a new combination of existing ways in transforming inputs into outputs that result in changes in the value/price relationship offered to the users (de Meyer and Garg, 2005; Fontana, 2011).
چکیده
1. مقدمه
2. بررسی نوشته ها
2.1 توانمندی نوآوری
2.2 عملکرد نوآوری
2.3 مدیریت راهبرد منابع انسانی
3. فرضیه ها
4. روش ها
5. نتایج و بررسی
6. نتیجه گیری
7. محدودیت مطالعات
Abstract
1. Introduction
2. Literature Review
2.1. Innovation Capability
2.2. Innovation Performance
2.3. Strategic Human Resource Management
3. Hypotheses
4. Methods
5. Results and Discussion
6. Conclusion
7. Limitation of the Study
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه