درمان ضایعات وریدی لب ها و ناحیه پریورال با استفاده از لیزر پالس بلند
چکیده
درمان های متعارف ضایعات وریدی لب شامل برداشتن، کریوتراپی، انعقاد مادون قرمز و اسکلروتراپی است. ما استفاده از لیزر طولانی مدت Nd: YAG را در 31 بیمار متوالی گزارش می کنیم. در متوسط پیگیری 12 ماه (6 هفته تا 3 سال)، 27 مورد (87٪) هیچ شواهدی از عود نشان ندادند و یک مورد از آن ها یک اسکار منقبض شده نشان داد. درمان ضایعات کوچک و بزرگ هر دو مؤثر است و عملکردها یا سایر تکنیک های ablative دیگر نشان داده نشده یا ارتباط بسیار کمتری دارند.
مقدمه
ناهنجاری های وریدی لب ها، اکستازی های نسبتا معمول عروق خونی هستند. در تجربه ما، دریاچه های وریدی، که اولین بار توسط Bean و Walsh در سال 1956 معرفی شده، بیشتر دیده می شود (1). آنها ضایعات نرم، صاف، بنفش یا آبی رنگ هستند که اغلب در محل های در معرض آفتاب (معمولا صورت، گوش ها و لب ها) در افراد میانسال و سالخورده یافت می شوند. از نظر بافت شناسی، این ضایعات شامل وریدهای متسع شده از یک لایه نازک سلول های اندوتلیال با یک دیواره ضخیم از بافت فیبری موجود در درم فوقانی، تشکیل شده است (2). از درمان گرهایی که با ناهنجاری های صورت در ارتباط بودند، خواسته شد که ناهنجاری های عروقی گسترده ی اطراف دهان، درمان شوند.
در حالی که ضایعات وریدی کوچکتر اغلب بدون علامت هستند، درمان برای خونریزی مجدد پس از تروما (اگرچه این مورد به عنوان تجربه ما نبود)، به دلیل دلایل عملکردی مربوط به افزایش اندازه و یا به دلایل زیبایی گزارش شده است. برش، انعقاد مادون قرمز (3، 4)، کریوتراپی (5)، اسکلروتراپی (6)، نور شدید پالس دار (7) و درمان لیزر (8) توضیح داده شده است.
Abstract
The conventional treatments for venous lesions of the lip have been excision, cryotherapy, infrared coagulation, and sclerotherapy. We report the use of a long-pulsed Nd:YAG laser in 31 consecutive patients. At a mean follow up of 12 months (6 weeks to 3 years), 27 (87%) had no evidence of recurrence and one had a small contracted scar. The treatment is effective for both small and large lesions, and operation or other ablative techniques are no longer indicated, or considerably less relevant.
Introduction
Venous malformations of the lip are relatively common ectasias of the blood vessels. In our experience, venouslakes, first described by Bean and Walsh in 1956, are the most commonly seen.1 They are soft,raised, bluish or purple, compressible lesions that are most often found in sites exposed to the sun (usually the face, ears, and lips) in middle-aged and older people. Histologically they consist of dilated venules composed of a thin layer of endothelial cells with a thick wall of fibrous tissue located in the upper dermis.1,2 Clinicians who deal with facial abnormalities are asked to treat expanding, true venous vascular malformations around the mouth. Whilst smaller venous lesions are often asymptomatic, treatment has previously been reported as being indicated for recurrent bleeding after trauma (although this has not been our experience), for functional reasons associated with increasing size, or for cosmetic reasons. Excision, infrared coagulation,3,4 cryotherapy,5 sclerotherapy,6 intense pulsed light,7 and laser treatment8–14 have all been described.
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
نتایج
بحث
Abstract
Introduction
Material and methods
Results
Discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه