مصرف قند و اختلال کمبود توجه / بیش فعالی
چکیده
پیش زمینه: اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی (ADHD )با توجه به علائمی چون بی توجهی – حساس بودن و بیش فعالی توصیف می شود. ارتباط بین عادات غذایی و ADHD مورد بررسی قرار گرفته است و بعضی از تحقیقات، تاثیرات مضر مصرف زیاد قند را در بین کودکان 6 تا 11 سال و شیوع اختلال ADHD مطالعه کردند.
روش ها: تحقیق انجام شده یک تحقیق گروهی در منطقه پیلوتاس برزیل در سال 2004 است. یک پرسشنامه مصرف غذایی (FFQ) برای ارزیابی مصرف قند استفاده شد و همچنین پرسشنامه ارزیابی سلامت و رشد (DAWBA ) برای ارزیابی وجود ADHD به کار گرفته شد.
نتایج: فقط کودکان بدون ADHD در سن 6 سالگی و کودکان 6 تا 11 ساله که دارای اطلاعات کامل از پرسشنامه های FFQ و DAWBA هستند در این تحقیق شرکت کردند(n=2924 ). نسبت های فرد با بازه اطمینان 95% مورد محاسبه قرار گرفتند. میزان ابتلا به ADHD در کودکان 6 تا 11 سال برابر (3.5-5.6%).4.6% در میان پسران و 1.8% (1.2-2.5%) در میان دختران بود. در تحلیل انجام شده ارتباطی بین مصرف زیاد قند در میان کودکان 6 تا 11 سال و ابتلا به ADHD در مقایسه با افراد کم مصرف ( پسران OR=0.66; 0.21–2.04: ) و ( دختران OR=2.71; 0.24–30.35) مشاهده نشد.
محدودیت ها: محدودیت های تحقیق منعکس کننده موارد استفاده از FFQ می باشند که برای مثال می توان به جهت گیری های ذهنی و عدم دقت در تعیین برنامه غذایی اشاره کرد.
نتیجه گیری ها: نتایج بیان می کند که ارتباطی بین مصرف ساکاروز در افراد 6 تا 11 سال و ابتلا به ADHD وجود ندارد.
1.مقدمه
اختلال کمبود توجه /بیش فعالی (ADHD ) با توجه به علائمی چون بی توجهی – حساس بودن و بیش فعالی توصیف می شود: این اختلال در اوایل کودکی پدیدار می شود و در نوجوانی و جوانی ادامه می یابد و در طول دوره رشد افراد را تحت تاثیر قرار می دهد (بارکلی و رویزمن 2002 – انجمن روان درمانی آمریکا 2013). ADHD یکی از رایج ترین اختلالات عصبی – زیستی در سراسر جهان است ( پولانزیک و همکاران 2007 ) و شیوع شناسی پیچیده ای دارد ( فارائون و همکاران 2005 ). ارتباط بین عادات غذایی و ADHD مورد بررسی قرار گرفته است و بعضی از تحقیقات تاثیر مفید مصرف زیاد آهن ( کانوفال و همکاران 2004 – 2008 ) – روی (آخوند زاده و همکاران 2004 – آرنولد و همکاران 2005 ) و اسیدهای چرب اشباع نشده ( سین و برایان 2007 – ریچاردسون و مونتگومری 2005 – جانسون و همکاران 2008 ) و تاثیرات مضر مصرف زیاد کلرینگ ( باترمن و همکاران 2004 راو 1994 – اسکاب و ترین 2004 - ) نگهدارنده ها ( مک کان و همکاران 2007 )و قند ( والریک 1995 – آزادبخت و اسماعیل زاده 2012 – لین 2006 – پارک 2012 )
Abstract
Background Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is characterized by persistent symptoms of lack of attention, impulsivity and hyperactivity. The association between nutritional exposures and ADHD has been investigated and some studies have identified adverse effects from higher intake of sugar. The objective of the present study was to evaluate the association between change in sugar consumption between 6 and 11 years of age and incidence of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD).
Methods Pelotas 2004 Birth Cohort Study in Brazil. A food frequency questionnaire (FFQ) was used to estimate sugar consumption and the Development and Well-Being Assessment (DAWBA) was applied to mothers to assess the presence of ADHD.
Results Only children without ADHD at 6 years and with complete information from FFQ and DAWBA at 6 and 11 years were included in the analyses (n = 2924). Odds ratios with 95% confidence intervals were calculated. Incidence of ADHD between 6 and 11 years was 4.6% (3.6–5.6%) among boys and 1.8% (1.2–2.5%) among girls. Adjusted analyses showed no association between always high sucrose consumption between 6 and 11 years and incidence of ADHD, compared with individuals who always presented low consumption, both among boys (OR = 0.66; 0.21–2.04) and girls (OR = 2.71; 0.24–30.35).
Limitations Reflect those that are inherent to use of FFQs, such as memory bias and lack of precision in quantifying the diet.
Conclusions The results suggest that there is no association between sucrose consumption between 6 and 11 years of age and incidence of ADHD.
1. Introduction
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is characterized by persistent symptoms of lack of attention, impulsivity and hyperactivity. It generally first appears during childhood and persists through adolescence and into adulthood, with cumulative losses over the course of development of the individuals affected (Barkley and Roizman, 2002; American Psychiatric Association, 2013). ADHD is one of the most prevalent neurobiological disorders in the world, (Polanczyk et al., 2007) and presents complex, highly inheritable etiology (Faraone et al., 2005). The association between nutritional exposures and ADHD has been investigated. Some studies have identified protective effects from higher intake of iron (Konofal et al., 2004, 2008), zinc (Akhondzadeh et al., 2004; Arnold et al., 2005) and polyunsaturated fatty acids (Sinn and Bryan, 2007; Richardson and Montgomery, 2005; Johnson et al., 2008); and adverse effects from higher intake of food colorings (Bateman et al., 2004; Rowe and Rowe, 1994; Schab and Trinh, 2004), preservatives (McCann et al., 2007) and sugar (Wolraich et al., 1995; Azadbakht and Esmaillzadeh, 2012; Lien et al., 2006; Park et al., 2012).
چکیده
1 مقدمه
2 روش تحقیق
3 نتایج
4 بحث
Abstract
1. Introduction
2. Methodology
3. Results
4. Discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه