چکیده
این مقاله نقش مدیران میانی آکادمیک (AMM) را در برنامه ریزی و اجرای تغییرات برنامه تحصیلی در موسسات آموزش عالی خصوصی (PHEI) بوتسوانا مورد بررسی قرار می دهد. این مطالعه با توجه به منابع مختلف ادبیات و مبانی نظری توضیح داد که مدیران میانی آکادمیک چگونه نقش خود را در تغییر برنامه درسی تعیین میکنند. یک رویکرد کمی که از یک پرسشنامه ساختار یافته برای جمعآوری دادهها استفاده کرده بود، در این مطالعه استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مدیران میانی آکادمیک در طول تغییر برنامه آموزشی با چالشهای متعددی مواجه هستند که تاثیر منفی بر نقش آنها دارد. این چالش ها عبارتند از عدم اقتدار، نداشتن توضیحات شغلی دقیق، اضافه کاری در میان دیگران. نتایج بیشتر نشان داد که متغیرهای زیر یعنی رهبری برنامه درسی، الزامات کاری مدیران میانی آکادمیک، توانمندسازهای نقش مدیران میانی آکادمیک ، تجربه کاری، سطوح آموزشی مدیران میانی آکادمیک، پیش بینی کننده های مهمِ نقش موثر مدیران میانی آکادمیک در برنامه ریزی و اجرای تغییرات برنامه درسی در موسسات آموزش عالی خصوصی هستند و از این رو باید بهینه سازی شوند. همچنین نشان داده شد که جنسیت، سن و اندازه بخش ها تاثیر قابل توجهی بر اثربخشی مدیر میانی آکادمیک در نقششان در تغییر برنامه های درسی ندارد، در حالی که سطح تحصیلات و تعداد سال های تجربه کاری، تاثیر قابل توجهی دارد. براساس نتایج، مدلی برای افزایش اثربخشی نقش مدیری میانی آکادمیک در برنامهریزی و اجرای تغییر برنامه آموزشی پیشنهاد شد.
مقدمه
تغییر به عنوان فرآیندی تلقی میشود که در آن افراد و سازمانها به تدریج به سوی درک و کسب مهارت و شایستگی در استفاده از روشهای جدید، حرکت میکنند. فولان ( ۲۰۰۵ ) نیز تغییر را نه تنها به صورت یک فرآیند، بلکه به عنوان تعامل پیچیده ی عوامل مختلف در جامعه در نظر می گیرد که در مراحل مختلف عمل می کند، به طوری که کار هر مرحله بر فعالیت های سایر مراحل تاثیر میگذارد. با توجه به ویژگی های فوق تغییر، می توان تغییر برنامه درسی را به جای یک رویداد، به عنوان یک فرایند در نظر گرفت که به یک محیط اجتماعی گسترده تر مرتبط است و فرآیندی است که در آن سوالات گسترده تر و عمیق تر درمورد مدرسه و جامعه بررسی می شود، به خصوص با توجه به ماهیت دانش و اینکه دانش مفید است. در نتیجه این پیوند بین مدرسه و جامعه و عوامل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، سازمانی و روانی، به روش منحصر به فرد و/یا جمعی خاص خود، به تقویت درک مدیران میانی آکادمیک از تغییر برنامه درسی و نیروهای رقابتی در آن و همچنین در تعریف پارامترهایی که میتوانند برنامهریزی و اجرای برنامه را موفق سازند، کمک میکنند.
ABSTRACT
This paper examined the role of academic middle managers (AMMs) in the planning and implementation of curriculum change in private higher education institutions (PHEIs) in Botswana. Drawing from various sources of literature and theoretical underpinnings, the study described how AMMs enact their role in curriculum change. A quantitative approach that used a structured questionnaire for data collection was used in the study. Results of the study showed that AMMs face numerous challenges during curriculum change which have a negative impact on their role. These challenges include lack of authority, lack of detailed job descriptions, work overloads among others. Results further showed that the following variables namely curriculum leadership, AMM job requirements, AMMs role enablers, work experience, educational levels of AMMs are important predictors of effective AMMs role in the planning and implementation of curriculum change in PHEIs and hence need to be optimized. It was also shown that gender, age, department size do not have a significant effect on the effectiveness of AMMs in their role in curriculum change while level of education and years of experience have a significant effect. Based on the results, a model for enhancing the effectiveness of AMM role in the planning and implementation of curriculum change was proposed.
INTRODUCTION
Change is viewed as a process through which people and organisations move as they gradually come to understand and become skilled and competent in the use of new ways (Ford & Ford, 2010; Pieterse, Caniëls & Homan, 2012). Fullan (2005) also views change as not just a process but rather as a complex interaction of various factors in society acting at different stages so that whatever transpires on one stage affects the activities of another. Given the above characteristics of change, curriculum change can therefore be referred to as a process rather than an event which links to a broader social context, and a process in which broader, deeprooted questions about school and society, especially with regards to the nature of knowledge and which knowledge is useful, are addressed (Gilbert, 2011). As a result of this link between school and society, factors that are cultural, social, political, organisational and psychological, all in their own unique and/or collective way, help in enriching AMMs’ understanding of curriculum change and the competing forces therein, as well as in defining the parameters within which they can make the planning and implementation of curriculum change successful (Smith, 2008).
چکیده
مقدمه
تعریف تغییر برنامه درسی
فرایند تغییر برنامه درسی
سطوح زمینه ای تغییر برنامه درسی را وساطت می کند
نقش مدیران میانی در تغییر برنامه درسی
رهبر تغییر برنامه درسی
توانمندسازی نقش مدیر میانی آکادمیک در تغییر برنامه تحصیلی
چالش های نقش موثر مدیر میانی آکادمیک در تغییر برنامه درسی
تأثیر ویژگی های زیستی در نقش مدیران میانی آکادمیک
تاثیر الزامات نقش مدیر میانی آکادمیک بر نقش مدیران میانی آکادمیک
روش شناسی
یافته ها و بحث و گفتگو
مدلی برای برنامه ریزی و اجرای تغییر برنامه تحصیلی
تأثیر متغیرهای میانجی بر مدلِ برنامه ریزی و اجرای تغییرات برنامه درسی در موسسه آموزش عالی خصوصی
تاثیر رهبری بر مدل برنامه ریزی و اجرای تغییرات برنامه درسی
اثر چالش بر مدل برای برنامه ریزی و تغییر برنامه درسی
تأثیر توانمندسازها بر مدل برنامه ریزی و اجرای تغییرات برنامه درسی
مدل ساختارهای تحقیقاتی و قدرت پیش بینی آنها بر متغیر وابسته
مدلی برای برنامه ریزی و اجرای تغییر برنامه درسی
نتیجه گیری و توصیه ها
ABSTRACT
INTRODUCTION
Defining curriculum change
The curriculum change process
Contextual levels mediating curriculum change
The role of middle managers in curriculum change
Curriculum change leadership
Enablers of AMM role in curriculum change
Challenges to effective AMM role in curriculum change
Influence of biographic characteristics of AMMs role
Influence of AMM job requirements on AMMs role
METHODOLOGY
FINDINGS AND DISCUSSION
Model for planning and implementing curriculum change
The effect of moderating variables on the model for the Planning and Implementation of curriculum change in PHEIs
The effect of leadership on model for the planning and Implementation of curriculum change
The effect of challenges on the model for planning and Implementation curriculum change
The effect of enablers on the model for the planning and Implementation of curriculum change
Model for research constructs and their predictive power on dependent variable
The model for planning and implementing curriculum change
CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS