چکیده
سابقه و هدف. هدف این مطالعه، بررسی این موضوع بود که آیا درمان ترکیبی سفتریاکسون نسبت به مونوتراپی با فلوروکینولون تنفسی برای بزرگسالان مبتلا به پنومونی کسب شده از اجتماع (CAP)، نتایج بالینی بهتری را ایجاد می کند. ما متا آنالیزی بر روی مطالعات منتشر شده انجام دادیم.
روش ها: با استفاده از پایگاه داده PubMed، EMBASE و کتابخانه کوکران، ما جستجویی را بر روی آزمایشهای کنترل شده ی تصادفی (RCTs) که به صورت مقالات پژوهشی قبل از سپتامبر 2017 منتشر شده بودند؛ انجام دادیم.
نتایج: 9 RCT شامل 1520 بیمار در متا آنالیز گنجانده شدند. خطرات نسبی جمع شده (RPs) برای اثربخشی درمان ترکیبی سفتریاکسون در برابر مونوتراپی فلوروکینولون تنفسی بر اساس جمعیت قابل ارزیابی بالینی (95% CI: 0.92–1.01) 0.96 و بر اساس جمعیت هایی که قصد درمان داشتند (TTT)، (95% CI: 0.88–0.99) 0.93 بودند. هیچ تفاوت آماری معناداری در موفقیت درمان میکروبیولوژیکی (PR جمع شده= 0.99, 95% CI: 0.90–1.09) مشاهده نشد؛ اگرچه حوادث ناگوار مربوط به دارو در درمان ترکیبی سفتریاکسون نسبت به مونوتراپی فلوروکینولون تنفسی، به طور معناداری پایین تر بود (PR جمع شده= 1.27, 95%CI: 1.04–1.55).
نتیجه گیری: شواهد موجود نشان دادند که برای بیماران بستری شده مبتلا به CAP، اثربخشی درمان ترکیبی سفتریاکسون شبیه مونوتراپی فلوروکینولون تنفسی بود و با حوادث ناگوار ناشی از داروی کمتری همراه بود.
1. مقدمه
پنومونی کسب شده از اجتماع (CAP) یکی از علل اصلی مرگ و بستری شدن در بیمارستان برای تمام گروه-های سنی در سراسر جهان است. محدوده ی مرگ و میر کوتاه مدت (در بیمارستان و مرگ و میر در عرض 30 روز) بیماران مبتلا به CAP که در بیمارستان بستری شده بودند؛ بین 4 تا 18 درصد بود. پنومونی بیشترین مورد عفونت های کسب شده از اجتماع بود که به بخش مراقبت های ویژه (ICU) مراجعه کرده بودند و مرگ و میر بیماران بستری شده در ICU می تواند به 50 درصد برسد. شایع ترین علت بروز CAP، استرپتوکوک پنومونی است. با این حال، به دلیل افزایش شواهدی از مقاومت به آنتی بیوتیک و وقوع هم زمان سایر پاتوژنهای غیر معمول (گونه های مایکو پلاسما پنومونی، کلامیدوفیلا پنومونیه و لژیونلا) چالشی برای درمان CAP وجود دارد. درمان CAP به آنتی بیوتیک نیاز دارد و استفاده نامناسب از آنتی بیوتیک در جامعه و بیمارستان ها به ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک کمک کرده است. بنابراین، درمان آنتی بیوتیکی برای CAP باید بر روی موثرترین رژیم های آنتی بیوتیکی تمرکز کند.
Abstract
Background The goal of this study was to investigate whether ceftriaxone combination therapy is associated with better clinical outcomes than respiratory fluoroquinolone monotherapy for adults with community-acquired pneumonia (CAP). We conducted a meta-analysis of published studies.
Methods Using the PubMed, EMBASE, and Cochrane Library databases, we performed a literature search of available randomized controlled trials (RCTs) published as original articles before September 2017.
Results Nine RCTs, involving 1520 patients, were included in the meta-analysis. The pooled relative risks (RRs) for the efficacy of ceftriaxone combination therapy versus respiratory fluoroquinolones monotherapy were 0.96 (95% CI: 0.92–1.01), based on clinically evaluable populations, and 0.93 (95% CI: 0.88–0.99) based on intention-to-treat (ITT) populations. No statistically significant differences were observed in microbiological treatment success (pooled RR = 0.99, 95% CI: 0.90–1.09), although drug-related adverse events were significantly lower with ceftriaxone combination therapy than with respiratory fluoroquinolones monotherapy (pooled RR = 1.27, 95% CI: 1.04–1.55).
Conclusions Current evidence showed that the efficacy of ceftriaxone combination therapy was similar to respiratory fluoroquinolone monotherapy for hospitalized CAP patients, and was associated with lower drug-related adverse events.
1. Introduction
Community-acquired pneumonia (CAP) is one of the leading causes of death and hospitalization for all age groups throughout the world [1,2]. Short-term mortality (in-hospital and 30-day mortality) for hospitalized patients with CAP ranges from 4.0% to 18.0% [3]. It is likewise the most frequent cause of community-acquired infections admitted to intensive care units (ICU) [4], and mortality can reach 50% for patients in the ICU [5]. The most common cause of CAP is Streptococcus pneumoniae [6-8]. However, it is a challenge to treat CAP due to increased incidence of antibiotic resistance [9,10] and the occurrence of other atypical pathogens (Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumoniae, and Legionella species). The treatment of CAP requires antibiotics, and inappropriate use of them in the community and hospitals has contributed to resistance. Thus, antibiotic therapy for CAP should be focused on the most efficient and effective antibiotic regimens.
چکیده
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
2.1 استراتژی جستجو
2.2. معیارهای انتخاب
2.3. استخراج داده ها و خطر سوگیری
2.4. نتایج تحلیل شده
2.5. آنالیز آماری
3. نتایج
3.1. ویژگی های مطالعه و خطر سوگیری
3.2. موفقیت درمان
3.3. عوارض جانبی ناشی از دارو
3.4. موفقیت درمان میکروبیولوژیکی
4. بحث
Abstract
1. Introduction
2. Methods
3. Results
4. Discussion