مدیریت عمومی جدید و ظهور بخش عمومی حسابرسی عملکرد
چکیده
هدف- در چارچوب روندهای اصلاح مدیریت عمومی جدید جهانی و پدیده ی مرتبط با حسابرسی عملکرد (PA)، هدف این مقاله، کشف افزایش حسابرسی عملکرد در استرالیا می باشد و تمرکز آن را در حوزه ها قضایی حسابرسی و نقش اساسی ذینفعان در هدایت عملکرد آن را مورد بررسی قرار می دهد.
طراحی/ روش شناسی/ رویکرد- این مطالعه، یک تجزیه و تحلیل قضایی چند بخشی از PA را در استرالیا در راستای تعیین مقیاس و تمرکز آن، با استفاده از ابزار نظری گوفمن به کار می گیرد. تجزیه و تحلیل مستند و شیوه های مصاحبه به کار گرفته می شوند.
یافته ها- رشد حسابرسی عملکرد تداوم داشته است؛ اما این تداوم اینگونه نبوده که همیشه به صورت پیوسته و در سر تا سر حوزه ی قضایی حسابرسی اتفاق بیفتد. علی رغم گفتمان حسابرس در خصوص اهداف محرمانه ی حسابرسی عملکرد که اکیداً روی ارزیابی نتایج برنامه متمرکز شده است، انتشار گزارش های علنی، توجه و کنترل پایدار را حفظ می کند. در حالی که این گونه به نظر می رسد که این موضوع نمایانگر بی اعتنایی سرحسابرس کل به نقد سیاست های دولت می باشد؛ با این وجود، این موارد شواهدی از روابط مستقیم و غیر مستقیم تکرار شونده میان AG ها و نمایندگان مجلس، رسانه ها و عموم مردم را آشکار می سازد.
محدودیت ها/ مفاهیم تحقیق- مزایای PA، توجه محقق را معطوف خود نمود؛ همانگونه که در حال حاضر یک فرآیند شناخته شده اما تؤام با تغییرات پی در پی در تمرکز و نفوذ ذینفعان می باشد.
پیامدهای اجتماعی- به عنوان یک روش حسابرسی، اکنون به خوبی در بخش عمومی محیط حسابداری استقرار یافته است؛ دیدگاه های بالقوه ای را در مسائل مربوط به اهمیت منطقه ای، استانی و ملی برای مجلس و مردم، ارائه می دهد، اما عوامل، برنامه ی کاری و روش های اساسی و متغیری را نشان می دهد که دارای توانایی افزایش یا کاهش منافع عمومی می باشند.
مقدمه
علی رغم موارد بسیاری که ادعا می کنند که مدیریت عمومی جدید (NPM)، اکنون منسوخ شده می باشد و ما به میانسالی مدیریت عمومی جدید رسیده ایم (Dunleavy و همکاران، 2006)، Hyndman و Lapsley (2016) یک برهان مجاب کننده را مبتنی بر اینکه NPM نه تنها منسوخ نمی باشد؛ بلکه تازه به یک تجارت مرسوم تبدیل شده است را مطرح می کنند. از این منظر، قرارداد بخش خصوصی، رقابت و سنجش عملکرد با وجود شکست های مستمر برای تحقق کاهش هزینه های وعده داده شده و بهبود عملکرد، مسلم فرض شده است ( Hood & Dixon, 2016). Pollitt (2016) این بحث را در خصوص NPM (به ویژه اشکال مدیریتی) به جای پیشنهاد گفتمان درمورد NPM و منسوخ دانستن روش، به روش جالبی مطرح می سازد؛ آن اکنون شکل پیچیده تری از فزون گرایی و وابستگی مسیر را که به عنوان لایه بندی و مرمرکاری کار شناخته می شود را نشان می دهد. بدین ترتیب پارادوکس های NPM، تناقضات و تفاوت های محلی نیاز به تحقیق و تفحص بیشتری دارند (Hood و Peters، 2004).
Abstract
Purpose – In the context of global New Public Management reform trends and the associated phenomenon of performance auditing (PA), the purpose of this paper is to explore the rise of performance audit in Australia and examines its focus across audit jurisdictions and the role key stakeholders play in driving its practice.
Design/methodology/approach – The study adopts a multi-jurisdictional analysis of PA in Australia to explore its scale and focus, drawing on the theoretical tools of Goffman. Documentary analysis and interview methods are employed.
Findings – Performance audit growth has continued but not always consistently over time and across audit jurisdictions. Despite auditor discourse concerning backstage performance audit intentions being strongly focussed on evaluating programme outcomes, published front stage reports retain a strong control focus. While this appears to reflect Auditors-General (AGs) reluctance to critique government policy, nonetheless there are signs of direct and indirectly recursive relationships emerging between AGs and parliamentarians, the media and the public.
Research limitations/implications – PA merits renewed researcher attention as it is now an established process but with ongoing variability in focus and stakeholder influence. Social implications – As an audit technology now well-embedded in the public sector accountability setting, it offers potential insights into matters of local, state and national importance for parliament and the public, but exhibits variable underlying drivers, agendas and styles of presentation that have the capacity to enhance or detract from the public interest.
Originality/value – Performance audit emerges as a complex practice deployed as a mask by auditors in managing their relationship with key stakeholders.
Introduction
Despite a body of work which has argued that New Public Management (NPM) is now dead and that we have reached the middle age of New Public Governance (Dunleavy et al., 2006), Hyndman and Lapsley (2016) mobilise a convincing argument that NPM is far from dead: rather, it has just become normal business. From this perspective, private sector contracting, competition and performance measurement has become taken for granted despite the persistent failure to deliver promised costs reductions and performance enhancements (Hood and Dixon, 2016). Pollitt (2016) phrases this debate about NPM (particularly forms of managerialism) in an interesting way by suggesting that rather than the NPM discourse and practice disappearing, it now represents a more complicated form of incrementalism and path dependency characterised as layering and marbling. As such the NPM paradoxes, contradictions and local differences (Hood and Peters, 2004) require further investigation.
چکیده
مقدمه
تحقیق قبلی در خصوص تمرکز و تأثیرات حسابرسی
یک دیدگاه نظری
طرح ریزی تحقیق
حسابرسی عملکرد در استرالیا
مباحثه و نتایج
یادداشت ها
Abstract
Introduction
Prior research on audit focus and influences
A theoretical perspective
Research design
Performance audits in Australia
Discussion and conclusions
Notes
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه