بتن ها و ملات های بازیافت شده با لجن تصفیه آب و لاشه سنگ ساخت و تخریب
چکیده
در برزیل در حدود 7500 تصفیه خانه آب وجود دارد. پسماندهای تولید شده در مخازن و فیلترهای دکانتاسیون (سرریزش) این کارخانجات مستقیماً به درون جویبارها و رودخانه هایی تخلیه می شود که آب را جهت تصفیه تامین می نمایند. یکی دیگر از مشکلات جدی زیست محیطی، دفع یا امحاء تنظیم نشده لاشه سنگ (قلوه سنگ) ساخت و تخریب است، که با تخریب محیط شهری و سهیم شدن در سیلاب خشمگین و تکثیر و گسترش ناقلین مضر و زیان بخش برای سلامت عموم، مخارج منابع عمومی را افزایش می دهد. دراین مطالعه، امکان بازیافت لجن تصفیه آب در کارخانجات تصفیه پسماند ساخت و تخریب، مورد ارزیابی قرار گرفت. مقاومت تراکمی محوری و جذب آب بتن ها و ملات های تولید شده با اضافه کردن انحصاری و مشترک (توام) دو نوع پسماند نیز تعیین گردید. با تعیین غلظت آلومینیوم در عصاره شسته شده از انحلال محصولات بازیافتی، کارایی زیست محیطی این بازیافت ارزیابی گردید. تولید بتن ها و ملات ها با اضافه کردن مشترک لجن تصفیه آب و سنگ دانه های لاشه سنگ بتن بازیافتی، از دیدگاه مقاومت تراکمی محوری، مدول الاستیسیته، جذب آب و مقاومت کششی با روش تست برزیلی، به عنوان یک آلترناتیو بادوام برای بازیافت شناخته شده است.
1. مقدمه
کلیه تصفیه خانه های آب در فرایند تصفیه آب جهت مصرف انسانی، پسماند تولید می کنند. حجم دورانداخته شده به عنوان پسماند، به ویژگیهای واحدهای عملیاتی درگیر در تصفیه آب و کیفیت آب خام بستگی دارد. این پسماندها از ترکیبات آلی و غیرآلی به شکل جامد، مایع و گاز تشکیل می شوند، که ترکیب آنها طبق ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و زیست محیطی آنها تغییر می کند [1].
محصولات شیمیایی استفاده شده جهت تصفیه آب عبارتنداز: نمک های آلومینیوم (Al2(SO4)3 18H2O)، نمکهای یون فریک (مثلاًFeCl3 6H2O) و نمک های یون فروس (مثلاًFeCl2, FeSO4 7H2O). اضافه کردن این محصولات شیمیایی در طول تصفیه آب، موجب تولید لجن غنی از آهن یا آلومینیوم می شود. این نمک ها می توانند در غلظت های بالا وجود داشته و برای بیوتای آبزی سمی باشند. برای اجتناب از این سمیت، نمک ها قبل از دفع باید تصفیه شوند. لجن تولید شده از تصفیه خانه آب نیز محتوی فلزات سنگین دیگری است که منشاء آنها از آب خام یا آلاینده های ناشی از اضافه کردن کواگولانتها (منعقدکننده) است [3، 2].
Abstract
There are about 7500 water treatment plants in Brazil. The wastes these plants generate in their decantation tanks and filters are discharged directly into the same brooks and rivers that supply water for treatment. Another serious environmental problem is the unregulated disposal of construction and demolition rubble, which increases the expenditure of public resources by degrading the urban environment and contributing to aggravate flooding and the proliferation of vectors harmful to public health. In this study, an evaluation was made of the possibility of recycling water treatment sludge in construction and demolition waste recycling plants. The axial compressive strength and water absorption of concretes and mortars produced with the exclusive and joint addition of these two types of waste was also determined. The ecoefficiency of this recycling was evaluated by determining the concentration of aluminum in the leached extract resulting from the solubilization of the recycled products. The production of concretes and mortars with the joint addition of water treatment sludge and recycled concrete rubble aggregates proved to be a viable recycling alternative from the standpoint of axial compression strength, modulus of elasticity, water absorption and tensile strength by the Brazilian test method.
1. Introduction
All water treatment plants produce wastes in the process of purifying water for human consumption. The volume discarded as waste depends on the characteristics of the operational units involved in the water treatment and the quality of the raw water. These wastes consist of organic and inorganic compounds in solid, liquid and gaseous form, whose composition varies according to their physical, chemical and biological characteristics [1].
The chemical products commonly employed to treat water are aluminum salts (Al2(SO4)3 18H2O), ferric ion salts (e.g., FeCl3 6H2O), and ferrous iron salts (e.g., FeCl2, FeSO4 7H2O). The addition of these chemical products during the treatment of water may result in a sludge rich in iron or aluminum. These salts may be present in high concentrations and they can be toxic for the aquatic biota. To avoid this toxicity, the salts should be treated prior to their disposal. The sludge from water treatment plants may also contain other heavy metals originating from the raw water or from contaminants resulting from the addition of coagulants [2,3].
چکیده
مقدمه
هدف
مواد و روشها
توصیف مواد
بتن ها و ملات های این مطالعه
ارزیابی کارایی زیست محیطی بازیافت
نتایج و بحث
بتن های سازه ای با مقاومت متوسط
بتن های لایه زیرین
منحنی تنش- کرنش و مدول الاستیسیته
مقاومت کششی
ملات های لایه بلوک
کارایی زیست محیطی
نتایج
Abstract
Keywords
1. Introduction
2. Objective
3. Materials and methods
3.1. Characterization of the materials
3.2. Concretes and mortars of this study
3.3. Evaluation of the ecoefficiency of recycling
4. Results and discussion
4.1. Medium strength structural concretes
4.2. Underlayment concretes
4.3. Blocklaying mortars
4.4. Ecoefficiency of the recycled concretes and mortars
5. Conclusions
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه