نیاز به ارزیابی برنامه های عدالت ترمیمی
چکیده
عدالت ترمیمی به عنوان واکنش به خشونت های جنسی مورد انتقادات قابل توجه قرار گرفت. برای ارزیابی شواهد موجود ، باید ارزیابی های ترکیبی از برنامه های عدالت ترمیمی در مورد خشونت های جنسی و خانوادگی از طریق مرور سیستماتیک و ادبیات مشابه انجام داد. به هر حال، مرور سیستماتیک ما فقط یکی از تحقیقات مناسب را شناسایی کرده است. کمبود شواهد ما را در شناسایی و دست یابی به اهداف برنامه ها ناتوان می سازد و مشکلاتی را برای سیاست مداران در توجبه برنامه های عدالت ترمیمی در موضوعاتی چون خشونت های خانوادگی و جنسی ایجاد می کند. ما پیشنهاد می کنیم که ارزیابی هایی را از برنامه های عدالت ترمیمی انجام دهیم و موضوعاتی چون خشونت های خانوادگی را به صورت اضطراری بررسی کنیم.
خلاصه
عدالت ترمیمی به صورت واکنش به خشونت جنسی دارای منتقدان و حمایت کنندگان خاص خود هستند ( برای نمونه، هادسون 2002 – استابس 2010). هدف ما از مطرح کردن این موضوع، ارزیابی شواهد موجود و پاسخگویی به سوالات زیر می باشد: کدام برنامه ها موثر هستند؟ چگونه می توان به اهداف مطلوب دست یافت؟ چه برنامه هایی در موقعیت های خاص موفق هستند؟ ما یک بررسی جامع از برنامه های عدالت ترمیمی برای جرائم خشونت جنسی و خانوادگی انجام داده ایم. این مقدمه بیانگر عدم دلایل دستیابی به اهداف و مبانی لازم است.
در حالی که هیچ اجماع نظری در مورد تعریف عدالت ترمیمی وجود ندارد، اما تعریف بیان شده در این تحقیق مبتنی بر " ترمیم خسارت ها و پیوندهای خراب شده اجتماعی " و بخصوص " روابط بین قربانیان جرائم، مجرمان و جامعه " است( دالی & ایماریگون 1982- صفحه 22). در این تحقیق، احتمال جرم (دالی2016) و فرایندهای طرفین برای ترمیم گروهی، چگونگی مقابله با جرم و کاربردهای ان برای آینده ( مارشال1996 صفحه 37) به صورت شفاف و تلویحی مورد بررسی قرار گرفته اند.
Abstract
Restorative justice as a response to sexual violence continues to be subject to significant criticism. To assess the evidence, we sought to appraise and synthesize evaluations of restorative justice programs for sexual and family violence offences by conducting a systematic review of peer-reviewed literature. However, our rigorous search identified only one eligible study. This dearth of evidence leaves us unable to identify how best to achieve the aims for which programs were established and poses difficulties for policy makers determining whether it is justified to introduce restorative justice programs for sexual and family violence. We recommend that evaluations of restorative justice programs that accept sexual and family violence cases be conducted as a matter of urgency.
A Brief Note
Restorative justice as a response to sexual violence has its supporters and detractors (e.g., Hudson, 2002; Stubbs, 2010). As a contribution to the debate, we aimed to assess the evidence: Which programs are effective? How do they achieve the desired goals? What kinds of programs succeed in particular circumstances? We set out to conduct a systematic review of evaluations of restorative justice programs for sexual and family violence offences. This note is an account of how we failed to achieve our aim and a call for building the necessary evidence base.
While there is no consensus on a definition of restorative justice, our working definition focused on “repair of harms and of ruptured social bonds caused by crime,” specifically “relationships between crime victims, offenders and society” (Daly & Immarigeon, 1998, p. 22). The perpetrator will, explicitly or implicitly, have admitted responsibility for the crime (Daly, 2016), and the process allows parties to “resolve collectively how to deal with the aftermath of the offence and its implications for the future” (Marshall, 1996, p. 37).
چکیده
خلاصه
Abstract
A Brief Note
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه