تاثیر والپروات (valproate) بر عملکرد تکلم در کودکان مبتلا به صرع
چکیده
هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی تأثیر والپروات (VPA) بر عملکرد زبان در کودکان مبتلا به صرع تازه تشخیص داده شده بود. ما پرونده ی پزشکی 53 بیمار مبتلا به صرع که به تازگی تشخیص داده شده و تحت درمان (مونوتراپی) با VPA قرار گرفتند را مورد بررسی قرار دادیم (n=53، 22 بیمار مرد و 31 بیمار زن). افراد مورد مطالعه، حداقل دوبار، قبل و بعد از تجویز VPA، تحت آزمون های استاندارد زبان قرار گرفتند. تست های استاندارد زبان، شامل تست توانایی حل مسئله ی زبان (The Test of Language Problem Solving Abilities)، نسخه-ی کره ای تست عملکرد بیان/دریافت زبان (Korean version of The Expressive/Receptive Language Function Test) و تست اوریمال تلفظ و صداشناسی (Urimal Test of Articulation and Phonology) بود. از آنجایی که همه ی افراد آنالیزشده به زبان کره ای (به عنوان زبان اول) صحبت می کردند، ما از تست های زبان کره ای به منظور کاهش خطا در داده ها استفاده کردیم. در 53 بیمار کودک مبتلا به صرع، همه ی پارامترهای زبان در تست توانایی های حل مسئله ی زبان، پس از شروع درمان با VPA، به صورت جزیی بهبود یافت (میانگین سنی: 2/3±6/11 سال) اما در این بین، تنها بخش "پیش بینی" از نظر آماری معنی دار بود (بخش "تعیین علت": از 1/5±9/14 به 3/4±5/15؛ بخش "تولید استنتاج": از 8/5±1/16 به 6/5±9/16؛ بخش "پیش بینی": از 9/4±1/11 به 2/4±9/11؛ نمره ی کل TOPS: از 4/14±0/42 به 5/12±2/44). بیماران تیمارشده با VPA نیز پیشرفت اندکی در میانگین طول ادای (بیان) کلمات (MLU-w) در هنگام پاسخ داشتند اما از نظر آماری، معنی دار نبود ("تعیین علت": از 0/2±4/5 به 6/1±7/5؛ "استنتاج": از 2/2±8/5 به 8/1±0/6؛ "پیش بینی": از 5/2±9/5 به 1/2±9/5؛ کل: از 1/2±7/5 به 7/1±9/5). تجویز VPA منجر به بهبود جزیی (اما از نظر آماری معنی دار نیست) در عملکرد پذیرش زبان شد (از 1/41±7/144 به 7/39±2/148). بالاخره، تغییرات معنی داری در درصد عملکرد تلفظ، پس از تیمار با VPA وجود نداشت. بنابراین، داده های ما پیشنهاد می کند که VPA اثر منفی بر عملکرد زبان نداشته و بلکه منجر به بهبود جزیی در توانایی حل مسئله شده است.
Abstract
The aim of the current study was to assess the influences of valproate (VPA) on the language functions in newly diagnosed pediatric patients with epilepsy. We reviewed medical records of 53 newly diagnosed patients with epilepsy, who were being treated with VPA monotherapy (n = 53; 22 male patients and 31 female patients). The subjects underwent standardized language tests, at least twice, before and after the initiation of VPA. The standardized language tests used were The Test of Language Problem Solving Abilities, a Korean version of The Expressive/Receptive Language Function Test, and the Urimal Test of Articulation and Phonology. Since all the patients analyzed spoke Korean as their first language, we used Korean language tests to reduce the bias within the data. All the language parameters of the Test of Language Problem Solving Abilities slightly improved after the initiation of VPA in the 53 pediatric patients with epilepsy (mean age: 11.6 ± 3.2 years), but only “prediction” was statistically significant (determining cause, 14.9 ± 5.1 to 15.5 ± 4.3; making inference, 16.1 ± 5.8 to 16.9 ± 5.6; prediction, 11.1 ± 4.9 to 11.9 ± 4.2; total score of TOPS, 42.0 ± 14.4 to 44.2 ± 12.5). The patients treated with VPA also exhibited a small extension in mean length of utterance in words (MLU-w) when responding, but this was not statistically significant (determining cause, 5.4 ± 2.0 to 5.7 ± 1.6; making inference, 5.8 ± 2.2 to 6.0 ± 1.8; prediction, 5.9 ± 2.5 to 5.9 ± 2.1; total, 5.7 ± 2.1 to 5.9 ± 1.7). The administration of VPA led to a slight, but not statistically significant, improvement in the receptive language function (range: 144.7 ± 41.1 to 148.2 ± 39.7). Finally, there were no statistically significant changes in the percentage of articulation performance after taking VPA. Therefore, our data suggested that VPA did not have negative impact on the language function, but rather slightly improved problem-solving abilities.
چکیده
1- مقدمه
2-مواد و روش ها
1-2-بیماران
2-2-روش ها
3-2- تست های زبان
4-2- تجزیه و تحلیل آماری
3- نتایج
1-3- خصوصیات بیمار
2-3-آزمون TOPS
3-3- MLU-w در TOPS
4-3- REVT
5-3- U-TAP
4- بحث
Abstract
1. Introduction
2. Material and methods
2.1. Patients
2.2. Methods
2.3. Language tests
2.4. Statistical analysis
3. Results
3.1. Patient characteristics
3.2. The TOPS
3.3. The MLU-w in TOPS
3.4. The REVT
3.5. The U-TAP
4. Discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه