چکیده
تولید موفق گیاهان باقلا در حضور طیف وسیعی از قارچ های بیماری زا، علف های هرز انگلی، نماتد ها، حشرات، موریانه ها و سایر آفات بستگی به تلفیق و یکپارچه سازی مقاومت ژنتیکی، مدیریت بهداشت، پایش و کنترل موجودات هدف و کاربرد به موقع تیمار های بیولوژیکی و شیمیایی مناسب دارد. این مقاله به ارزیابی پیشرفت در این زمینه می پردازد.
مدیریت بند پایان هنوز متکی به حشره کش های طیف گسترده برای بسیاری از آفات از جمله شته هاست با این حال ارزیابی مزرعه ای، شخم،تاریخ کشت، تراکم بوته و کنترل علف هرز نیز می تواند هجوم آفات را به حداقل برساند. ارزیابی محصول و گیاهان، تله های فرومونی و طعمه و آستانه های اقتصادی برای پیش بینی و پایش جمعیت افات بند استفاده می شوند و روش های بیولوژیکی( حفظ دشمنان طبیعی و حشره کش های زیستی) و مواد شیمیایی انتخابی( موادی که برای حشره های سودمند کم تر مضر است) نیز استفاده می شوند. از بین بردن بانک بذر و سلامت(بهداشت) گیاهان از اهمیت زیادی برای مدیریت گل جالیز برخوردار است زیرا بیشتر خسارت آن قبل از نمایان شدن انگل بر روی زمین به وقوع می پیوندد. تیمار های علف کش خفیف مانع از رسیدن بذر های گل جالیز شده و کم ترین آسیب را بر روی باقلا دارد. بیماری های اصلی ناشی از قارچ یعنی زنگ، برق زدگی باقلا، لکه شکلاتی باقلا و کپک برگی، همگی در صورت مساعد بودن آب و هوا ظاهر می شوند. چون این شرایط آب و هوایی برای هر بیماری مطلوب هستند، امکان مداخله راهبردی با تیمار قارچ کش در زمان های پر خطر وجود دارد. منابع با مقاومت خوب برای بیماری های کلیدی موجود هستند، اگرچه تعداد کمی از ارقام فعلی به بیش از یک بیماری مقاوم هستند. نماتد های گرهک های ریشه و ساقه و ضایعات ریشه میتوانند منجر به افت شدید محصول شوند با این حال چندین رقم و لاین اصلاحی باقلا مقاومت خوبی را به نماتد های ریشه نشان داده اند و حداقل یک مورد به نماتد ساقه و یک مورد به نماتد ریشه مقاوم است. این گروه از گونه های نماتد دارای میزبان های وسیعی هستند و از این روی توجه به تناوب کشت بسیار مهم است. کنترل نماتد ها و قارچ های پاتوژنیک نیازمند این است که بذر های تمیز و غیر الوده استفاده شوند و این که گیاهان جدید به مواد الاینده الوده نشوند.. در حضور فشار انتخابی پیوسته بر روی پاتوژن ها و افات، اصلاح پیوسته ژن های مقاومت جدید، توسعه مواد شیمیایی جدید انتخابی، غربال کردن عوامل کنترل زیستی جدید و طرای راهبرد های مدیریت جدید لازم خواهد بود.
Abstract
Successful production of faba bean crops in the presence of a wide range of disease-causing fungi, parasitic weeds, nematodes, insects, mites and other pests depends on the integration of genetic resistance, hygienic management, monitoring of the target organisms and timely application of appropriate chemical and biological treatments. This paper reviews the progress in this area.
Arthropod management is still overly reliant on broad-spectrum insecticides for many pests, particularly aphids, but field assessment, tillage, sowing date, plant density and weed control can minimize pest incursions. Crop assessments, bait and pheromone traps and economic thresholds are used to predict and monitor arthropod pest populations, and biological measures (natural enemy conservation and bioinsecticides) and selective chemicals (less harmful to beneficial insects) are also used. Crop hygiene and seed bank demise is critical for management of broomrape, as much of its damage is done before the parasite is visible above ground. Mild herbicide treatments can prevent ripening of broomrape seeds with minimal damage to the faba bean crop. The main diseases caused by fungi, namely rust, ascochyta blight, chocolate spot and downy mildew, all spread rapidly when weather conditions are appropriate. Since these weather conditions are well characterized for each disease, it is possible to intervene strategically by treating with fungicide at times of high risk. Good sources of resistance are available to the key diseases, although few current cultivars are resistant to more than one disease. Root-lesion, stem and root-knot nematodes can cause severe yield losses but several cultivars and breeding lines of faba bean have good resistance to root-lesion nematodes and at least one has resistance to stem nematode and one to root-knot nematode. These groups of nematode species have broad host spectra so attention to rotations is particularly important. Chemical control of nematodes is difficult and biological control is still experimental. Control of the pathogenic fungi and nematodes requires that clean, non-infested seed be used and that the new crop does not get infected from debris and volunteer from the previous crop or adjacent fields. In the presence of continued selection pressure on the pathogens and pests, continued breeding for novel resistance genes, development of new selective chemicals, screening for new biocontrol agents and the design of new management strategies will all be necessary.
چکیده
1- مقدمه
2- بندپایان
2-1 موجودات( ارگانیسم ها)
2-2 فنون مدیریت ارگونومیک
2-3 مواد کنترل شیمیایی و زیستی
3- گل جالیز
3-1 ارگانیسم ها
3-2 فنون مدیریت ارگونومیک
3-3 مواد کنترل شیمیایی و زیستی
4- بیماری های قارچی
4-1 ارگانیسم ها
4-2 فنون مدیریت ارگونومیک
4-3 مواد کنترل شیمیایی و زیستی
5- افات نماتد
5-1 ارگانیسم ها
5-2 فنون مدیریت ارگونومیک
5-3 روش های کنترل شیمیایی و زیستی
6-نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Arthropods
2.1. The organisms
2.2. Agronomic management techniques
2.3. Chemical and biological control methods
3. Broomrapes
3.1. The organisms
3.2. Agronomic management techniques
3.3. Chemical and biological control methods
4. Diseases caused by fungi
4.1. The organisms
4.2. Agronomic management techniques
4.3. Chemical and biological control methods
5. Nematode pests
5.1. The organisms
5.2. Agronomic management techniques
5.3. Chemical and biological control methods
6. Conclusions