چکیده
هر فاجعه طبیعی بزرگی مانند زمین لرزه که رخ می دهد نیاز فوری به انواع مختلف منابع دارد یعنی منطقه ای که به طور عمده دارای منابع پزشکی، منابع انسانی و منابع زیربنایی باشد. اینکه به چه سرعت نیاز به منابع را می توان تامین نمود تعیین کننده میزان آسیب و تلفات انسانی در آن فاجعه است. از این رو، آگاهی داشتن درباره اینکه چه نوع منابعی معمولا پس از یک فاجعه مورد نیاز است، باعث می شود تا سازمانها بهتر بتوانند برای راه حل های مهم برنامه ریزی نمایند و هم چنین بتواند برای کاهش هر گونه فاجعه آتی نیز آماده تر باشد. هدف از این مطالعه این است که نیازهای منابع را در طول یک فاجعه بزرگ مثل زمین لرزه رخ داده در نپال و بخش هایی از هند در آوریل سال 2015 - ارزیابی شوند. این پژوهش با همکاری پزشکان برای شما (DFY) که یک سازمان بشردوستانه از متخصصان پزشکی است، انجام گرفت و این سازمان نیز در فاجعه های مختلف کار می کنند. مجموعه ای از پیام های واتس اپ در میان اعضای DFY که در این فاجعه مشغول به کار بودند، مبادله می شد؛ این پیام ها از مناطقی واقع در نپال تحت تاثیر گرفته شده بودند جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند تا نیازهای متنوع منابع و تاخیر مربوط به بسیج چنین منابع را شناسایی کنند. این مطالعه نشان داد که در مورد انواع مختلف منابع ، نیازهای فزاینده ای وجود دارد و همچنین آشکار می کند که برای منابع مختلف، بین نیاز و دسترسی واقعی منابع تاخیرهای قابل توجهی وجود دارد. اکتشافات این مطالعه نه تنها به مدیریت ریسک فاجعه در نپال کمک می کند بلکه به برنامه ریزی به منظور آمادگی بیشتر در سایر مناطق آسیب زا در جهان نیز کمک می کند.
1- مقدمه
در سال های اخیر شاهد چندین بلایای طبیعی مانند زمین لرزه، آتشفشان ها و طوفان ها در مناطق مختلف جهان بوده ایم. هر گونه فاجعه بزرگ طبیعی با نیاز فوری به انواع مختلف منابع در فاجعه همراه است؛ منابعی از جمله پزشکی (مانند دارو، ابزار جراحی)، منابع انسانی (به عنوان مثال پزشکان و پرستاران) و منابع زیربنایی (به عنوان مثال چادر، منابع جایگزین برق). اینکه به چه سرعت این نیاز به منابع را می توان تامین نمود تعیین کننده میزان آسیب و تلفات انسانی در آن فاجعه است. به خصوص برای بلایای طبیعی در مناطق توسعه یافته جهان، به حداقل رساندن تاخیر در برآورده ساختن نیازهای منابع می تواند مسیری طولانی در جهت کنترل فاجعه باشد.
Abstract
Any major natural disaster, such as an earthquake, is accompanied by an urgent need for various types of resources in the disaster-affected region, which primarily includes medical resources, human resources, and infrastructural resources. How quickly this need for resources can be satisfied might critically determine the extent of damage and human casualties in the aftermath of the disaster. Hence, knowledge about what type of resources are usually needed in the aftermath of a disaster is important for responding organizations for planning formative solutions, to be better prepared to mitigate any upcoming disaster. The goal of this study is to curate the resource needs during a major disaster – the earthquake in Nepal and parts of India in April 2015. This work has been carried out in association with Doctors For You (DFY), a humanitarian organization of medical professionals who work in various disasters-affected regions. A large set of WhatsApp messages exchanged among DFY members who were working in the disaster-affected areas of Nepal was collected and analyzed to identify the different resource requirements and the corresponding delay in the mobilization of such resources. The study revealed detailed phase-wise requirement of various types of resources and also suggested that for several resources, there was a significant delay between the requirement and the actual availability of the resources. The acumens from this study will not only help disaster risk management in Nepal but also help in preparedness planning in other earthquake-prone regions of the world.
1. Introduction
The recent years have seen several major natural disasters such as earthquakes, floods, and hurricanes in various regions of the world. Any major natural disaster is accompanied by an urgent need for various types of resources in the disaster-affected region, such as medical resources (e.g., medicines, surgical instruments), human resources (e.g., doctors and nurses) and infrastructural resources (e.g., tents, alternative sources of electric power). How quickly such needs for resources can be satisfied might critically determine the extent of damage and human casualties in the aftermath of the disaster. Especially, for disasters in developing regions of the world, minimizing the delay in meeting resource requirements can go a long way towards controlling the effects of the disaster.
چکیده
1. مقدمه
2. پژوهش های مرتبط
3. روش انجام کار
3.1 فازهای(مراحل) زمانی فاجعه
4. الزام فاز-معقول و در دسترس بودن(دسترس پذیری) منابع
4.1 منابع پزشکی
4.2 منابع انسانی
4.3. منابع زیربنایی
4.4 تاخیر در بسیج(تجهيز کردن) منابع در طول مراحل مختلف تسکین (ترمیم)
5.مشکلات دیده شده و تجربه شده توسط کارگران امداد
5.1مشکلات بالینی و فن آوری
5.2 مشکلات طبیعی
5.3مشکلات اداری
5.4مشکل کاهش سیاست
6. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Related work
3. Methodology
3.1. Temporal phases of disaster relief
3.2. Limitations of the study
4. Phase-wise requirement and availability of resources
4.1. Medical resources
4.2. Human resources
4.3. Infrastructure resources
4.4. Delay in mobilization of resources during different phases of relief
5. Problems observed and experienced by the relief workers
5.1. Clinical and technological problems
5.2. Natural problems
5.3. Administrative problems
5.4. Problem mitigation policies
6. Conclusion