چکیده
در این مطالعه، ما به آزمایش این قضیه می پردازیم که چگونه پریشانی سرمایه گذار، مدیریت در آمد را تحت تاثیر قرار می دهد. ما از مقیاس شرکت- سطح ( firm-level ) پریشانی سرمایه گذار استفاده می کنیم، این مقیاس، در زمانی که سرمایه گذاران سازمانی توجه خود را به سمت بخش های غیر مرتبط با نمونه کار ها معطوف می کنند، به ذخیره ی زمان می پردازد. سرمایه گذاران پریشان به طور موقت شدت نظارت خود را از دست داده و مدیران می توانند از مزایای موجود استفاده کنند. یافته ی اصلی ما این است، زمانی که سهامداران پریشان می شوند، مدیران با مدیریت درآمد ها به وسیله ی دستکاری حساب ها و فعالیت های واقعی بیشتر درگیر می شوند. به دلیل ماهیت خارجی مقیاس پریشانی سرمایه گذار، استدلال ما این است که این ارتباط بیان کننده ی علت است. ما بعد ها بیان خواهیم کرد که وجود نیروی های نظارتی دیگر همانند پوشش تحلیلگر و قدرت نفوذ، اثر پریشانی سرمایه گذار بر مدیریت درآمد را کاهش می دهد .
۱. مقدمه
هدف این مقاله آزمودن این قضیه است که چگونه توجه سرمایه گذار، تصمیمات مدیریت درآمد را تحت تاثیر قرار می دهد. توجه، عموما به عنوان یک منبع، در عرضه ی محدود مطرح می شود (e.g., Kahneman 1973; Baker, and Wurgler 2011) . سرمایه گذاران سازمانی که اغلب اوقات، مجموعه ای از صد ها سهام را دارا می باشند، مشمول محدودیت های مرتبط با توجه می شوند. آن ها نمی توانند به طور مساوی بر روی تمام سهام هایی که در یک نقطه ی معینی در زمان نگه داشته اند تمرکز نمایند. بنابراین، سرمایه گذاران از نظارت بر تمامی اوراق بهادار شرکت با همان شدت همزمانی جلوگیری می کنند. (Kempf, Manconi, and Spalt 2017). پیامد های این محدودیت توجه، این است که سرمایه گذاران سازمانی ممکن است که تبدیل به سهامداران پریشان ʺ در زمانی معین شوند. در هنگام ʺ پریشانی ʺ آنان سطح مطلوب کمتری از شدت نظارت را فراهم می نمایند. ما به بررسی این قضیه می پردازیم که چگونه مدیران نسبت به از دست دادن امنیت نظارت، که به وسیله ی پریشانی سرمایه گذار و تغییر تصمیمات مدیریت درآمد به دست آمده است ، واکنش نشان می دهند.
ABSTRACT
In this study, we examine whether investor distraction affects earnings management. We use a firm-level measure of investor distraction that captures times when institutional investors shift their attention to unrelated parts of their portfolios. Distracted investors temporarily loosen their monitoring intensity and managers may take advantage. Our main finding is that, when shareholders are distracted, managers engage more in earnings management by both manipulating accruals and real activities. Due to the exogenous nature of the measure of investor distraction, we argue that this association is causal. We further document that the presence of other monitoring forces such as analyst coverage and leverage diminishes the effect of investor distraction on earnings management.
1. Introduction
The objective of this paper is to examine how investor attention influences earnings management decisions. Attention is generally considered to be a resource in limited supply (e.g., Kahneman 1973; Baker, and Wurgler 2011). Institutional investors, who often hold a portfolio of hundreds or thousands of stocks, are subject to attention constraints. They cannot equally focus on all stocks they hold at a given point in time. Investors are thus prevented from monitoring all their portfolio firms with the same intensity simultaneously (Kempf, Manconi, and Spalt 2017). The implication of these attention constraints is that institutional investors may become “distracted” shareholders at certain points in time. While “distracted”, they provide less than the optimal level of monitoring intensity. We investigate whether managers react to the temporary loosening of monitoring scrutiny, induced by investor distraction, by altering their earnings management decisions2 .
۱. مقدمه
۲. ادبیات مرتبط و توسعه فرضیه
مدیریت درآمد
مالکیت سازمانی و نظارت
توسعه ی فرضیه
۳. داده و طراحی تحقیق
منبع داده
اندازه گیری پریشانی سرمایه گذار
طراحی تحقیق
۴ . نتایج
آمار توصیفی
مدیریت درآمد و پریشانی سرمایه گذار
۵ . نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. Related literature and hypothesis development
Earnings management
Institutional investors and monitoring
Hypothesis development
3. Data and research design
Data sources
Measuring earnings management
Research design
4. Results
Descriptive statistics
Earnings management and investor distraction
5. Conclusion
Appendix