چکیده
ما به لحاظ تجربی اثر توانایی مدیر بر کارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت و نحوه ی تاثیر گذاری آن بر ریسک ریزش سهام آینده را بررسی می نماییم. با استفاده از سنجش توانایی مدیر توسعه یافته توسط دِمرجیان و دیگران (2012)، این مقاله دلایل سازگاری را شرح میدهد که سرمایه گذاری اضافی مدیران تواناتر را با همتایان کمتر توانای آنها مقایسه میکند، حتی پس از مهار اثرات کیفیت گزارشگری مالی و سایر تعیین کننده های ویژه ی کارایی سرمایه گذاری. این دلیل، برای جایگزینهای دیگر برای کارایی سرمایه گذاری، قوی است. دلایل تجربی هم حاکی از این است، ریسک ریزش برای شرکتهای دارای مدیران تواناتر از طریق مجرای عدم کارایی سرمایه گذاری افزایش می یابد. به طور کلی این مطالعه در شناخت بهتر تاثیر توانایی مدیر بر تصمیمات سرمایه گذاری در زمینه ی نظرات مخالف پیرامون اثرات ویژه مدیر بر پیامدهای سازمانی هم بخشی دارد.
1. مقدمه
ما به لحاظ تجربی اثر توانایی مدیر بر کارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت و نحوه ی تاثیر گذاری آن بر ریسک ریزش سهام آینده را بررسی می نماییم. مطالعه ی ما به دلیل تمایل به ارزیابی بهتر اثر مدیریت بر تصمیمات سرمایه گذاری و بر خطر ریزش قیمت سهام، صورت گرفته است: یک پیامد نتیجه ی اقتصادی مستقیم برای سرمایه گذاران. طبق بحث سرمایه گذاری بهینه ارائه شده در چارچوب نئوکلاسیک، مدیران باید به سرمایه گذاری ادامه دهند تا مزیت مدیریت سرمایه گذاری ثابت با هزینه های نهایی برابر شود. در عین حال، این قضیه بر مبنای فرضیه عدم اصطکاک در بازارهای سرمایه است یعنی مدیران تامین منابع مالی برای پروژه های ارزش خالص فعلی (NPV) مثبت را در نرخ بهره ی در سطح اقتصاد غالب بدست می آورند و پول نقد اضافی را به سرمایه گذاران بر میگردانند (مثلا Abel 1983; Hayashi, 1982; Yoshikawa, 1980). در عین حال، دیدگاه نظریه نمایندگی حاکی از این است نفع شخصی تصمیمات سرمایه گذاری زیر بهینه هم به سرمایه گذاری اضافی یا کم منجر میگردد. به عنوان مثال، هم چنین خطر اخلاقی معایب انتخاب نامساعد ذاتی در عدم تقارن اطلاعات بین مدیران و عرضه کنندگان خارجی میتواند بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مخرب داشته باشد.
Abstract
We examine empirically the effect of managerial ability on firm-level investment efficiency and how this affects future stock price crash risk. Using a managerial ability measure developed by Demerjian et al. (2012), the paper documents consistent evidence that the more able managers over-invest compared to their not-so-able counterparts, even after controlling for the effects of financial reporting quality and other firm specific determinants of investment efficiency. This evidence is robust to alternative proxies for investment efficiency. The empirical evidence also suggests that crash risk increases for firms with more able managers, primarily through the investment inefficiency channel. Overall, the study contributes to a better understanding of the influence of managerial ability on investment decisions in the context of diverging opinions regarding manager-specific effects on organizational outcomes.
1. Introduction
We examine empirically the effect of managerial ability on firm-level investment efficiency and how this affects future stock price crash risk. Our study is motivated by the desire for a better assessment of the management’s impact on investment decisions and on stock price crash risk: an outcome of direct economic consequence for investors. According to the optimal investment argument proposed in the neo-classical framework, managers should continue investing until the marginal benefit of capital investment equals marginal costs. This proposition, however, is based on the assumption of no friction in the capital markets, i.e. managers obtain financing for positive net present value projects (NPVs) at the prevailing economy-wide interest rate and return excess cash to investors (e.g., Abel 1983; Hayashi, 1982; Yoshikawa, 1980). However, the agency theory view suggests that managerial self-interest might produce sub-optimal investment decisions resulting in both over- or under-investment. For example, both moral hazard and adverse selection imperfections inherent in the information asymmetry between managers and outside suppliers of capital, can adversely affect investment efficiency.
چکیده
1. مقدمه
2. ادبیات پیشین و توسعه فرضیات
3. مسائل طراحی تحقیق
3.1 کارایی سرمایه گذاری
3.2 توانایی مدیر
3.3 ریسک ریزش قیمت سهام
3.4 مدل تجربی
4. انتخاب نمونه و آمار توصیفی
5. نتایج آزمون اصلی
6. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Prior literature and development of hypotheses
3. Research design issues
3.1. Investment efficiency
3.2. Managerial ability
3.3. Stock price crash risk
3.4. Empirical model
4. Sample selection and descriptive statistics
5. Main test results
6. Conclusion