چکیده
خانواده ی فاکتورهای رشد فیبروبلاستی (FGFs) شامل 22 عضو هستند که عموما یک محدوده ی وسیعی از عملکردهای بیولوژیک مانند نمو، تمایز و بقا را کنترل می کنند. به هرحال، پژوهش در طی دهه گذشته، شواهد اساسی را فراهم کرده است که چیزی که زیرگروه شبه هورمونی FGFsها نامیده می شود، و ترکیبی از FGF19، FGF21، و FGF23 است، در تنظیم مسیرهای متابولیک متنوع برای کنترل گلوکز، لیپید، اسید صفراوی، متابولیسم فسفات و ویتامین D درگیر می باشد. خصوصیات بی مانند این FGFsها شامل تولید غالب فاکتورهایی در بافت های انتخابی، فراوانی آن ها در خون به دلیل عدم تجزیه ی خارج سلولی میانجی گری شده با هپارین، و فعالیت هدف گیری بافت به شدت اختصاصی توسط مشارکت کو رسپتورهای مربوطه می باشد. زمینه ی متابولیک مهم فعالیت های FGF19، FGF21 و FGF23 نقش های جدید مهمی را برای FGFsها نشان داده است و روش های معنی داری را برای بررسی یک فرصت برای هدف گیری درمانی این فاکتورها و مسیرهای مرتبط با آن ها ارائه کرده است.
1. مقدمه
هومئوستازی انرژی برای زندگی دارای اهمیت است؛ بنابراین مکانیسم های هورمونی مختلف برای تنظیم کاربرد انرژی سلولی و همچنین ارتباط درون بافتی برای هماهنگ کردن مسیرهای متابولیک نمو پیدا کرده است. اگرچه، تنظیم متابولیسم سلولی توسط کنترل کننده های اصلی مانند انسولین و گلوکاگون به خوبی تایید شده است، اما یک زیرگروه مجزای جدید فاکتورهای رشد فیبروبلاستی از جمله FGF19، FGF21 و FGF23 اخیرا شناسایی شده اند که نقش های مهمی را در شبکه ی متابولیک بازی می کنند. درون سوپرخانواده ی FGF، این 3 فاکتور، بالاترین سطح از هومولوژی با یکدیگر را دارند و اثرات خودشان را توسط FGFRs ها منتشر می کنند اگرچه هر یک از آن ها یک مکانیسم متنوع از فعال سازی رسپتور را نشان دادند. در مقابل FGFsهای کلاسیک که نیاز به هپارین برای مشارکت موثر FGFR دارند، FGF19، FGF21، و FGF23 فاقد دمین های اتصال هپارین مرسوم هستند. این خصوصیت، به این فاکتورها اجازه می دهد تا از انبار شدن مواد زاید پروتئوگلیکان های سولفات هپاران خارج سلولی در بدن جلوگیری کنند و در گردش خون حضور دارند بنابراین، فرضا در یک روش شبه اندوکرینی عمل می کنند (1و2).
Abstract
The family of fibroblast growth factors (FGFs) consisting now of 22 members is generally considered to control a wide range of biological functions such as development, differentiation and survival. However, research during the past decade provided substantial evidence that a so called “hormone-like” subgroup of FGFs, comprised of FGF19, FGF21 and FGF23, is involved in the regulation of diverse metabolic pathways to control glucose, lipid, bile acid, phosphate and vitamin D metabolism. The unique properties of these FGFs include predominant production of the factors in selective tissues, their abundance in the blood due to the lack of extracellular heparin-mediated sequestration, and highly specific tissue-targeted action via engagement of their respective co-receptors. The important metabolic context of FGF19, FGF21, and FGF23 actions has revealed important novel roles for FGFs and provided significant means to explore an opportunity for therapeutic targeting of these factors and their corresponding pathways.
1. Introduction
Energy homeostasis is critical for life; therefore diverse hormonal mechanisms have evolved to regulate cellular energy utilization as well as inter-tissue communication to coordinate metabolic pathways. Although regulation of cellular metabolism by major controllers such as insulin and glucagon is well-established, a new distinct subgroup of fibroblast growth factors consisting of FGF19, FGF21 and FGF23, has been recently identified to play critical roles in the metabolic network. Within FGF superfamily, these three factors share the highest level of homology with one another and propagate their effects via FGFRs, although each of them displays a diverse mechanism of receptor activation. In contrast to classical FGFs that require heparin for efficient FGFR engagement, FGF19, FGF21 and FGF23 lack conventional heparin-binding domains. This property allows these factors to elude body's vast depot of extracellular heparan sulphate proteoglycans and be readily present in the circulation, thus putatively function in an endocrine-like manner [1,2].
چکیده
1. مقدمه
2. FGF19
3. FGF21
4. FGF23
5. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. FGF19
3. FGF21
4. FGF23
5. Conclusions