توسعه روش های ارزیابی آسیب پذیری نسبت به لرزش
چکیده
مدل هایی که بتواند ضرر ها در زلزله های آتی را تخمین بزند، دارای اهمیت بنیادی برای برنامه ریزی در شرایط اورژانسی و صنایع بیمه ی و بیمه ی اتکایی میباشد. یکی از مهم ترین بخش هایی که در مدل های ضرر وجود دارد، الگوریتم های دقیق، شفاف و دارای مفهوم مناسب میباشد که بتواند آسیب پذیری نسبت به لرزش در ساختمان را ارزیابی کند و در واقع روش ها و ابزار بسیار متنوعی در طول 30 سال گذشته برای این هدف، ارائه شده است. این مقاله نگاهی به بعضی از مهم ترین موارد در زمینه ی ارزیابی آسیب پذیری انداخته و فواید و مضرات اصلی این روند ها را شناسایی میکند تا بتواند مهم ترین مشخصه های یک روش ایده آل به این منظور را، شناسایی کند.
مقدمه
در چند دهه ی اخیر، افزایشی محسوس در آسیب های ایجاد شده در اثر فجایع طبیعی در سراسر جهان مشاهده شده است. دلایل برای این افزایش در آسیب ها بسیار هستند، که قطعا یکی از این دلیل ها، افزایش جمعیت در جهان ، توسعه ی شهر های بسیار بزرگ ( با جمعیت بیشتر از دو میلیون نفر) میباشد که بسیاری از این جمعیت در نواحی با خطرات زلزله ساکن شده اند و آسیب پذیری بالای جوامع و تکنولوژی های مدرن موجب شده است که میزان این آسیب ها افزایش پیدا کند ( کار ارائه شده توسط Smolka و همکارانش، 2004) . زلزله ی سال 1994 در نورثریج ( کالیفرنیا، ایالات متحده) بیشترین آسیب تحت بیمه ی زلزله با مقدار تقریبی 14 بیلیون دلار آمریکا را ایجاد کرد ، و آسیب کلی ایجاد شده در زلزله ی 1995 در ژاپن ( کوبه) بیشترین مقدار آسیبی بود که تا کنون در اثر زلزله ایجاد شده است و مقداری معادل 150 بیلیون دلار آمریکا را ایجاد کرد. با وجود این که ارز مالی آسیب های اقتصادی در دیگر قسمت های جهان ممکن است در مقایسه با ژاپن و ایالات متحده بسیار کمتر باشد، تاثیر این مشکلات بر روی اقتصاد ملی ممکن است بسیار بیشتر باشد زیرا آسیب های ایجاد شده در کشور های کمتر توسعه یافته ممکن است بخش بیشتری از تولیدات ناخالص ملی ( GNP) در آن سال را شامل شود. Coburn و Spence (2002) ضرر های اقتصادی به دلیل زلزله از سال 1972 تا 1990 را گزارش کرده اند ؛ سه زلزله با بیشترین آسیب به صورت کسری از GNP در کشور های آمریکای مرکزی به این صورت است : نیکاراگوئه ( 192 ، 40% GNP ) ، گواتمالا ( 1976 ،18% GNP ) ، و ال سالوادور ( 1986 ، 31% GNP ) . زمانی که بار مالی به صورت کلی بر دوش دولت باشد ( همانطور که بعد از زلزله ی کوچالی سال 1999 در ترکیه رخ داد ) ، تاثیر این زلزله بر روی اقتصاد ملی میتواند فلج کننده باشد ؛ یکی از راه حل های احتمالی، شخصی سازی کردن ریسک با پیشنهاد کردن بیمه به مالکان خانه ها و سپس خارج کردن بخش های بزرگ از خطر به بازار بیمه ی جهانی میباشد ( مثلا، Bomer و همکاران، 2002). برای طراحی کردن این طرح های بیمه و بیمه ی اتکایی، یک مدل ارزیابی ضرر زلزله به صورت قابل اطمینان برای منطقه ی مد نظر باید ایجاد شود به صورتی که آسیب های آتی در اثر زلزله را بتوان با صحت نسبی، مشخص کرد.
ABSTRACT
Models capable of estimating losses in future earthquakes are of fundamental importance for emergency planners and for the insurance and reinsurance industries. One of the main ingredients in a loss model is an accurate, transparent and conceptually sound algorithm to assess the seismic vulnerability of the building stock and indeed many tools and methodologies have been proposed over the past 30 years for this purpose. This paper takes a look at some of the most significant contributions in the field of vulnerability assessment and identifies the key advantages and disadvantages of these procedures in order to distinguish the main characteristics of an ideal methodology.
INTRODUCTION
In the last few decades, a dramatic increase in the losses caused by natural catastrophes has been observed worldwide. Reasons for the increased losses are manifold, though these certainly include the increase in world population, the development of new “super-cities” (with a population greater than 2 million), many of which are located in zones of high seismic hazard, and the high vulnerability of modern societies and technologies (e.g., Smolka et al., 2004). The 1994 Northridge (California, US) earthquake produced the highest ever insured earthquake loss at approximately US$14 billion, and the US$150 billion cost of the 1995 Kobe (Japan) earthquake was the highest ever absolute earthquake loss. Although the dollar value of economic losses in other parts of the world may be far lower than in Japan and the US, the impact on the national economy may be much greater due to losses being a larger proportion of the gross national product (GNP) in that year. Coburn and Spence (2002) report the economic losses due to earthquakes from 1972 to 1990; the three largest losses as proportions of the GNP are in the Central American countries of Nicaragua (1972, 40% GNP), Guatemala (1976, 18% GNP) and El Salvador (1986, 31% GNP). When the economic burden falls entirely on the government (such as occurred after the 1999 Kocaeli earthquake in Turkey), the impact on the national economy can be crippling; one possible solution is to privatise the risk by offering insurance to homeowners and then to export large parts of the risk to the world’s reinsurance markets (e.g., Bommer et al., 2002). In order to design such insurance and reinsurance schemes, a reliable earthquake loss model for the region under consideration needs to be compiled such that the future losses due to earthquakes can be determined with relative accuracy.
چکیده
مقدمه
روش های تجربی
1. ماتریس های احتمال آسیب
2. روش شاخص آسیب پذیری
3. منحنی های آسیب پذیری پیوسته
4. روش های پویش
روش های تحلیلی / مکانیکی
1. منحنی های آسیب پذیری به دست آمده به صورت تحلیلی و DPM ها
2. روش های ترکیبی
3. روش های مبتنی بر مکانیزم سقوط
4. روش های مبتنی بر طیف ظرفیت
5. روش مبتنی بر جابجایی کامل
6. ارزیابی عمومی از روش های تحلیلی
جمع بندی
منابع
ABSTRACT
INTRODUCTION
EMPIRICAL METHODS
1. Damage Probability Matrices
2. Vulnerability Index Method
3. Continuous Vulnerability Curves
4. Screening Methods
ANALYTICAL/MECHANICAL METHODS
1. Analytically-Derived Vulnerability Curves and DPMs
2. Hybrid Methods
3. Collapse Mechanism-Based Methods
4. Capacity Spectrum-Based Methods
5. Fully Displacement-Based Methods
6. General Evaluation of Analytical Methods
CONCLUSIONS
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه