طراحی منطقه ای : یک روش طراحی راهبردی در معماری منظره
طراحی منطقه ای یکی از روش های راهبردی در معماری منظره می باشد که شرایط مطلوب آینده را برای منطقه های مختلف در نظر می گیرد که شرایط فضایی در آن منطقه، تحت فشار می باشد. این مقاله اصولی را که طراحان منطقه ای برای ساختار و سازمان دهی روند طراحی خودشان استفاده می کنند را بررسی می کند. اصول طراحی منطقه ای بر روی شرایط طراحی به شدت نا معین، بدون ساختار و لطیفی تاکید دارد که طراحی منطقه ای با آن درگیر می باشد. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که روند طراحی یکی از قسمت های ناگسستنی از روند گسترده ی تغییر مورد نظر می باشد. همین موضوع موجب می شود که یک دیدگاه پویا در طراحی، در تعامل با ذینفعان، و نسبت به جایگاه طراحان در روند طراحی ایجاد شود و نیازمند یک فرهنگ جدید ( نوسازی شده) در طراحی ها می باشد.
در معماری منظره، طراحی منطقه ای یک نوع طراحی فضایی در مقیاس بزرگ است که دیدگاه های طولانی مدت و چشم انداز هایی را برای منطقه ای ایجاد می کند که حالت های فضایی موجود در آن منطقه و کارکرد های آن ها تحت فشار هستند و باید با شرایط سختی ، تطبیق پیدا کنند. این شرایط فضایی معمولا خیلی به خوبی تعریف نشده است و نیازمند تغییرات ساختاری می باشد. طراحی منطقه ای، آرایش های مطلوب و احتمالی در آینده را برای مناطق مسکونی، زیر ساختار ها، ویژگی های آبی، موضوعات زیست محیطی و دیگر کارایی های زمین در یک منطقه و همچنین روابط بین آن ها، ظاهر زیبا و نحوه ی تحقق تمام این موارد در آینده را در نظر می آورد ( Kempenaar, Westerink, Van Lierop, Brinkhuijsen, & Van den Brink, 2016, p. 21). این طراحی، حالتی از طراحی است که با برنامه های راهبردی و موضوعات اجتماعی هم درگیر می باشد ، مانند تطبیق با تغییرات آب و هوایی ( Brand, Kersten, Pot, & Warmerdam, 2014; Wilson, 2006)، استفاده از منابع تجدید پذیر انرژی ( De Waal & Stremke, 2014; Stremke & Koh, 2010) و یا تغییرات جمعیت شناسی ساختاری ( Kempenaar, Van Lierop, Westerink, Van der Valk, & Van den Brink, 2016; Sousa & Pinho, 2013).
Regional designing is a strategic design approach in landscape architecture that envisions desirable future situations for regions in which the spatial situation is under pressure. This paper studies the principles that regional designers use to structure and organize their design process. The regional design principles highlight the extremely ill-defined, unstructured and volatile design situations that regional designing engages with. Moreover, the study reveals that the design process is an inextricable part of the broader process of change it aims to contribute to. This draws attention to a dynamic perspective in designing, to the interaction with stakeholders, to the position of the designer in the design process, and it calls for a (re)new(ed) culture in design.
In landscape architecture, regional designing is a form of large scale spatial design that develops visions and long-term perspectives for regions in which the existing spatial form and function are under pressure and need to be adapted. Such spatial situations are often ill defined and call for structural change. Regional designing envisions the possible and desirable future arrangement of settlements, infrastructures, water features, nature reserves and other land uses in a region, including the relationships between them, their aesthetic appearance, and how this can be realized in the future (Kempenaar, Westerink, Van Lierop, Brinkhuijsen, & Van den Brink, 2016, p. 21). It is a form of design that engages with strategies and societal issues, such as adapting to climate change (Brand, Kersten, Pot, & Warmerdam, 2014; Wilson, 2006), transition to renewable energy sources (De Waal & Stremke, 2014; Stremke & Koh, 2010), or structural demographic changes (Kempenaar, Van Lierop, Westerink, Van der Valk, & Van den Brink, 2016; Sousa & Pinho, 2013).
1. روند تحقیق و روش های مورد استفاده
2. اصول طراحی منطقه ای
2.1 در نظر گرفتن یک دیدگاه سیستمی پویا
2.2 بررسی کردن مقیاس های چندگانه ی جغرافیایی
2.3 ارزیابی طراحی از گذشته تا آینده
2.4 ایجاد کردن یک گفتمان مداوم با ذینفعان
2.5 ارزیابی مجدد منطقه
2.6 حس کردن و واکنش نشان دادن
2.7 ایجاد تعادل بین جهت دهی ها و گشودگی برای ایده های جدید
3. مباحث
4. جمع بندی
منابع
1. Research approach and methods
2. Regional design principles
2.1 Taking a dynamic systems perspective
2.2 Addressing multiple geographical scales
2.3 Looking from history to future
2.4 Creating a continuing dialogue with stakeholders
2.5 Reframing the region
2.6 Sensing and responding
2.7 Balancing direction and openness
3. Discussion
4. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه