چکیده
در این پژوهش، سنتز رزین های پلیمری نانوکامپوزیتی جدید حاوی گروه های عاملی تری آزول تحقق یافت. نانوذرات سیلیکا با استفاده از روش سل-ژل موسوم به فرآیند استوبر تولید شدند. سپس سطح ذرات با H1-1,2,4-تری آزول اصلاح شد تا نانوذرات سیلکای عامل دار تشکیل گردد. با قرار دادن نانوذرات عامل دار در کسر وزنی های مختلف Bis-GMA/TEGDMA ، نانوکامپوزیت های دندانی تولید شد. سیستم آغازگر شامل CQ/EDMAB با نسبت درصد وزنی 4/0 : 1/0 بود؛ سپس فتوپلیمریزاسیون توسط نور LED با طول موج 500-450 نانومتر و دانسیته توان mW/cm2 1000 انجام شد. از آنالیز FT-IR برای تایید ساختارهای نهایی نانوذرات عامل دار و همچنین نانوکامپوزیت ها استفاده شد. مورفولوژی سطح مواد توسط SEM و خواص حرارتی آن ها به وسیله TGA مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. به منظور ارزیابی زیست پذیری سلولی و خواص مکانیکی مواد به ترتیب از تست سمیت سلولی و آزمون مکانیکی استفاده شد. آزمون های جذب و انحلال پذیری روی فرمولاسیون های مختلف انجام شد تا مقادیر متوسط جذب و انحلال پذیری مواد به دست آید. نتایج تست ها حاکی از آن بود که ترکیب رزین های نانوکامپوزیتی تاثیر قابل ملاحظه ای روی خواص آن ها دارد.
مقدمه
در درمان های دندانی، رزین های کامپوزیتی پلیمری مواد نویدبخشی هستند که چندین دهه است مورد استفاده قرار گرفته اند [1-2]. تمایل به حل معایب عملکرد بلندمدت این نوع مواد در صنعت رو به افزایش است [3]. مشکلات مربوط به رزین های دندانی پیشین شامل مقاومت به سایش ضعیف، انقباض حجمی در طی پلیمریزاسیون، شکست ترمیمی ناشی از استحکام مکانیکی ناکافی و همچنین مسائل پایداری است [4]. انقباض منجر به ریزنشت لبه ای ، وقوع پوسیدگی های دندانی ثانویه و احتمال زیاد تغییر رنگ می شود [5]. این مشکلات، طول عمر ترمیم دندانی کامپوزیتی را بشدت تحت تاثیر قرار می دهد.
Abstract
In the present work, the synthesis of novel nanocomposite polymer resins with silica bearing triazole functional groups was realized. Silica nanoparticles were produced by sol-gel method known as stöber process. Then the surface was modified with 1H-1,2,4- triazole to form functional silica nanoparticles. Dental nanocomposites were produced by insertion of functional nanoparticles into the Bis-GMA/TEGDMA different weight fractions. The initiator system was CQ/EDMAB:0.1:0.4 wt%, and then photopolymerization was carried out by means of LED light having wavelength of 450 nm–500 nm and power density of 1000 mW/cm2 . FT-IR used to confirm the final structures of the functional nanoparticles as well as nanocomposites. The surface morphology of the materials was analyzed by SEM and thermal properties were studied by TGA. Cytotoxicity test and mechanical test were carried out to evaluate cell viability and mechanical properties of the materials, respectively. Sorption and solubility were conducted on the different formulations to obtain the mean sorption and solubility values of the materials. The test results demonstrated that the composition of the nanocomposite resins significantly changed their properties compared to control samples.
1 Introduction
In dental treatment, polymer composite resins seems to be promising materials have been used for several decades [1, 2]. The interest toward this direction is increasing to solve the drawbacks of long-term performance of this kind of materials in clinical dentistry [3]. The problems related to previous dental resins are poor wear resistance, volumetric shrinkage during polymerization, restoration failure due to inadequate mechanical strength, and stability [4]. The shrinkage leads to marginal leakage, large incidence of secondary dental caries, and high potential for discoloration [5]. These problems greatly affect the longevity of dental composite restoration.
چکیده
مقدمه
2. بخش تجربی
2. 1. مواد
2. 2. آماده سازی نمونه
3. مشخصه یابی
4. نتایج و بحث
4. 1. FT-IR
4. 2. مورفولوژی کامپوزیت های شکسته شده
4. 3. آنالیز توزین حرارتی
4. 4. جذب و انحلال پذیری الکترولیت های کامپوزیت
4. 5. آنالیز مکانیکی
4. 6. تست سمیت سلولی
5. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1 Introduction
2 Experimental
2.1 Materials
2.2 Sample Preparation
3 Characterizations
4 Results and Discussion
4.1 Ft-IR
4.2 Morphology of Fractured Composites
4.3 Thermogravimetric Analysis
4.4 Sorption and Solubility of the Composite Electrolytes
4.5 Mechanical Analysis
4.6 Cytotoxicity Test
5 Conclusions