چکیده
نمونه گیری حسابرسی بر اساس استاندارد بین المللی حسابرسی 530 " نمونه حسابرسی" ، به معنی استفاده از روندهای حسابرسی تا کمتر از 100% از آیتمها یا دسته تراکنشهای موجود در مانده حساب است. نمونه گیری نه تنها در صورتهای مالی حسابرسی بکار میرود، بلکه بطور گستردهای در تحقیقات بازار، تحلیل علمی ، تحلیل بازار و نظرسنجیها مورد استفاده قرار میگیرد. یک موقعیت ایده آل شامل مطالعه کل جمعیت تحت بررسی است. در موقعیتهایی که با حجم زیادی از دادهها مواجه هستیم، این امکان وجود ندارد. حسابرس باید از قضاوت حرفهای خود برای ارزیابی ریسک حسابرسی استفاده کند و روشهای مناسبی را برای معاملات و حسابهای مورد بررسی ایجاد نماید. هدف حسابرس در زمانی که از نمونه گیری استفاده میکند، حصول اطمینان از وجود یک مبنای معقول در نمونه برای نتیجه گیری در مورد جمعیتی است که نمونه از آن انتخاب شده است. استفاده از نمونه گیری آماری که یک برنامه کامپیوتری گرانتر را به عهده میگیرد، مستلزم دانش آماری است و از قضاوت حرفهای کمتری استفاده میکند. با نمونه گیری غیر آماری تعیین میزان ریسک میسر نیست، و حاشیههای تشریحی زیادی ایجاد میکند، و حسابرس را در معرض ریسک بالای تخلف قرار میدهد.
1. مقدمه
محققان در سراسر جهان با در نظر گرفتن معایب و ریسکهای تکنیکهای نمونه گیری، شروع به بررسی آن کردهاند. موضوعات مربوط به نمونه گیری حسابرسی توسط Gabriela و Ungureanu با ترسیم روشهای اصلی نمونه گیری، توجه به انتخابهای روشهای نمونه گیری بر اساس قضاوت حرفهای و برآورد مقرون به صرفه بودن (هزینه -سود) مورد مطالعه قرار گرفتهاند (Ungureanu، 2010، PP42).
Abstract
Audit sampling means, according to International Standard on Auditing 530 “Audit Sample”, applying audit procedures to less than 100% of the items or class of transactions within an account balance. Sampling is used not only in auditing financial statements, but widely in market research, scientific analysis, market analysis, surveys. An ideal situation would involve studying the entire population under investigation. This is impossible in situations where we find large populations of data. The auditor must use professional judgment to assess audit risk and establish appropriate procedures for the transactions and accounts tested. When the auditor uses sampling, his goal is to ensure that the sample provides a reasonable basis to draw conclusions about the population from which the sample is selected. Using statistical sampling assumes a computer program, more expensive, it requires statistical knowledge and assumes in a lesser extent the use of professional judgment. Non-statistical sampling does not allow quantification of risk, leaving large margin of interpretation, exposing the auditor to a high risk of malpractice.
1. Introduction
Researchers all over the world have begun to question the sampling techniques applied, underlying its disadvantages and risks. Issues in audit sampling has been studied by Gabriela Ungureanu (Ungureanu,2010, pp.42) outlining the main methods of sampling, attracting attention to the choice of these sampling methods based on professional judgment and cost-benefit.
چکیده
1. مقدمه
2. نمونه گیری حسابرسی: احتیاط و قضاوت حرفهای
2.1. قضاوت حرفهای
2.2. احتیاط در استفاده از نمونه گیری حسابرسی در خصوص دو تکنیک نمونه گیری مورد استفاده
3. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Audit sampling: professional judgement and reticences
2.1. Professional judgment
2.2. Reticence in applying audit sampling in the case of the two sampling techniques applied
3. Conclusions