دانلود مقاله ارزیابی اثرات تغییرات آب و هوایی بر گردشگری در ترکیه
چکیده
کلید واژه ها
1. مقدمه
2. اثرات بالقوه تغییر آب و هوا بر گردشگری
3. روش های مورد استفاده برای ارزیابی اثرات تغییرات آب و هوا بر گردشگری
4. ارزیابی تاثیر تغییر آب و هوا بر تقاضای گردشگری در ترکیه
5. نتیجه گیری ها
منابع
Abstract
Keywords
1. Introduction
2. Potential impacts of climate change on tourism
3. Methodologies used to assess the impacts of climate change on tourism
4. Climate change impact assessment on tourism demand in Turkey
5. Conclusions
References
چکیده
این مطالعه بر کمیت کردن تأثیرات تغییر اقلیم بر گردشگری بین‌المللی در ترکیه از طریق تخمین تعداد گردشگران بین‌المللی آینده برای مقاصد مختلف گردشگری متمرکز است. برای این منظور 30 مقصد گردشگری از مناطق مختلف ترکیه انتخاب شدند که انواع ویژگی های گردشگری و شرایط آب و هوایی مختلف را ارائه می دهند. تقاضای گردشگری آینده بر اساس تغییر سطح آسایش، یک عامل تعیین کننده اصلی ترجیح گردشگران، برآورد شد و از طریق شاخص آب و هوای گردشگری ارزیابی شد. تغییرات در سطوح آسایش آب و هوا بین یک دوره پایه (1963-2017)، یک دوره میان مدت پیش بینی شده نشان دهنده دهه 2050 (2040-2069)، و یک دوره بلندمدت پیش بینی شده نشان دهنده دهه 2080 (2099-2070) با تعداد بین المللی مرتبط بود. گردشگران با استفاده از یک مدل رگرسیون توسعه یافته توسط هاین و همکاران. (نظر فعلی در پایداری محیطی، 1:170-178، 2009). نتایج این مطالعه پروژه کاهش شدید تقاضا، تغییرات فصلی و ظهور مقاصد جایگزین جدید است. این مطالعه به عنوان اولین ارزیابی کمی از تأثیرات تغییر اقلیم بر تقاضای گردشگری در ترکیه از طریق مقایسه قرار گرفتن در معرض فضایی مقاصد مهم است. نتایج به هدایت نقشه راه توسعه گردشگری ملی در ترکیه از طریق افشای خطرات و فرصت های منطقه ای کمک می کند و به عنوان یک مطالعه معیار برای مقاصد گردشگری که دارای شرایط آب و هوایی و الگوهای گردشگری مشابه هستند، عمل خواهد کرد.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
This study focuses on quantifying the impacts of climate change on international tourism in Turkey through the estimation of the future number of international tourists for diferent tourism destinations. For this purpose, 30 tourism destinations were selected from diferent regions in Turkey ofering diferent kinds of tourism attributes and climatic conditions. Future tourism demand was estimated based on comfort level change, a major determinant of tourist preference, and evaluated through the Tourism Climate Index. Changes in climate comfort levels between a base period a projected medium term period representing the 2050s (2040–2069), and a projected long term period representing the 2080s were correlated with the number of international tourists using a regression model developed by Hein et al. (Current Opinion in Environmental Sustainability,1:170–178, 2009). The results of this study project extreme drops in demand, seasonal shifts, and the emergence of new alternative destinations. The study is signifcant as the frst quantitative evaluation of climate change impacts on tourism demand in Turkey through a comparison of the spatial exposures of destinations. The results will help lead the way to a national tourism development roadmap in Turkey through the revelation of regional risks and opportunities and will serve as a benchmarking study for tourism destinations that have similar climate conditions and tourism patterns.
Introduction
The tourism and travel industry is one of the most important global economic sectors, accounting for 10.4% of GDP and 10% of employment worldwide (WTTC, 2019). According to the UNWTO, international tourist fow has reached 1.1 billion, generating US$ 1.25 trillion in market value in 2015, which rose to 1.32 billion and US$ 1.33 trillion, respectively, in 2017, lending needed support to the economic development of many nations and creating millions of employment opportunities (Michailidou et al., 2016).
Conclusions
The results of this study are consistent with those of others of the mainstream approach in the literature, which predict a shift in tourism demand from summer to winter and a decline in overall tourism demand. However, the results do not indicate a total absence of tourism in the summer, but rather a possible decrease. Although TCI values provide insight into suitable climate conditions for general open air tourism activities, increasing heat may be more tolerable for beach and swimming activities (Rutty and Scott, 2013). On the other hand, the increasing temperatures in winter may prolong the tourism period by lengthening the window of the year in which comfort conditions are suitable. Increasing comfort levels in the inland region and existence of cultural, historical, and natural heritage sites in these regions can generate options for alternative tourism destinations. The most signifcant outcomes are (i) the shifted peak period, (ii) the prolonged tourism season, (iii) the decreased amount of overall tourism demand, and (iv) the emergence of new alternative destinations.
V . A . C . r . m . λ . α . β . u . e
LN-A . LN-C . LN-λ