دانلود مقاله برهم کنش احتمالی ژنتیک در اختلال کم توجهی بیش فعالی
ترجمه نشده

دانلود مقاله برهم کنش احتمالی ژنتیک در اختلال کم توجهی بیش فعالی

عنوان فارسی مقاله: برهم کنش احتمالی ژنتیک در اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) و مشارکت التهاب پیرازایشی با علایم ADHD در کودکان
عنوان انگلیسی مقاله: Interaction of genetic liability for attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and perinatal inflammation contributes to ADHD symptoms in children
مجله/کنفرانس: مغز، رفتار و ایمنی - سلامتی Brain, Behavior, & Immunity - Health
رشته های تحصیلی مرتبط: روانشناسی
گرایش های تحصیلی مرتبط: روانشناسی کودک و نوجوانان - روانشناسی عمومی - روانشناسی بالینی
کلمات کلیدی فارسی: اختلال کم توجهی بیش فعالی، التهاب، سیتوکین، خون بند ناف، امتیاز ریسک پلی ژنیک
کلمات کلیدی انگلیسی: Attention deficit hyperactivity disorder, Inflammation Cytokine, Cord blood, Polygenic risk score
نوع نگارش مقاله: مقاله پژوهشی (Research Article)
نمایه: Scopus - DOAJ - PubMed Central
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1016/j.bbih.2023.100630
لینک سایت مرجع: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2666354623000443
نویسندگان: Nagahide Takahashi - Tomoko Nishimura - Taeko Harada - Akemi Okumura - Toshiki Iwabuchi - Md Shafiur Rahman
دانشگاه: Nagoya University, Japan
صفحات مقاله انگلیسی: 7
ناشر: الزویر - Elsevier
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2023
ایمپکت فاکتور: 5.081 در سال 2022
شاخص H_index: 22 در سال 2022
شاخص SJR: 1.264 در سال 2022
شناسه ISSN: 2666-3546
شاخص Quartile (چارک): Q1 در سال 2022
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: خیر
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: ندارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: دارد
آیا این مقاله فرضیه دارد: ندارد
کد محصول: e17516
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
نوع رفرنس دهی: vancouver
فهرست مطالب (ترجمه)

خلاصه
1. معرفی
2. مواد و روش ها
3. نتایج
4. بحث
5. نتیجه گیری
تامین مالی/حمایت
نقش سرمایه گذار/حامی مالی
اعلامیه منافع رقابتی
سپاسگزاریها
در دسترس بودن داده ها
منابع

فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract
1. Introduction
2. Material and methods
3. Results
4. Discussion
5. Conclusion
Funding/support
Role of the funder/sponsor
Declaration of competing interest
Acknowledgements
Data availability
References

بخشی از مقاله (ترجمه ماشینی)

چکیده
هدف: عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) نقش دارند. التهاب پری ناتال یکی از عوامل خطر محیطی امیدوارکننده برای ADHD است، اما رابطه بین خطر ژنتیکی ADHD و التهاب پری ناتال نیاز به بررسی بیشتر دارد.
روش‌ها: یک تعامل ژن-محیطی احتمالی بین التهاب پری ناتال و امتیاز خطر پلی ژنیک ADHD (ADHD-PRS) بر روی علائم ADHD در کودکان 8 تا 9 ساله از گروه تولد Hamamatsu برای مادران و کودکان (N = 531) مورد بررسی قرار گرفت. التهاب پری ناتال با سطح غلظت سه سیتوکین سنجش شده در خون بند ناف ارزیابی شد. خطر ژنتیکی برای ADHD با محاسبه ADHD-PRS برای هر فرد با استفاده از یک مطالعه ارتباط ژنومی ADHD که قبلا جمع آوری شده بود، ارزیابی شد.
نتایج: التهاب پری ناتال (β [SE]، 0.263 [0.017]؛ P <0.001)، ADHD-PRS (β [SE]، 0.116 [0.042]؛ 0.006 = P)، و تعامل بین این دو (β [SE] 0.031 [0.011]؛ P = 0.010) با علائم ADHD همراه بود. ارتباط بین التهاب پری ناتال و علائم ADHD اندازه گیری شده توسط ADHD-PRS تنها در دو گروه خطر ژنتیکی بالاتر مشهود بود (β [SE]، 0.623 [0.122]؛ P <0.001 برای گروه با خطر متوسط     بالا؛ β [SE]، 0.664 [0.152]؛ P <0.001 برای گروه در معرض خطر).
نتیجه‌گیری: التهاب در دوره پری ناتال هم به طور مستقیم علائم ADHD را افزایش می‌دهد و هم تأثیر آسیب‌پذیری ژنتیکی بر خطر ADHD را به‌ویژه در بین کودکان ۸ تا ۹ ساله با خطر ژنتیکی بالاتر برای ADHD افزایش می‌دهد.

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

Objective
Genetic and environmental factors contribute to the development of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD). Perinatal inflammation is one of the promising environmental risk factors for ADHD, but the relationship between the genetic risk for ADHD and perinatal inflammation requires further examination.

Methods
A possible gene-environmental interaction between perinatal inflammation and ADHD polygenic risk score (ADHD-PRS) on ADHD symptoms was investigated in children aged 8–9 from the Hamamatsu Birth Cohort for Mothers and Children (N = 531). Perinatal inflammation was evaluated by the level of concentration of three cytokines assayed in umbilical cord blood. The genetic risk for ADHD was assessed by calculating ADHD-PRS for each individual using a previously collected genome-wide association study of ADHD.

Results
Perinatal inflammation (β [SE], 0.263 [0.017]; P < 0.001), ADHD-PRS (β [SE], 0.116[0.042]; P = 0.006), and an interaction between the two (β [SE], 0.031[0.011]; P = 0.010) were associated with ADHD symptoms. The association between perinatal inflammation and ADHD symptoms measured by ADHD-PRS was evident only in the two higher genetic risk groups (β [SE], 0.623[0.122]; P < 0.001 for the medium-high risk group; β [SE], 0.664[0.152]; P < 0.001 for the high-risk group).

Conclusion
Inflammation in the perinatal period both directly elevated ADHD symptoms and magnified the impact of genetic vulnerability on ADHD risk particularly among children aged 8–9 with genetically higher risk for ADHD.

 

Introduction

Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) is the most common neurodevelopmental disorder in childhood. While the heritability of ADHD is reported to be as high as 75%, both genetic and environmental factors play an important role in its development (Kim et al., 2020). It has been proposed that common genetic variants have a greater impact on the development of ADHD than rare ones and a recent large-scale, genome-wide association study (GWAS) of ADHD identified several genomic regions as being associated with ADHD (Demontis et al., 2019).

Polygenic risk scores (PRS) have been developed to explain the genetic liability of individuals for certain diseases or phenotypes using common genetic variants examined in GWAS (Rai et al., 2018). So far, a positive correlation between PRS for ADHD (henceforward ADHD-PRS) and ADHD symptoms has been reported, not only in diagnosed clinical cases (Hamshere et al., 2013), but also in the general population (Martin et al., 2014).

Although several environmental factors, such as maternal psychological stress, dietary intake, and adiposity (Faraone et al., 2021), are known risk factors for ADHD, recent evidence suggests that maternal inflammation during pregnancy is also associated with ADHD symptoms in offspring (Kim et al., 2020). Gustafasson et al. showed that maternal inflammation in the 3rd trimester of pregnancy, measured in plasma concentration of interleukin-6 (IL-6), tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), and monocyte chemoattractant protein-1 (MCP-1, also known as C–C Motif Chemokine Ligand 2, or CCL2), is a promising marker of ADHD symptoms at age 6 (Gustafsson et al., 2020). The authors further speculated that maternal inflammation elevates the risk for ADHD in children by inducing neuroinflammation in their brain (Dunn et al., 2019). However, the potential interaction of perinatal inflammation and genetic liability for ADHD has not been explored to date.

 

Conclusion

Inflammation in the perinatal period both directly elevated ADHD symptoms and magnified the impact of genetic vulnerability on ADHD risk particularly among children aged 8–9 with genetically higher risk for ADHD.

بدون دیدگاه