توسعه شهری پایدار بالا به پایین: تحول حکمرانی شهری در عربستان سعودی
چکیده
این مقاله بر تحول در حکمرانی شهری با بررسی جنبه تقویت توسعه پایدار از طریق حکمرانی شهری بالا به پایین، تمرکز می کند. این مقاله، یک مطالعه موردی توسعه شهری را در عربستان سعودی در نظر می گیرد، که از طریق یک چارچوب متمرکز عاری از ارزیابی زیست محیطی سیاست ها و برنامه ها، اداره شده است. مستندات برنامه ریزی شهری، منابع محدودی را برای محیط زیست ایجاد کردند. در نتیجه، شهرهای سعودی از نظر پایداری زیست محیطی رتبه پایینی داشته اند. با این حال، در حال حاضر به دلیل ضرورت سیاسی بررسی مشکلات، قیمت پایین نفت، و بهار عربی ، تحول قابل توجهی در حکمرانی شهری بوجود آمده است. برنامه ریزی برخی شهرهای بزرگ، غیرمتمرکز بوده است و برخی سیاستها برای مهار توسعه ناپایدار اجرا شدند. این مقاله، این تاثیرات را بررسی می کند تا چگونگی رویکردهای بالا به پایین را ارزیابی کند که ممکن است هنوز در ارتقای توسعه پایدار مناسب باشند. نتیجه گیری مقاله این است که نیاز به اجرای یک چارچوب قانون گذاری و رویکردهای اجرایی یکپارچه استراتژیک (SEA) برای اطمینان از حکمرانی شهری مناسب پایدار نهادینه شده وجود دارد. این یافته ها می توانند بعنوان درس برای کسانی بکار گرفته شوند که تحت زمینه های مشابه سیاسی مخصوصا در کشورهای در حال توسعه عمل می کنند.
1. مقدمه
آگاهی از اهمیت حکمرانی شهری و اراده سیاسی برای دستیابی به توسعه پایدار در سالهای اخیر در حال افزایش بوده است. آنها بخشی از چارچوب سازمانی هستند که برای ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی توسعه پایدار موردنیاز هستند. چارچوب نهادی توسط کمیسیون سازمان ملل متحد (UNSCD، 1996) بعنوان یک جنبه مهم توسعه پایدار شناخته شده است. چارچوب نهادی بعنوان یک بعد پایدار با مضامینی مانند تصمیم گیری یکپارچه، حکمرانی، آمادگی در برابر بحران، ایجاد ظرفیت و مشارکت عمومی در نظر گرفته می شود (UNSCD، 1996). گزارش کنفرانس سازمان ملل از توسعه پایدار نشان داد که اراده قوی سیاسی نیاز به جستجوی توسعه پایدار دارد و تلاش ها باید موجب تقویت چارچوبهای نهادی شوند (UN، 2012).
Abstract
This paper focuses on transformation in sustainable urban governance by examining the prospect of fostering sustainable development through top-down urban governance. It takes a case study of urban development in Saudi Arabia, which had been administered through a centralized framework devoid of the environmental assessment of policies and plans. Urban planning documents made limited references to the environment. Consequently, Saudi cities have been ranked low on environmental sustainability. However, recently, due to the political imperative of addressing the problems, low oil prices, and the Arab Spring, there has been a remarkable transformation in urban governance. The planning of some of the major cities has been decentralized and some policies implemented to curb unsustainable development. This article reviews these changes to investigate how top-down approaches might still be relevant in promoting sustainable development. It concludes that there is a need to implement a framework of legislation and administrative procedures integrated with strategic environmental assessment (SEA) to ensure proper sustainable institutionalised urban governance. The findings could serve as lessons for those operating under similar political contexts especially in developing countries.
1. Introduction
The awareness of the relevance of urban governance and political will to achieving sustainable development has been increasing in recent times. They are part of the institutional framework that is needed to nurture social, economic and environmental dimensions of sustainable development. The institutional framework has been recognized as an important aspect of sustainable development by the United Nations Commission on Sustainable Development (UNSCD, 1996). It is regarded as a sustainability dimension with themes such as integrated decision making, governance, disaster preparedness, capacity building and public participation (UNSCD, 1996). The report of the United Nations Conference on Sustainable Development indicated that strong political will is required in the quest towards sustainable development and efforts must be made in strengthening institutional frameworks (UN, 2012).
چکیده
1. مقدمه
2. حکمرانی شهری، قدرت، و اراده سیاسی
2.1. از دولت تا حکومت
2.2. تحول به سمت حکمرانی شهری پایدار
3. حکمرانی شهری و توسعه پایدار در عربستان سعودی
3.1. مورد چالش های محیطی شهری در ریاض
3.2. فشارهای تغییر در حکمرانی شهری عربستان سعودی
4. تغییرات اخیر در پایداری شهری عربستان سعودی
4.1. چالش ها در حکمرانی شهری
4.2. پایداری محیطی شهری
1. شهر هوشمند و پروژه های نظارتی شهری
2. جابجایی، زیرساخت شهری، و خانه سازی
3. فضای سبز شهری
5. بررسی تحولات در عربستان سعودی با استفاده از چارچوبهای مرجع
5.1. ارزیابی تغییرات در حکمرانی شهری عربستان سعودی
5.2. مقایسه با روشهای بین المللی
5.3. به سمت چارچوب توسعه شهری پایدار مبتنی بر SEA در عربستان سعودی
6. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Urban governance, power, and political will
2.1. From government to governance
2.2. Transformation towards sustainable urban governance
3. Urban governance and sustainable development in Saudi Arabia
3.1. The case of urban environmental challenges in Riyadh
3.2. Pressures for change in Saudi urban governance
4. Recent changes in Saudi urban sustainability
4.1. Changes in urban governance
4.2. Urban environmental sustainability
5. Examining the transformations in Saudi Arabia using the referenced frameworks
5.1. Assessing the changes in Saudi urban governance
5.2. Comparison with international practices
5.3. Towards SEA-based sustainable urban development framework in Saudi Arabia
6. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه