تعامل انسان و رایانه در فرآیند فرم سازی
چکیده
خیلی از المان‌های طراحی معماری روز به روز در حال اتوماتیزه شدن‌اند، و مرزهای بین طراحی، ساخت و استفاده بیش از پیش در حال محو شدن است. این پیشرفت‌ها سبب نگرانی‌هایی شده که شاید فرآیندهای طراحی ما در جستجویمان برای تازگی و کنترل خودکار از «فاکتورهای انسانی» پیشی بگیرد. با این حال، همزمان با این نگرانی‌ها، این فناوری نوین می‌تواند فرصت‌های بهتری برای ایجاد محیط‌های انسان‌محور بوجود آورد. این مقاله شرحی از شکل‌گیری پلتفرم نمایشی فرم‌سازی تعاملی به نام «روبوبل »، و کاربرد آن در به‌کار گرفتن کاربران در طراحی، ضمن گردآوری داده‌هایی درباره ارجحیت‌های معماری، ارائه می‌دهد. هدف نهایی پروژه درحال‌انجام کسب اطلاعات بیشتر درباره خلق فرم انسانی و ارزیابی‌های معمارانه و، همچنین، تلفیق یافته ها با الگوریتم های طراحی محاسباتی و تول‌کیت‌های پیش طراحی‌ست. برای آزمودن روبوبل به عنوان ابزار گردآوری داده و ارزیابی مشارکت تعاملی فرم‌سازی در بین گروه کوچکی از دانشجویان مطالعه‌ای مقدماتی انجام شد. نشان داده شد که این ابزار در به‌کارگیری همه شرکت‌کنندگان در این مطالعه مقدماتی و توسعه ظرفیت های طراحی خلاقانه با گذشت زمان موفق بوده است. تحقیقات آتی با بهره‌گیری از روبوبل برای مطالعات با جامعه آماری وسیع‌تر این پتانسیل را دارند تا داده‌هایی تکمیلی درباره گستره وسیعی از ارجحیت‌های طراحی تولید کنند، و این اطلاعات را مستقیماً در فرآیند طراحی محاسباتی به کار گیرند.
1) مقدمه
رشد نمایی فناوری پردازش اطلاعات موجب اتکای روزافزون معماری به روش‌های محاسباتی شده است. این روش‌ها اغلب ابعاد مهم فرآیند طراحی را از کنترل مستقیم انسان خارج می‌کنند. در بعضی موارد، کل حوزه فرم‌سازی، ارزیابی، و گزینش جایگزین‌های فرم‌ها به‌طور محاسباتی انجام می‌شود. رشد سریع این قبیل روش‌ها در معماری باعث این نگرانی شده است که مبادا غنای سرشار تجربه و ارزیابی انسانی دیگر در برخی ابعاد طراحی دیده نشود، و فاصله‌ای بین آگاهی مستقیم معمار از نیازهای انسانی و برآمدهای نهایی طراحی با کمک محاسبات بوجود آید.
این مطالعه با آنالیز فرآیند فرم‌سازی انتزاعی در ذهن انسان و ابداع روش‌هایی بهتر برای نسخه‌برداری این فرآیند در حل مسائل محاسباتی در تلاش‌های تحقیقات مدرن در زمینه طراحی به کمک رایانه سهیم می‌شود. محققین درصددند تا با حصول درک بهتری از مرزهای کنونی بین چشم‌انداز طراحان و نتایج محاسباتی مدلی بهبودیافته برای بکارگیری داده‌های غنی انسانی در فرآیند طراحی محاسباتی ابداع کنند.
Abstract
Many elements of architectural design are becoming automated, and the boundaries between design, construction, and use are increasingly blurred. These developments have produced concerns that our design processes might outrun “human factors” in our search for novelty and automation. At the same time, however, this new technology can also improve our opportunities to develop human-centric environments. This paper describes the creation of an interactive form-making exhibit called ROBOBBLE, and the use of this installation to engage users in design while collecting data about their architectural preferences. The ultimate goal of the ongoing project is to learn more about human form creation and architectural evaluations, and to integrate those findings into computational design algorithms and pre-design toolkits. A pilot study was conducted to test ROBOBBLE as a data-collection platform and to evaluate interactive form-making engagement among a small group of students. The platform was shown to be successful in engaging all of the participants in this pilot study and expanding their creative design capacities over time. Future work using ROBOBBLE for larger population studies has the potential to produce detailed data about a wide variety of design preferences, and to incorporate this data directly into computational design process.
1. Introduction
The exponential growth of information-processing technology has given rise to an increasing reliance on computational approaches in architecture. These approaches often remove important aspects of the design process from direct human control. In some cases the entire cycle of form-making, evaluation, and the selection of form alternatives is being carried out computationally. The rapid development of such approaches in architecture raises the concern that the full richness of human experience and evaluation may no longer be present in certain aspects of design, and that a gap may arise between the architect’s direct awareness of human needs and the ultimate, computationally-assisted design outcomes.
This study contributes to cutting-edge research efforts in computer-aided design by analyzing the abstract form-making process in the human mind and developing better methods to replicate this process in computational problem-solving. By gaining a better understanding of the current boundaries between designers’ visions and computational outcomes, the researchers aim to develop an improved model for incorporating rich human data into the computational design process.
چکیده
1) مقدمه
2) شناخت طراحی کاربرمحور
3) روش تحقیق
۳.۱ طراحی
۳.۲ ساخت
۳.۳ تعامل و ارزیابی
4) نتایج و تشریح مطالب
5) نتیجه‌گیری
6) محدودیت‌های تحقیق و تحقیقات آتی
Abstract
1. Introduction
2. User-centered Design Cognition
3. Method
3.1. DESIGN
3.2. FABRICATION
3.3. INTERACTION AND EVALUATION
4. Results and Discussion
5. Conclusion
6. Limitations and Future Work
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه