دانلود مقاله ماهواره های کوچک و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد
ریشه های آرمان ها در توسعه مشترک جهانی
امروزه عبارت "توسعه پایدار" به کلیدواژه سیاستمداران و جامعه مدنی تبدیل شده است. گرچه ریشه های این مفهوم به ایده های شکل گرفته در اروپا و در رابطه با مدیریت جنگل ها در قرن هفدهم باز می گردد، اما در نیمه دوم قرن بیستم بود که توسعه پایدار به مضمونی کلیدی در نهضت محیط زیستی تبدیل شد. تحقق مفهوم توسعه ی پایدار در این بود که سیستم های اقتصادی باید با یک سیستم اکولوژیکی دارای منابع محدود و مشترک در جهان وفق پیدا کنند. یکی از اولین نمودهای این مفهوم به گزارشی با عنوان "محدودیت های رشد" [1] در سال 1972 بازمی گردد. در این مطالعه به این سوال پرداخته شد: در صورتی که روند رشد جمعیت جهانی، صنعتی شدن، آلودگی، تولید غذا و مصرف منابع بدون تغییر باقی بماند، چقدر طول می کشد که به محدودیت های رشد در زمین برسیم؟ نویسندگان با این سناریو پیش بینی کرد ه اند که ظرف یک قرن به فروپاشی جهانی دچار می شویم. اما در عین حال آن ها اعتقاد دارند که می توان با ادغام نگرانی های محیط زیستی و اقتصادی از این فاجعه جلوگیری نمود.
می توان روندهای رشد را تغییر داد و شرایط پایداری را برای آینده ی زیست بوم و اقتصاد به وجود آورد. می توان تعادل جهانی را به گونه ای طراحی کرد که مایحتاج مادی هر فرد روی زمین تأمین شود و آن فرد دارای فرصتی برابر در تحقق پتانسیل های فردی خود داشته باشد.
در همان سالی که مطالعه "محدودیت های رشد " منتشر گردید، کنفرانس سازمان ملل متحد در رابطه با محیط زیست بشر در استکهلم سوئد برگزار و در آن به سوالاتی درباره توسعه محیط زیستی، اقتصادی و انسانی پرداخته شد. مفهوم توسعه پایدار با تعریفی که در گزارش سال 1987 سازمان ملل متحد و با عنوان "آینده مشترک ما" منتشر گردید معنا گرفت و امروزه این مفهوم به طور گسترده قابل درک می باشد.
توسعه پایدار توسعه ای است که در آن نیازهای کنونی بدون به خطرانداختن توانایی نسل های آینده در تأمین نیازهای خود برطرف می شود. دو مفهوم کلیدی در توسعه پایدار وجود دارد:
- مفهوم "نیازها"، به طور خاص نیازهای ضروری فقیران جهان که باید دارای الویت ویژه باشد.
- ایده محدودیت های ناشی از فناوری و نظم اجتماعی که امکان تأمین نیازهای کنونی و آینده محیط زیست را از آن سلب می کند.
کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه، آینده مشترک ما (1987)
تعریف پایداری چیزی فراتر از نگرانی های محیط زیستی است و نگاه جامع اجتماعی و میان نسلی به رشد پایدار محیط زیستی در اقتصاد دارد. در نتیجه اکنون ایده های در حال تکامل در قانون وجود دارد که شامل ایده حقوق میان نسلی می باشد.
در سال 1992 اولین کنفرانس سازمان ملل متحد درباره محیط زیست و توسعه در ریو برگزار گردید. دستاورد اصلی این کنفرانس یا همان "دستورکار 21" شامل یک برنامه اقدام غیرمرتبط برای سازمان ملل متحد و سایر سازمان های چندجانبه و دولت های جهان بود که امکان اجرا در سطوح منطقه ای، ملی و جهانی را دارا بود.
در روز هشتم دسامبر سال 2000 در جریان نشست سه روزه هزاره رهبران جهان در مقر سازمان ملل متحد، مجمع عمومی اعلامیه هزاره را تصویب نمود [3]. این اعلامیه حاوی چند تعهد سیاسی بود که بعدها به صورت اهداف توسعه هزاره (مجموعه ای از 8 آرمان به همراه 21 هدفی که باید تا سال 2015 تحقق یابد) بیان گردید [4]. مسیر پیشروی به سمت این اهداف هموار نبود و در سال 2015 جامعه بین المللی اهداف جهانی را مورد بازبینی قرار داد.
نتیجه گیری
برخلاف تمامی چالش هایی که ماهواره های کوچک برای پایداری بلندمدت محیط فضا ایجاد نموده اند (بویژه با توجه به گسترش بقایای موجود در فضا) ، آن ها نقش بزرگی را در پشتیبانی از آرمان های توسعه ی پایدار 2030 ایفا می کنند. کلیدواژه ای که در هر دو جنبه وجود دارد، لغت "پایدار" می باشد و نشان می دهد که امنیت انسان و محیط در زمین از طریق ایمنی و امنیت فضا تقویت خواهد شد.
The Origins of Shared Global Development Goals
The phrase “sustainable development” is now a part of the common lexicon of politicians and civil society. Although one can trace the roots of this concept (at least in the West) to ideas developed in Europe concerning forest management as far back as the 17th century, it is only in the latter half of the 20th century that it became a key theme of the environmental movement, with the realization that economic systems need to fit into a common global ecological system that contains a limited pool of resources. One of the earliest modern expressions of the concept dates to the famous 1972 Club of Rome report entitled The Limits to Growth [1]. This study addressed the question of how long it would take to reach the limits of growth on Earth if the growth trends in world population, industrialization, pollution, food production, and resource depletion continued unchanged. For such a scenario the authors predicted a global collapse within a century. However, they also believed that it would be possible to avoid such a catastrophe by marrying economic and environmental concerns:
It is possible to alter these growth trends and to establish a condition of ecological and economic stability that is sustainable far into the future. The state of global equilibrium could be designed so that the basic material needs of each person on earth are satisfied and each person has an equal opportunity to realize his individual human potential.
The same year that The Limits to Growth study was published, the U. N. Conference on the Human Environment was convened in Stockholm, Sweden, to consider questions concerning the environment and economic and human development. The concept of sustainable development, as it is most widely understood today, derives from the definition contained in the report Our Common Future, commonly called the Brundtland Report, which was released by the U. N. World Commission on Environment and Development in 1987 [2].
Sustainable development is development that meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their own needs. It contains within it two key concepts:
• The concept of ‘needs’, in particular, the essential needs of the world's poor, to which overriding priority should be given; and
• The idea of limitations imposed by the state of technology and social organization on the environment’s ability to meet present and future needs.
–World Commission on Environment and Development, Our Common Future (1987)
beyond environmental concerns, to a more socially inclusive and intergenerational perspective on environmentally sustainable economic growth. Indeed there are now evolving concepts of law that involve the idea of intergenerational rights.
In 1992 the first U. N. Conference on Environment and Development was held in Rio. The main outcome of this conference was “Agenda 21,” a non-binding, voluntary action plan for the United Nations and other multilateral organizations and individual governments around the world that can be executed at local, national, and global levels.
Conclusion
Despite all the challenges posed by small satellites to the long-term sustainability of the space environment, particularly with regard to the proliferation of orbital space debris, they also hold out great promise to support the attainment of the Sustainable Development Goals by 2030. The key word in both contexts is sustainable, underpinning the fact that, increasingly, human and environmental security on Earth is underpinned by safety and security in outer space.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
ریشه های آرمان ها در توسعه مشترک جهانی
سازمان ملل متحد، فضا و توسعه پایدار
آرمان های توسعه پایدار در سازمان ملل متحد (SDG)
آرمان های 1 و 2 : پایان دادن به فقر و گرسنگی
هدف 3 : سلامت
آرمان 4 : کیفیت آموزش
آرمان 5: برابری جنسیتی
آرمان 6: آب پاک
آرمان 12: مصرف و تولید مسئولیت پذیر
هدف 14: زندگی زیر آب
آرمان 13: اقدامات جوی
آرمان 15: زندگی بر روی زمین
آرمان 16: صلح، عدالت و موسسات
نتیجه گیری
منابع
The Origins of Shared Global Development Goals
The United Nations, Space, and Sustainable Development
The U. N. Sustainable Development Goals (SDGs)
Goals 1 and 2: Ending Poverty and Hunger
Goal 3 Good Health and Well-Being
Goal 4: Quality Education
Goal 5: Gender Equality
Goal 6: Clean Water
Goal 12: Responsible Consumption and Production
Goal 14: Life Below Water
Goal 13: Climate Action
Goal 15: Life on Land
Goal 16: Peace, Justice, and Institutions
Conclusion
References
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه