پیکربندی سازمان های پلتفرم
ترجمه نشده

پیکربندی سازمان های پلتفرم

عنوان فارسی مقاله: پیکربندی سازمان های پلتفرم: پیامدهایی برای مشارکت مکمل
عنوان انگلیسی مقاله: Configurations of platform organizations: Implications for complementor engagement
مجله/کنفرانس: سیاست تحقیق – Research Policy
رشته های تحصیلی مرتبط: مدیریت، مهندسی کامپیوتر
گرایش های تحصیلی مرتبط: نوآوری تکنولوژی، مدیریت کسب و کار، معماری سیستم های کامپیوتری
کلمات کلیدی فارسی: سازمان های پلتفرم، مشارکت مکمل، مکانیسم های حاکمیتی، معماری های فناورانه، بلاک چین
کلمات کلیدی انگلیسی: Platform organizations، Complementor engagement، Governance mechanisms، Technological architectures، Blockchain
نوع نگارش مقاله: مقاله پژوهشی (Research Article)
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1016/j.respol.2019.03.015
دانشگاه: Business IT Department, IT University of Copenhagen, Denmark
صفحات مقاله انگلیسی: 17
ناشر: الزویر - Elsevier
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2019
ایمپکت فاکتور: 6.281 در سال 2018
شاخص H_index: 206 در سال 2019
شاخص SJR: 3.409 در سال 2018
شناسه ISSN: 0048-7333
شاخص Quartile (چارک): Q1 در سال 2018
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: بله
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: دارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: ندارد
کد محصول: E13625
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract

1. Introduction

2. Complementor engagement

3. Platform organizations

4. A configurational process perspective

5. Research design

6. Empirical findings

7. Discussion

8. Contributions to research and practice

9. Limitations

10. Conclusions

References

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

Digital platforms are an organizational form made up of a technological architecture and governance mechanisms for managing autonomous complementors. A platform’s success depends on their engagement in value creation and capture. Prior studies of such engagement have mainly focused on a platform’s governance mechanisms without recognizing their interdependence to its technological architecture. There is therefore a limited understanding of how the interplay between governance and architecture configures platform organizations, and why these configurations produce different levels of complementor engagement. In this paper, our analysis of a 12-year study of a shared platform initiative yields three configurations of platform organizations: vertical, horizontal, and modular. Based on these configurations, we develop propositions that theorize the implications of these organizational forms for complementor engagement. We further propose that these insights, which we derive from a shared platform, are particularly relevant for blockchain-based platforms.

Introduction

Digital platforms1 as an emergent organizational form (Gawer, 2014; Nambisan et al., 2017) are characterized by (1) technology: a technological architecture constituted of a modular core, standardized interfaces, and complementary extensions (e.g., Baldwin and Woodard, 2009; Karhu et al., 2018), and (2) social processes: a set of governance mechanisms to manage an ecosystem of independent complementors who complete the platform’s value proposition by co-creating its value (e.g., Adner, 2017; Nambisan, 2017). By mediating the interactions among such complementors, platforms afford multi-sided markets that are an indispensable part of our contemporary economy (Ceccagnoli et al., 2012; Lusch and Nambisan, 2015). Especially in industries characterized by network effects, a platform’s value proposition depends on complementors to enact and evolve it (e.g., de Reuver et al., 2018; Parker et al., 2017). However, it is challenging for platform organizations to “discover and implement a complex value proposition via an innovation ecosystem while also ensuring that it will benefit from the fruits of the collective effort” (Dattée et al. 2018, p. 470). Securing complementor engagement, i.e., complementors’ contribution of value-adding complementarities and their compliance with the platform’s rules and processes (Jacobides et al., 2018), is thus the most critical success factor of such organizations (e.g., Boudreau, 2012; Eaton et al., 2015).