دانلود مقاله ابراز شرمساری مثبت و منفی در کودکان قبل از مدرسه
نکات برجسته
چکیده
کلید واژه ها
مقدمه
خلق و خوی و ابراز کمرویی
بیان کمرویی و توجه بصری به حالات عاطفی صورت
هدف مطالعه حاضر
روش
شركت كنندگان
رویه
معیارها
خلق و خوی کودک
حالات چهره مثبت و منفی کمرویی
توجه بصری به حالات چهره تهدیدآمیز و مثبت
رویکرد آماری
نتایج
تحلیل های توصیفی و مقدماتی
تجزیه و تحلیل مسیر
بحث
همبستگی خلقی عبارات مثبت و منفی کمرویی
بیان کمرویی مثبت و منفی و توجه بصری به محرک های اجتماعی
نقاط قوت، محدودیت ها و مسیرهای آینده
نتیجه گیری
قدردانی ها
منابع
Highlights
Abstract
Keywords
Introduction
Temperament and expression of shyness
Expression of shyness and visual attention to facial emotional expressions
Purpose of the current study
Method
Participants
Procedure
Measures
Child temperament
Positive and negative facial expressions of shyness
Visual attention to threatening and positive facial expressions
Statistical approach
Results
Descriptive and preliminary analyses
Path analyses
Discussion
Temperamental correlates of positive and negative expressions of shyness
Expression of positive and negative shyness and visual attention to social stimuli
Strengths, limitations, and future directions
Conclusions
CRediT authorship contribution statement
Acknowledgments
References
چکیده
شواهد تجربی اخیر ناهمگونی را در بیان کمرویی در کودکان نشان می دهد. برخی از کودکان تمایل دارند کمرویی خود را با نشان دادن عاطفه مثبت همراه با بیزاری از نگاه (کروی مثبت) ابراز کنند، در حالی که برخی دیگر واکنش های عاطفی منفی بیشتری همراه با بیزاری از نگاه (کروی منفی) نشان می دهند. تفاوت‌های خلقی در گرایش‌های رویکرد اجتنابی احتمالاً این تفاوت‌ها را در بیان خجالتی در کودکان توضیح می‌دهد و بر توجه بصری آنها به محرک‌های اجتماعی تأثیر می‌گذارد، با این حال توجه تجربی کمی به این تداعی‌ها اختصاص داده شده است. مطالعه ما مشخصات خلقی (رویکرد، ترس و کنترل بازدارنده) مرتبط با کمرویی مثبت و منفی و رابطه بین ابراز کمرویی و توجه به محرک های اجتماعی را در 47 کودک 3 تا 6 ساله بررسی کرد. بیان مثبت و منفی خجالتی کودکان با استفاده از یک تکلیف عملکردی ارزیابی شد. توجه بصری به حالات عاطفی صورت با تکلیف نقطه - کاوشگر و خلق و خوی با گزارش های مادر اندازه گیری شد. مشخص شد که کمرویی مثبت با ابعاد خلقی رویکرد، کنترل بازدارنده و ترس مرتبط است. کمرویی مثبت به طور قابل توجهی با جهت گیری توجه به حالات مثبت صورت و با اجتناب کمتر توجهی از حالات چهره تهدید آمیز مرتبط بود. کمرویی منفی فقط با ترس خلقی ارتباط مثبت داشت و هیچ ارتباطی با توجه به محرک های اجتماعی یافت نشد. مطالعه ما از ارتباط بین خلق و خو و ویژگی چند بعدی بیان خجالتی مثبت پشتیبانی تجربی می کند و شواهد مرتبطی را در مورد ارتباط بین ابراز کمرویی و توجه به محرک های اجتماعی اضافه می کند.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Recent empirical evidence shows heterogeneity in the expression of shyness in children. Some children tend to express their shyness displaying positive affect along with gaze aversions (positive shyness), whereas others display more negative emotional reactions accompanied by gaze aversions (negative shyness). Temperamental differences in approach–avoidance tendencies are likely to explain these differences in shyness expression in children and influence their visual attention to social stimuli, yet little empirical attention has been devoted to these associations. Our study examined the temperamental profile (approach, fear, and inhibitory control) associated with positive and negative shyness and the relation between expression of shyness and attention to social stimuli in 47 children aged 3–6 years. Children’s positive and negative expressions of shyness were assessed using a performance task. Visual attention to facial emotional expressions was measured with the dot - probe task, and temperament was measured with maternal reports. Positive shyness was found to be positively associated with temperamental dimensions of approach, inhibitory control, and fear. Positive shyness was significantly associated with attentional orientation to positive facial expressions and with less attentional avoidance of threatening facial expressions. Negative shyness was positively associated only with temperamental fear, and no associations were found with attention to social stimuli. Our study provides empirical support for the association between temperament and the multidimensional character of the expression of positive shyness and adds relevant evidence regarding the connection between the expression of shyness and attention to social stimuli.
Introduction
During the preschool years, the enhanced social understanding and the emergence of the multidimensional representation of self-concept increase children’s sensitivity to social evaluation and manifestation of shy behaviors (Sette, Baldwin, Zava, Baumgartner, & Coplan, 2019). Shyness can be conceptualized as either a trait or state. Trait shyness refers to the recurrent and persistent experience of fear and wariness in response to social novelty across situations (Buss, 1986), whereas state shyness refers to the emotional and cognitive experience of shyness in response to a specific social situation (Colonnesi, Nikolic´, de Vente, & Bögels, 2017). For example, children’s facial expression of shyness within a social context can be conceptualized as one possible manifestation of state shyness (see Colonnesi et al., 2017).
Conclusions
Our study shows that the way in which children express their shyness is directly related to their temperament and visual attention to social stimuli. Children who display more positive expressions of shyness are characterized by higher temperamental fear in combination with social enjoyment and regulation. In addition, these children are able to orient to positive facial expressions and to show less attentional avoidance when confronted with angry faces. On the contrary, children who display negative expressions of shyness seem to experience only higher temperamental fear and do not have a clear attentional strategy to social stimuli. These findings corroborate previous theoretical and empirical evidence about the adaptive and multidimensional character of positive shyness (Poole & Schmidt, 2020) and add relevant additional empirical evidence on the connection between shyness and visual attention to social stimuli.