چکیده
مرور
روش ها
پاتوفیزیولوژی MMP
1. نظریه بحران انرژی
2. حساسیت مرکزی
3. فرضیه الکتروفیزیولوژیک
4. ناهنجاری فیزیکی
5. نظریه دوک عضلانی
6. فرضیه نقطه محرک یکپارچه گسترش یافته
بیماری های همراه مرتبط با MMPS
تشخیص MMPS
مدیریت MMPS
نتیجه
قدردانی ها
منابع
Abstract
REVIEW
METHODS
Pathophysiology of MMP
1.Energy crisis theory
2. Central sensitization
3. Electrophysiological hypothesis
4. Physical abnormality
5. Muscle spindle theory
6. Expanded integrated trigger point hypothesis
Comorbidities Associated with MMPS
Diagnosis of MMPS
Management of MMPS
Conclusion
Acknowledgments
References
چکیده
مقدمه: سندرم درد میوفاسیال چاوشی می تواند مشابه سایر بیماری های دندانی در ساختارهای ادنتوژنتیک بروز کند. اندودنتیست ها باید با علائم و پاتوفیزیولوژی سندرم درد میوفاسیال چاوشی آشنا باشند تا از تشخیص اشتباه، درمان نادرست و عواقب پزشکی جلوگیری کنند. هدف از این بررسی، ارائه یک خلاصه اساسی برای اندودنتیست ها برای شناسایی و مدیریت صحیح سندرم درد میوفاسیال چاوشی بود. روشها: مروری روایی مطالعات از طریق جستجوی MEDLINE و جستجوی دستی کتابهای درسی اصلی درد میوفاسیال انجام شد. یافتهها: سندرم درد میوفاسیال جونده یک سندرم عضلانی الیگامانی است که میتواند مشابه درد ادنتوژنیک ظاهر شود یا به درد ابرو، گوش، مفاصل گیجگاهی فکی، سینوس فک بالا، زبان و کام سخت اشاره کند. در حال حاضر، جامع ترین نظریه پاتوفیزیولوژی که سندرم درد میوفاسیال چاوشی را توصیف می کند، فرضیه یکپارچه گسترده است. رایج ترین دستورالعمل های تشخیصی پذیرفته شده برای سندرم درد عضلانی معیارهای تشخیصی برای اختلالات گیجگاهی فکی است. با این حال، توانایی تشخیصی آنها محدود است. هیچ سلسله مراتبی از روشهای درمانی وجود ندارد زیرا هر بیمار به یک مدیریت اختصاصی و چند رشتهای با هدف بازیابی دامنه حرکتی عضله، غیرفعال کردن نقاط ماشهای میوفاسیال و حفظ تسکین درد نیاز دارد. نتیجه گیری: الگوهای درد سندرم درد میوفاسیال چاوشی به خوبی شناخته شده است. با این حال، در مورد مناسب ترین روش تشخیص نقطه ماشه ای یا کمی درد، اتفاق نظر وجود ندارد. راهبردهای تشخیصی برای سندرم درد میوفاسیال چاوشی متفاوت است و کمک های تشخیصی به خوبی توسعه نیافته اند. (J Endod 2022؛ 48:55-69.)
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Introduction
Masticatory myofascial pain syndrome can present similarly to other dental conditions in odontogenetic structures. Endodontists should be familiar with the symptomology and pathophysiology of masticatory myofascial pain syndrome to avoid misdiagnosis, incorrect treatment, and medicolegal repercussions. The aim of this review was to provide a foundational summary for endodontists to identify and correctly manage masticatory myofascial pain syndrome.
Methods
A narrative review of the literature was performed through a MEDLINE search and a hand search of the major myofascial pain textbooks.
Results
Masticatory myofascial pain syndrome is a musculoligamentous syndrome that can present similarly to odontogenic pain or refer pain to the eyebrows, ears, temporomandibular joints, maxillary sinus, tongue, and hard palate. Currently, the most comprehensive pathophysiology theory describing masticatory myofascial pain syndrome is the expanded integrated hypothesis. The most widely accepted diagnostic guidelines for masticatory myofascial pain syndrome are the Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders; however, their diagnostic capability is limited. There is no hierarchy of treatment methods because each patient requires a tailored and multidisciplinary management aimed at regaining the muscle’s range of motion, deactivating the myofascial trigger points, and maintaining pain relief.
Conclusions
The pain patterns for masticatory myofascial pain syndrome are well-known; however, there is a lack of consensus on the most proper method of trigger point diagnosis or pain quantification. The diagnostic strategies for masticatory myofascial pain syndrome vary, and the diagnostic aids are not well developed. (J Endod 2022;48:55–69.)