دانلود مقاله انحراف صلح: خشونت و تنوع زیست-کشاورزی
چکیده
کلید واژه ها
1. مقدمه
2. صلح (های) سرزمینی
3. روش ها
4. صلح سرزمینی: «اوترا چریک» در پوتومایو
5. <Sin semillas, no hay vida> کاشت صلح سرزمینی با سلوا
6. بحث و نتیجه گیری
منابع
Abstract
Keywords
1. Introduction
2. Territorial peace(s)
3. Methods
4. Territorial peace: The “otra guerra” in Putumayo
5. “Sin semillas, no hay vida”: Sowing territorial peace with the selva
6. Discussion and conclusion
CRediT authorship contribution statement
Declaration of Competing Interest
References
چکیده
این مقاله به بررسی چگونگی آمیختگی خشونت با تنوع زیستی کشاورزی و پیامدهای آن برای "صلح سرزمینی" در کلمبیا می پردازد. تحقیقات ما در چارچوب دفاع کمپسینوس ها از قلمروهایشان و مبارزه بر سر بذرها قرار دارد. "صلح سرزمینی" مستلزم تحمیل توسعه کشاورزی-صنعتی به مناطق است. اجرای آن با خشونت فزاینده از جمله کشتار کمپیسینوها و مدافعان قلمروهایشان در هم تنیده است. این صلح خشونت‌آمیز همچنین شامل کنترل بذرها و کشاورزی کمپسینوس‌ها می‌شود که به از بین رفتن تنوع زیستی حیات‌بخش این مناطق کمک می‌کند. این در نهایت احتمالات صلح را تهدید می کند. با پایه‌گذاری مفهوم صلح در قلمرو، این مقاله به این می‌پردازد که چگونه کشت تنوع زیستی گیاهی توسط کمپسینوس‌ها به شرایطی که در آن صلح جوانه می‌زند کمک می‌کند. با تکیه بر کار میدانی انجام شده در پوتومایو، کلمبیا، توضیح می‌دهد که چگونه کمپسینوها صلح را در خاک‌های رسوب‌شده با خشونت از طریق ترمیم روابط کمپسینوها با تنوع زیستی کشاورزی آمازون ایجاد می‌کنند. این روشی است که کمپزینوها را در زندگی سلوا آماز اونیکا به زمین می اندازد. برای این کمپیزینوها، که خود را «سلواسینوس» می‌نامند، کشاورزی آمازون یک پیشنهاد سیاسی است که با خشونت‌های مداوم، از جمله تحمیل توسعه صنعت کشاورزی تحمیل شده به قلمرو، مقابله می‌کند. این دفاع از قلمرو آنها است که به دفاع از زندگی و ساختن "صلح سرزمینی" مبتنی بر زندگی سلوا ترجمه می شود.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
This article investigates how violence is intertwined with agrobiodiversity and the implications for “territorial peace” in Colombia. Our investigation is situated within the context of campesinos’ defense of their territories and struggles over seeds. “Territorial peace” involves the imposition of agro-industrial development onto territories. Its implementation is intertwined with increasing violence including the killings of campesinos and defenders of their territories. This violent peace also involves the control of seeds and campesinos’ agriculture, contributing to the loss of life-giving agrobiodiversity of these territories. This ultimately threatens the possibilities of a peace. Grounding the notion of peace within the territory, the article turns to how campesinos’ cultivation of agrobiodiversity contributes to the conditions in which peace germinates. Drawing on fieldwork conducted in Putumayo, Colombia, it describes how campesinos cultivate peace in soils sedimented with violence through the reparation of campesinos’ relations with Amazonian agrobiodiversity. This is a way of grounding campesinos within the life of the selva Amaz´ onica. For these campesinos, who call themselves “selvasinos,” Amazonian farming is a political proposal that confronts ongoing violence, including the imposition of agroindustrial development imposed onto the territory. It is a defense of their territory which translates into the defense of life and the construction of “territorial peace” grounded in the life of the selva.
Introduction
On Saturdays, campesinos from La Pedregosa in Puerto Caicedo, Putumayo gather at La Amistad for a minga – a community gathering and collective form of collaborative, recuperative agricultural work and sharing of Amazonian seeds and foods. On the way to a minga one Saturday, the camioneta (truck) stopped in the plaza in front of the church, Nuestra Senora ˜ del Carmen. There in the plaza was a memorial commemorating the victims of conflict in Puerto Caicedo. Below each of their names was the word ‘asesinado’ (assassinated) followed by a date ranging from the early 1990s through 2005. Colombia’s largest guerrilla organization, the Revolutionary Armed Forces of Colombia (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia-Ej´ercito del Pueblo, FARC-EP) have been present in Putumayo since the 1980s. Paramilitaries made incursions into Puerto Caicedo in the year 2000 and installed a camp in La Pedregosa. Caught in the middle of violent confrontations between the FARC-EP, paramilitaries, and the Colombian armed forces who fought for control over the territory (and coca production for narcotrafficking), life in Puerto Caicedo descended into terror.
Discussion and conclusion
The implementation of territorial peace is intertwined with increasing violence in some call “violent peace” (Salazar, Wolff & Camelo, 2019; Nilsson & Marín, 2019). Violent peace refers to threats and killings of campesinos and defenders of territories and their displacement (Salazar, Wolff & Camelo, 2019; Nilsson & Marín, 2019). In 2020, Colombia was the deadliest country for territorial defenders (Global Witness, 2020). This violence is connected to ongoing conflict and related to land consolidation linked to cattle ranching, narcotrafficking and Colombia’s agro-industrial transformation of its campo (Global Witness, 2020). This article shows that “violent peace” is also the way in which territories themselves are transformed through the imposition of agro-industrial development onto territories that insists on consolidating and controlling campesinos through “innovative” agrotechnologies and certified seeds. The transformation of the campo agricultural development oriented towards global commodities and capital investments is directly linked to declines in seed diversity and the degradation of soils on which campesinos’ lives depend, threatening the “inhabitable possibility” of their territories (Nixon, 2011, p. 19).