دانلود مقاله نوآور سازی شهر ها توسط سیاست‌های شهر هوشمند
ترجمه نشده

دانلود مقاله نوآور سازی شهر ها توسط سیاست‌های شهر هوشمند

عنوان فارسی مقاله: آیا سیاست‌های شهر هوشمند شهرها را نوآورتر می‌کند: شواهدی از چین
عنوان انگلیسی مقاله: Do Smart City policies make cities more innovative: evidence from China
مجله/کنفرانس: مجله سیاست عمومی آسیا - Journal of Asian Public Policy
رشته های تحصیلی مرتبط: علوم اجتماعی - مهندسی شهرسازی
گرایش های تحصیلی مرتبط: جامعه شناسی - مدیریت شهری
کلمات کلیدی فارسی: شهرهای هوشمند - نوآوری شهری - اثرات سیاست - ارزیابی - چین
کلمات کلیدی انگلیسی: Smart Cities - urban innovation - policy effects - evaluation - China
نوع نگارش مقاله: مقاله پژوهشی (Research Article)
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1080/17516234.2020.1742411
نویسندگان: Nini Xu - Yixia Ding - Junhua Guo
دانشگاه: School of International and Public Affairs, Shanghai Jiao Tong University, China
صفحات مقاله انگلیسی: 18
ناشر: تیلور و فرانسیس - Taylor & Francis
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2022
ایمپکت فاکتور: 1.500 در سال 2020
شاخص H_index: 13 در سال 2022
شاخص SJR: 0.378 در سال 2020
شناسه ISSN: 1751-6242
شاخص Quartile (چارک): Q2 در سال 2020
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: بله
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: دارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: دارد
آیا این مقاله فرضیه دارد: ندارد
کد محصول: e16595
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فهرست مطالب (ترجمه)

چکیده

1. مقدمه

2. مرور مطالعات پیشین

3. چارچوب تجربی

4. یافته های تجربی

5. نتیجه گیری و بحث

بیانیه افشاگری

یادداشت هایی در مورد مشارکت کنندگان

منابع

فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract

1. Introduction

2. Literature review

3. Empirical framework

4. Empirical findings

5. Conclusion and discussion

Disclosure statement

Notes on contributors

References

بخشی از مقاله (ترجمه ماشینی)

چکیده

     هدف پژوهش حاضر آشکارسازی تأثیرات علی سیاست‌های شهر هوشمند بر نوآوری شهری است. با استفاده از داده های پانل جمع آوری شده از 103 شهر در چین، نمونه ساخته شده بر اساس ترکیب قدرت تطبیق امتیاز تمایل (PSM) و تفاوت در تفاوت ها (DID) به شدت تجزیه و تحلیل شد. همانطور که نتایج تجربی نشان می دهد، سیاست های شهر هوشمند در واقع به طور مثبت و قابل توجهی بر نوآوری شهری تأثیر می گذارد. علاوه بر این، اینکه آیا اثرات سیاست با موقعیت منطقه ای و مقیاس شهر متفاوت است یا خیر، بررسی می شود. نتایج نشان می‌دهد که تأثیر آن تنها برای کلان شهرها و همچنین شهرهای مرکزی چین به طور قابل توجهی مثبت است.

توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

     The aim of the present study is to reveal the causal effects of Smart City policies on urban innovation. Using the panel data harvested from 103 cities in China, the constructed sample was analysed rigorously based on the combination of the strength of Propensity Score Matching (PSM) and Difference-in-Differences (DID). As suggested by the empirical results, Smart City policies indeed positively and significantly impact urban innovation . Besides, whether policy effects vary with the regional location and city scale is explored; the results reveal that the impact is significantly positive only for the megacities as well as cities in central China.

Introduction

     Since the late 1990s, smart city projects have been rolled out globally. According to Deloitte Touche Tohmatsu’s report (Deloitte, 2018), the constructions of over 1,000 smart cities have been launched worldwide with 500 policy pilot areas in China, which noticeably outclasses Europe’s 90 of the second place. The mentioned projects are capable of not only enhancing the intelligence of specific socio-economic aspects of daily life, but also presenting a considerable number of other benefits, which cover fostering a competitive economy (Giffinger & Haindl, 2010), boosting more feasible governance (Nam & Pardo, 2011), expediting the innovation process (Paskaleva, 2011; Schaffers et al., 2012), advancing social capital (Hodgkinson, 2011), protecting diversity and individuality (Lind, 2012), etc. Nevertheless, some have argued that the potentials or benefits of smart cities have been overestimated; they considered that smart cities may not be as ‘smart’ as their name suggests (Hollands, 2008). Though considerable capitals have been invested in the advancement of smart cities, smart cities have not achieved their original goals (Yigitcanlar & Lee, 2014). Numerous risks also exist in the application of smart city strategies, e.g., the digital divide resulting from unequal use of ICT (Coe et al., 2001), the replication of technology solutions (Townsend et al., 2010), the overlook of city’s requirements and priorities (Caragliu & Del Bo, 2019), the slow progression attributed to budgetary issues and inadequate planning (Shwayri, 2013), etc.

Conclusion and discussion

     The present paper aims to evidence whether Smart City policies make cities more innovative – in the case of Chinese cities. To accurately estimate the policy effect, Propensity Score Matching (PSM) and Difference-in-Differences (DID) are integrated to eliminate some biases that might affect the effectiveness of this study. To be specific, PSM technique is adopted to construct the matched control group that possesses similar observable city characteristics with treatment group. Subsequently, DID approach is employed to estimate the differences of those groups’ treatment effects before and after the policy implementation. Besides, our results comply with several existing studies (Caragliu & Del Bo, 2019; Veeckman & Graaf, 2014), revealing that Smart City policies indeed stimulate urban innovation. Though innovative is not a major objective of implementation of Smart City policies, our findings have demonstrated a positive spill-over effect of the policies on urban innovation. Compared with similar non-pilot cities, pilot cities of smart city policy are granted more patents.