دانلود مقاله پیش‌ بینی پرخاشگری جوانان با جنبه های همدلی و غیر عاطفی
ترجمه نشده

دانلود مقاله پیش‌ بینی پرخاشگری جوانان با جنبه های همدلی و غیر عاطفی

عنوان فارسی مقاله: پیش‌ بینی پرخاشگری جوانان با جنبه های همدلی و غیر عاطفی : مروری فرا تحلیلی
عنوان انگلیسی مقاله: Predicting youth aggression with empathy and callous unemotional traits: A Meta-analytic review
مجله/کنفرانس: بررسی روانشناسی بالینی - Clinical Psychology Review
رشته های تحصیلی مرتبط: روانشناسی
گرایش های تحصیلی مرتبط: رواشناسی بالینی - روانشناسی کودک و نوجوان
نوع نگارش مقاله: مقاله مروری (Review Article)
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1016/j.cpr.2022.102186
نویسندگان: Mary B. Ritchie - Richard W.J. Neufeld - Minha Yoon - Ashley Li - Derek G.V. Mitchell
دانشگاه: Department of Psychology, University of Western Ontario, Canada
صفحات مقاله انگلیسی: 60
ناشر: الزویر - Elsevier
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2022
ایمپکت فاکتور: 10.750 در سال 2020
شاخص H_index: 226 در سال 2022
شاخص SJR: 4.466 در سال 2020
شناسه ISSN: 0272-7358
شاخص Quartile (چارک): Q1 در سال 2020
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: بله
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: دارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: دارد
آیا این مقاله فرضیه دارد: دارد
کد محصول: e16812
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فهرست مطالب (ترجمه)

خلاصه

مقدمه

مروری بر همدلی

توسعه همدلی (نقص) و رفتار پرخاشگرانه

ارتباط بین کمبودهای همدلی و پرخاشگری

مطالعه حاضر

روش

نتایج

همدلی عاطفی

همدلی شناختی

صفات بی عاطفه بی رحمانه

مقایسه بین انواع همدلی

مقایسات پست تک

تعصب انتشارات

بحث

نتیجه گیری

منابع

فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract

Introduction

Overview of Empathy 

Development of Empathy (Deficits) and Aggressive Behaviour 

Association between Empathy Deficits and Aggression 

Present Study 

Method

Results

Emotional Empathy

Cognitive Empathy

Callous Unemotional Traits

Comparisons Across Empathy Types

Post Hoc Comparisons 

Publication Bias

Discussion

Conclusions

References

بخشی از مقاله (ترجمه ماشینی)

چکیده

     از نظر تاریخی، همدلی به عنوان انگیزه رفتار اجتماعی و مهار رفتار پرخاشگرانه تصور می‌شود. برخلاف مفروضات فعلی و پشتیبانی نظری، یک متاآنالیز اخیر تأثیر کمی از همدلی بر پرخاشگری در میان بزرگسالان را نشان داد (Vachon, Lynam, & Johnson, 2013). مطالعه حاضر به دنبال تعیین این بود که آیا گسترش تمرکز از همدلی به سایر ویژگی‌های عاطفی مرتبط اجتماعی (مانند ویژگی‌های CU) در پیش‌بینی رفتار پرخاشگرانه سودمند است یا خیر. از آنجایی که اطلاعات کمی در مورد قدرت این ارتباط در میان جوانان وجود دارد، مطالعه حاضر به صورت فراتحلیلی 192 اندازه اثر منحصر به فرد را که از مطالعات منتشر شده و منتشر نشده که بر روی نمونه‌هایی از کودکان و نوجوانان گزارش شده بود، بررسی کرد. تجزیه و تحلیل در مورد همدلی عمومی، شناختی، و عاطفی، و همچنین صفات بی عاطفه-غیر عاطفی، و پرخاشگری عمومی، مستقیم، غیر مستقیم، فعالانه و واکنشی انجام شد. تنوع قابل‌توجهی در اندازه‌های اثر مشاهده شد. مطابق با یک متاآنالیز اخیر شامل بزرگسالان (Vachon و همکاران، 2013)، ارتباطات کوچک تا متوسط   بین پرخاشگری و معیارهای سنتی همدلی (یعنی عمومی، عاطفی، شناختی) شناسایی شد. این اثرات در بازه r = -0.06 تا -0.26 بود. در میان معیارهای گسترده‌تر سبک عاطفی (یعنی ویژگی‌های بی‌عاطفی-بی احساس)، تأثیرات متوسط   تا بزرگ یافت شد. از r=0.30 تا 0.37 متغیر است. نتایج نشان داد که اقدامات عاطفی گسترده‌تر ممکن است قوی‌تر از همدلی به تنهایی با پرخاشگری مرتبط باشد. نتایج پرسش‌هایی را در مورد ماهیت ارزیابی همدلی مطرح می‌کند و سودمندی هدف قرار دادن عوامل متعدد مرتبط با هیجان را در طول درمان برای کاهش مؤثر رفتار پرخاشگرانه نشان می‌دهد. به طور خاص، نتایج بر اهمیت در نظر گرفتن مشخص‌کننده محدود احساسات اجتماعی (شاید با توجه به ماهیت متنوع نمونه به صورت فرا تشخیصی) هنگام در نظر گرفتن پیامدهای پیش‌آگهی و اهداف درمانی تأکید می‌کند.

توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

     Historically, empathy has been thought to motivate prosocial behaviour and inhibit aggressive behaviour. Contrary to current assumptions and theoretical support, a recent meta-analysis revealed a small effect of empathy on aggression among adults (Vachon, Lynam, & Johnson, 2013). The current study sought to determine whether broadening the focus from empathy to include other socially relevant affective characteristics (such as in CU traits) was advantageous in predicting aggressive behaviour. As little is known about the strength of this association among youth, the current study meta-analytically examined 192 unique effect sizes drawn from published and unpublished studies reporting on samples of children and adolescents. Analyses were conducted across general, cognitive, and emotional empathy, as well as callous-unemotional traits, and general, direct, indirect, proactive, and reactive aggression. Significant variability was noted across effect sizes. Consistent with a recent meta-analysis involving adults (Vachon et al., 2013), small to moderate associations were identified between aggression and traditional measures of empathy (i.e., general, emotional, cognitive); these effects ranged from r = −0.06 to −0.26. Among broader measures of emotional style (i.e., callous-unemotional traits), moderate to large effects were found; ranging from r = 0.30 to 0.37. Results suggested that broader affective measures may be more strongly associated with aggression than empathy alone. The results raise questions about the nature of empathy assessment and indicate the utility of targeting multiple emotion-related factors during treatment to effectively reduce aggressive behaviour. In particular, the results underscore of the importance of considering the limited prosocial emotions specifier (perhaps trans-diagnostically given the varied nature of the sample) when considering implications for prognosis and treatment targets.

Introduction

     The prevalence of disorders characterized by aggression (e.g., conduct disorder, oppositional defiant disorder) is alarmingly high among children and adolescents (approximately 10%; Angold & Costello, 2001; Nock, Kazdin, Hiripi, & Kessler, 2007). Youth aggression has demonstrated continuity into adulthood and has been associated with several negative outcomes later in life (e.g., antisocial behaviour in adulthood, work/school problems, substance use, physical and mental health concerns; e.g., Frick, Ray, Thornton, & Kahn, 2014; Frick & Viding, 2009; Karantanos, 2012; Moffitt, 2018). Given this problematic trajectory, early detection and effective interventions are imperative to preventing disruptive patterns of behaviour in adulthood. While deficits in empathy have been incorporated into the criteria used to diagnose disruptive behaviour disorders (American Psychiatric Association, 2013) and have been identified as a potential treatment target (Frick & Kemp, 2021), empirical support for an association between empathy and aggression is mixed. Disagreement surrounding the relevance of these constructs may be fueled by variations in the conceptualization of empathy (broader versus more narrowly defined) and type of aggression assessed (Vachon et al., 2013; Frick & Kemp, 2021). As such, the true magnitude of association remains unclear. To help address this gap in the literature, the current study sought to clarify the association between subtypes of empathy and aggression, and to examine whether broader affective measures (i.e., callous unemotional [CU] trait measures) predict aggression above and beyond traditional empathy measures.

Conclusions

     The current meta-analysis provides evidence of an association between empathy and aggression among children and adolescents. With 188 unique studies, the current meta-analysis provides the most comprehensive review of the association between empathy, CU traits, and the forms and functions of aggression among youth to date. Consistent with adult samples (Vachon et al., 2013), only a small to moderate association was found between traditional measures of empathy (i.e., general, emotional, cognitive empathy) and aggression in children and adolescents. By considering multiple types of empathy and aggression, and expanding beyond the traditional definition of empathy to include indices of emotional style indexed via CU traits (e.g., lack of guilt/remorse, shallow affect), we were able to, for the first time, provide evidence that broader measures of emotional style appear to be better predictors of aggressive behaviour than empathy alone; where moderate to larger correlations were noted between CU trait measures and aggression. These findings suggest consideration of a constellation of affective traits, rather than empathy deficits exclusively, is important to the prediction of aggression among children and adolescents.

     Although contrary to contemporary theory, the ostensibly small to moderate effect between traditional measures of empathy and aggression in itself does not dismiss the potential relevance of considering empathy in relation to risk for aggression. Instead, the current study highlights the utility of targeting multiple affective features in treatment to effectively reduce aggressive behaviour. In the DSM-5 (APA 2013), the Limited Prosocial Emotions specifier was incorporated into the conduct disorder diagnosis. This work underscores the importance of considering these traits in the diagnosis and treatment of not only conduct disorder, but also trans-diagnostically given the varied nature of the sample. As effect sizes estimated in the current meta-analysis are reflective of a single time-point, it is also important to acknowledge that continuous dynamical interactions may substantially intensify the effects when compounded over time. Before dismissing the importance of empathy to aggression, one must consider the function of empathy both within a larger constellation of affective traits, and a broader range of socially relevant behaviours.