دانلود مقاله پیوند بین بخشی بین میراث فرهنگی و امنیت
ترجمه نشده

دانلود مقاله پیوند بین بخشی بین میراث فرهنگی و امنیت

عنوان فارسی مقاله: پیوند بین بخشی بین میراث فرهنگی و امنیت: میراث فرهنگی چگونه به عنوان یک موضوع امنیتی توسعه یافته است؟
عنوان انگلیسی مقاله: The cross-sectoral linkage between cultural heritage and security: how cultural heritage has developed as a security issue?
مجله/کنفرانس: مجله بین المللی مطالعات میراث - International Journal of Heritage Studies
رشته های تحصیلی مرتبط: تاریخ
گرایش های تحصیلی مرتبط: تاریخ عمومی جهان
کلمات کلیدی فارسی: پیوند میراث-امنیتی - امنیتی‌سازی میراث فرهنگی - درگیری‌های مسلحانه - حفاظت از میراث معاصر - چالش‌های فرابخشی
کلمات کلیدی انگلیسی: Heritage-security nexus - securitisation of cultural heritage - armed conflict - contemporary heritage protection - cross-sectoral challenges
نوع نگارش مقاله: مقاله پژوهشی (Research Article)
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1080/13527258.2022.2054845
لینک سایت مرجع: https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/13527258.2022.2054845
نویسندگان: Marie Elisabeth Berg Christensen
دانشگاه: Department of Cross-Cultural and Regional Studies, University of Copenhagen, Denmark
صفحات مقاله انگلیسی: 14
ناشر: تیلور و فرانسیس - Taylor & Francis
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2022
ایمپکت فاکتور: 2.265 در سال 2020
شاخص H_index: 50 در سال 2022
شاخص SJR: 0.791 در سال 2020
شناسه ISSN: 1470-3610
شاخص Quartile (چارک): Q1 در سال 2020
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: خیر
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: ندارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: ندارد
آیا این مقاله فرضیه دارد: ندارد
کد محصول: e17121
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
نوع رفرنس دهی: vancouver
فهرست مطالب (ترجمه)

چکیده

معرفی

میراث فرهنگی به عنوان یک موضوع در امنیت بین المللی

پس از جنگ سرد: میراث به عنوان یک مفهوم ذاتی در امنیت انسانی

چارچوب گفتمانی حفاظت از میراث در درگیری های اخیر

حفاظت از میراث فرهنگی به عنوان یک موضوع امنیت انسانی فراملی

میراث فرهنگی و امنیت در تحقیقات دانشگاهی

امن سازی میراث فرهنگی و پیوند میراث-امنیتی

نتیجه

قدردانی ها

بیانیه افشاگری

منابع مالی

یادداشت هایی در مورد مشارکت کننده

منابع

فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract

Introduction

Cultural heritage as an issue in international security

Post-Cold War: heritage as an inherent concept in human security

The discursive framing of heritage protection in recent conflicts

Cultural heritage protection as a transnational human security issue

Cultural heritage and security in academic research

The securitisation of cultural heritage and the heritage-security nexus

Conclusion

Acknowledgments

Disclosure statement

Funding

Notes on contributor

References

بخشی از مقاله (ترجمه ماشینی)

چکیده

     درک میراث فرهنگی به عنوان یک موضوع رو به رشد در امنیت معاصر به عنوان یک پیوند میراث-امنیتی توصیف شده است که حفاظت از میراث فرهنگی را به عنوان یک موضوع فرابخشی به رسمیت می شناسد. این یک موضوع فوری در سیاست امنیتی بین المللی و در زمینه مطالعات میراث مرتبط است. این مقاله نشان می‌دهد که چگونه حفاظت از میراث فرهنگی به لفاظی‌های مربوط به سیاست‌های امنیتی راه یافته است و بنابراین آن را در دستور کار سیاسی قرار داده است. این تحول تأثیر مهمی بر حوزه دانشگاهی مطالعات میراث داشته است. بنابراین، این مقاله به دنبال شناسایی پیوند میراث فرهنگی و تهدیدات امنیتی و شناخت آن به عنوان موضوعی جدید در دانشگاه در دو دهه اخیر است. این مطالعه برای یک حوزه تحقیقاتی جدید تعریف شده است که مطالعات میراث را با مطالعات امنیتی در زمینه‌های دانشگاهی مانند علوم سیاسی و روابط بین‌الملل ترکیب می‌کند. در نهایت، این مقاله استدلال می‌کند که حوزه دانشگاهی مطالعات میراث، و همچنین موسسات میراث و سازمان‌های مرتبط، باید رویکردی انتقادی به فرآیند اوراق بهادارسازی داشته باشند. طرف های درگیر باید نیات و علل بازیگران اوراق بهادارسازی و اینکه معمولاً چگونه از سیاست های امنیتی سود می برند را در نظر بگیرند.

توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

     The understanding of cultural heritage as a growing issue in contemporary security has been described as a heritage-security nexus recognising the protection of cultural heritage as a cross-sectoral topic. It represents an urgent issue in international security politics and in the related field of heritage studies. This article shows how the protection of cultural heritage has found its way into rhetoric relating to security politics, thus placing it on political agendas. This development has had an important impact on the academic field of heritage studies. Therefore, this article seeks to identify the linkage between cultural heritage and security threats and the recognition of it as a new theme in academia during the last two decades. The study argues for a newly defined research field that combines heritage studies with security studies in academic fields such as political science and international relations. Finally, this article argues that the academic field of heritage studies, as well as the heritage institutions and related organisations, needs to have a critical approach to the securitisation process. Involved parties need to consider the intentions and causes of the securitising actors and how they usually benefit from security policies.

Introduction

     Conflict dynamics worldwide have shifted from state-on-state conflicts organised around the geopolitics of national borders and territories to increasingly focusing on cultural references and identity politics orientated towards cultural values. The understanding of cultural heritage as a growing issue in contemporary visions of security can be described as a heritage-security nexus (Rosén 2022). This nexus indicates a mixture of policy areas that used to be relatively separate and calls for a more cross-sectoral approach to addressing security issues related to cultural heritage. To understand this development and enable us to respond adequately to its challenges, this article examines how the discursive construction of cultural heritage destruction as a security threat has strengthened the link between heritage and security within research and in contemporary global politics.

Conclusion

     In this article, the development of the cross-sectoral linkage between cultural heritage and security has been identified. The overview of key events and situations has shown how the tactical value of cultural heritage was exploited in the First and Second World War. This led to the creation of heritage institutions and conventions which established the concept of cultural heritage in the international community, thus using cultural heritage as a soft power platform and as a tool for creating international legal instruments. In the post-Cold War period, influenced by the conflicts in the Balkans and later in Afghanistan, the deliberate destruction of cultural heritage and framing of the destruction of cultural heritage as ‘crimes against humanity’, alongside the reactions and condemnation by international society, defined cultural heritage as an intrinsic concept in human security. Cultural heritage protection was connected to goals of peacebuilding, conflict resolution, tolerance and reconciliation – elements similar to a broader peace and security agenda. The organisation of the field of heritage protection shifted and caused a mixture of sectors to interact around protection. It escalated after the seizure of Palmyra, strengthening the position of cultural heritage in diplomatic relations and in the international community. This caused a number of states as well as regional and international organisations to deploy legal instruments and policy interventions which positioned the role of heritage in global politics and as a political security issue. Resultatively, cultural heritage protection is becoming a transnational security issue in contemporary world politics and armed conflicts. Since the 2000s, this has led to a growing development of a concrete linkage between cultural heritage and security. The purpose of cultural heritage protection has increasingly been connected to the security and protection of society and its people. In that way, securing a society and a population’s cultural heritage has found its way into the political rhetoric, placing it in international relations, framed as heritage diplomacy. It has become an actor in human security and thus a matter of politics for security communities and security policy strategies.