سرمایه درونی، کانال ترازنامه و پیامدهای مربوط به رفاه
ترجمه نشده

سرمایه درونی، کانال ترازنامه و پیامدهای مربوط به رفاه

عنوان فارسی مقاله: نسبت وام به سرمایه درونی و کانال ترازنامه: پیامدهای مربوط به رشد و رفاه
عنوان انگلیسی مقاله: ENDOGENOUS DEBT-EQUITY RATIO AND BALANCE-SHEET CHANNEL: IMPLICATIONS FOR GROWTH AND WELFARE
مجله/کنفرانس: پژوهشنامه تحقیقات اقتصادی - Bulletin Of Economic Research
رشته های تحصیلی مرتبط: حسابداری
گرایش های تحصیلی مرتبط: حسابداری مالی، حسابداری مالیاتی، حسابداری پولی
کلمات کلیدی فارسی: هزینه نمایندگی، کانال ترازنامه، ساختار سرمایه، رشد و رفاه، سیاست های پولی و مالیاتی
کلمات کلیدی انگلیسی: agency cost، balance-sheet channel، capital structure، growth and welfare، monetary and tax policies
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1111/boer.12152
دانشگاه: National Chengchi University, Academia Sinica, National Chengchi University, Taiwan
صفحات مقاله انگلیسی: 21
ناشر: وایلی - Wiley
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2018
ایمپکت فاکتور: 0/323 در سال 2018
شاخص H_index: 26 در سال 2019
شاخص SJR: 0/323 در سال 2018
شناسه ISSN: 1467-8586
شاخص Quartile (چارک): Q3 در سال 2018
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: خیر
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: ندارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: دارد
کد محصول: E12812
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فهرست مطالب (انگلیسی)

ABSTRACT

I- INTRODUCTION

II- THE ANALYTICAL FRAMEWORK

III- MACROECONOMIC EQUILIBRIUM

IV- COMPARATIVE STATICS

V- CONCLUDING REMARKS

REFERENCES

بخشی از مقاله (انگلیسی)

ABSTRACT

This paper endogenizes the debt-equity ratio and embodies financial leverage in a cash-in-advance model of endogenous growth. Our analysis finds that the debt-equity ratio is positively related to the balanced-growth rate, since it serves as a ‘financial accelerator’ to stimulate investment projects. Compared to previous studies, this positive relationship gives rise to an additional balancesheet effect, which substantially affects the macroeconomic consequences of monetary and taxation policies. Due to the existence of the balance-sheet effect, we also find that the Friedman rule is not necessarily optimal.

INTRODUCTION

What is the role played by firms’ capital (financial) structures in economic growth? This is an old, but important, question. Modigliani and Miller (1958) propose that the average cost of capital for any firm only reflects the capitalization rate of a pure equity stream of its class and that the capital structure does not matter to the firm’s market value. This implies that capital accumulation is completely independent of firms’ capital structures and financial policies are separated from firms’ investment decisions. Due to the ‘irrelevance of the capital structure’, the early literature on macroeconomics and monetary economics has mostly overlooked the related issue and conducted the growth analysis by simply taking the firms’ capital structure as exogenously given (e.g., Lucas, 1967; Tobin, 1969; Sidrauski, 1967; Lucas, 1980; Kimbrough, 1986;Wang and Yip, 1992; Gomme, 1993; and Mino, 1997).While ‘finance is a veil’ has become widely accepted in the macroeconomics literature, it has not been supported by empirical studies.