خلاصه
1. معرفی
2. روش ها
2.1. طراحی و تنظیمات مطالعه
2.2. ثبت نام و واجد شرایط بودن
2.3. منابع داده
2.4. معیارهای
2.4.1. مشخصه هایه جمعیتی
2.4.2. علائم افسردگی
2.4.3. تشخیص افسردگی
2.4.4. خطر کلی قلبی عروقی تخمین زده شده است
2.4.5. تشخیص های قلبی متابولیک و سلامت روان
2.4.6. عوامل خطر قلبی عروقی
2.5. تحلیل و بررسی
3. نتایج
3.1. تفاوت های تعدیل نشده در خطر قلبی عروقی بین بیماران مبتلا به
بدون افسردگی، افسردگی کنترل شده و افسردگی فعلی
3.2. تفاوت های تعدیل شده در خطر قلبی عروقی بین بیماران با هیچ
افسردگی، افسردگی کنترل شده و افسردگی فعلی
3.3. ناظم تحلیل می کند
4. بحث
منابع مالی
پیوست A. داده های تکمیلی
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Methods
2.1. Study design and settings
2.2. Enrollment and eligibility
2.3. Data sources
2.4. Measures
2.4.1. Demographic characteristics
2.4.2. Depressive symptoms
2.4.3. Depression diagnosis
2.4.4. Estimated total cardiovascular risk
2.4.5. Cardiometabolic and mental health diagnoses
2.4.6. Cardiovascular risk factors
2.5. Analysis
3. Results
3.1. Unadjusted differences in cardiovascular risk between patients with
no depression, controlled depression and current depression
3.2. Adjusted differences in cardiovascular risk between patients with no
depression, controlled depression and current depression
3.3. Moderator analyses
4. Discussion
Funding
Appendix A. Supplementary data
References
چکیده
هدف:این مطالعه رابطه تشخیص افسردگی و علائم افسردگی بالینی قابل توجه را با عوامل خطر قلبی عروقی فردی و خطر کلی قلبی عروقی تخمین زده شده در بیماران مراقبت های اولیه را ارزیابی کرد.
مواد و روش ها:این مطالعه از طرح مقطعی و گذشته نگر استفاده کرد. بیمارانی که بین ژانویه 2016 و سپتامبر 2018 با مراقبت های اولیه مواجه بودند و غربالگری افسردگی (PHQ-9) را در طول سال قبل از ملاقات خود تکمیل کردند (70980 = N) در این مطالعه وارد شدند. دادههای بررسی خطر کل قلبی عروقی، عوامل خطر خاص قلبی عروقی، و تشخیصهای بالینی مرتبط (از جمله تشخیص افسردگی) از پرونده الکترونیک سلامت استخراج شد. بیماران به سه گروه تقسیم شدند: بدون افسردگی (PHQ-9 < 10 و بدون تشخیص افسردگی)، افسردگی کنترل شده (PHQ-9 <10 با تشخیص قبلی افسردگی)، و افسردگی فعلی (PHQ-9 ≥ 10). گروه ها بر اساس خطر کل تخمین زده شده و عوامل خطر خاص قلبی عروقی (به عنوان مثال، شاخص توده بدنی [BMI]، وضعیت سیگار کشیدن، چربی ها، فشار خون و گلوکز) مقایسه شدند.
نتایج:در تجزیه و تحلیل های تعدیل شده، بیماران مبتلا به افسردگی فعلی (18267=n) خطر قلبی عروقی 10 ساله و 30 ساله را به طور قابل توجهی در مقایسه با بیماران با افسردگی کنترل شده نشان دادند (n = 33,383؛ 10 ساله: b = 0.59 [95% CI = 0.44، 0.74]؛ 30 ساله: OR = 1.32 [95% CI = 1.26،1.39] و بیماران بدون افسردگی (n = 19330؛ 10 ساله: b = 0.55 [95% CI = 0.37,0.73]؛ 30 ساله: OR = 1.56 [95% CI = 1.48،1.65]). به جز لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL)، بیماران مبتلا به افسردگی فعلی بیشترین خطر قلبی عروقی را در بین عوامل خطر خاص داشتند.
نتیجه گیری:افرادی که تشخیص افسردگی و علائم بالینی قابل توجه افسردگی داشتند، بیشترین خطر قلبی عروقی را داشتند. راههای پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی در افراد مبتلا به افسردگی ممکن است بر درمان علائم افسردگی و همچنین عوامل خطر کنترلنشده قلبی عروقی متمرکز باشد.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Objective: This study assessed the relationship of both depression diagnosis and clinically significant depressive symptoms with individual cardiovascular risk factors and estimated total cardiovascular risk in primary care patients. Methods: This study used a cross-sectional and retrospective design. Patients who had a primary care encounter between January 2016 and September 2018 and completed depression screening (PHQ-9) during the year prior to their appointment (N = 70,980) were included in this study. Data examining estimated total cardiovascular risk, specific cardiovascular risk factors, and relevant clinical diagnoses (including depression diagnosis) were extracted from the electronic health record. Patients were categorized into three groups: no depression (PHQ-9 < 10 and no depression diagnosis), controlled depression (PHQ-9 < 10 with previous depression diagnosis), and current depression (PHQ-9 ≥ 10). Groups were compared on estimated total risk and specific cardiovascular risk factors (e.g., body mass index [BMI], smoking status, lipids, blood pressure, and glucose). Results: In adjusted analyses, patients with current depression (n = 18,267) demonstrated significantly higher 10- year and 30-year cardiovascular risk compared to patients with controlled depression (n = 33,383; 10-year: b = 0.59 [95% CI = 0.44,0.74]; 30-year: OR = 1.32 [95% CI = 1.26,1.39]) and patients without depression (n = 19,330; 10-year: b = 0.55 [95% CI = 0.37,0.73]; 30-year: OR = 1.56 [95% CI = 1.48,1.65]). Except for lowdensity lipoprotein (LDL), patients with current depression had the greatest cardiovascular risk across specific risk factors.
Introduction
Depression affects approximately 10% of adults at some point in their lifetime [1] and is considered the leading cause of disability around the world [2]. In addition to being a debilitating chronic condition in its own right, depression is also a risk factor for cardiovascular disease (CVD) morbidity and mortality [3]. In several meta-analyses examining the rates of CVD among people with depression, patients with depression demonstrated an increased risk of CVD ranging from 30% to 80%
Conclusions
Individuals who had a depression diagnosis and clinically significant depressive symptoms had the greatest cardiovascular risk. Pathways to prevent cardiovascular disease in those with depression might focus on treating depressive symptoms as well as specific uncontrolled cardiovascular risk factors.