چکیده
مقدمه
مروری بر مطالعات پیشین
توضیحات مدل
معیار: تجزیه و تحلیل با جریان وجوه نقدی کافی
تجزیه و تحلیل با جریان وجوه نقدی ناکافی
مطالعه عددی
نتیجه گیری
منابع
Abstract
Introduction
Literature review
Model description
Benchmark: analysis with sufficient cash flow
Analysis with insufficient cash flow
Numerical study
Conclusion
References
چکیده
مدت پرداخت یک بخش اساسی از قرارداد در زنجیره تامین است. ما یک زنجیره تامین را با خردهفروشی در نظر میگیریم که ابتدا یکی از سه شرط پرداخت را انتخاب میکند، به عنوان مثال. «پرداخت زودهنگام» (EP)، «پرداخت با تأخیر» (DP) و «پرداخت به موقع» (PP) و تولیدکنندهای که ممکن است در مورد مدت پرداخت با خردهفروش تضاد ترجیحی داشته باشد. با تجزیه و تحلیل با یک جریان نقدی کافی به عنوان معیار، تاثیر استراتژیک جریان نقدی ناکافی بر قراردادهای مدت پرداخت و زنجیره تامین برای کاهش تعارض بررسی شده است. مطالعه ما نشان میدهد که خردهفروشی با محدودیت نقدی زمانی از EP به DP حرکت میکند که وجه نقد اولیه بسیار کم است، در غیر این صورت EP را یا با قرض گرفتن وام بانکی با قیمت عمده فروشی بزرگ یا استفاده از تمام پول نقد اولیه با قیمت عمده فروشی کوچک نگه میدارد. علاوه بر این، یک قرارداد یارانه با قیمت عمده فروشی بزرگ تحت محدودیت نقدی خرده فروش، کاملاً تضاد اولویت پرداخت را کاهش می دهد، در حالی که قرارداد تقسیم درآمد با قیمت عمده فروشی کوچک ممکن است مؤثر باشد. علاوه بر این، تحت محدودیت نقدی سازنده، خردهفروش در شرایط EP بهتر است، در حالی که تولیدکننده DP را با (بدون) اعتبار بانکی مرتبط با نرخ بهره کوچک (بزرگتر) زمانی که قیمت عمدهفروشی کوچک است ترجیح میدهد، سپس با کاهش جریان نقدی، EP را ترجیح میدهد. علاوه بر این، قرارداد تقسیم درآمد مؤثرتر است.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Payment term is an essential part of contract in a supply chain. We consider a supply chain with a retailer who moves first to choose one of three payment terms, e.g. ‘early payment’ (EP), ‘delayed payment’ (DP) and ‘punctual payment’ (PP) and a manufacturer who may have a preference conflict on the payment term with the retailer. Analysing with a sufficient cash flow as a benchmark, strategic impact of insufficient cash flow on payment term and supply chain contracts is investigated to mitigate the conflict. Our study shows that the retailer with cash constraint moves from EP to DP when the initial cash is very small, otherwise holds EP either by borrowing a bank loan with a large wholesale price or using up all initial cash with a small wholesale price. Moreover, a subsidy contract with large wholesale price under the retailer’s cash constraint absolutely mitigates the payment preference conflict, while the revenue-sharing contract with small wholesale price may be effective. Moreover, under the manufacturer’s cash constraint, the retailer is better off under EP, while the manufacturer prefers DP with (without) bank credit related to a small (larger) interest rate when wholesale price is small, then prefers EP as cash flow decreases. Furthermore, the revenue-sharing contract is more effective.
Introduction
A routine transaction that occurs in a supply chain is that products usually flow from a manufacturer to a retailer, while cash flows from the retailer to the manufacturer (Anupindi et al., 1998). Payment term, as an important part of contract, influences cash flow and operational decisions, such as procuring, producing and ordering etc. In practice, three payment terms are usually used: ‘early payment’ (EP), ‘delayed payment’ (DP) and ‘punctual payment’ (PP). Generally, the retailer pays before receiving products under EP to get a discount of wholesale price (See-to & Ngai, 2018), which reduces the risk of manufacturer’s cash flow (Chen, 2015b). DP means the purchased product is paid by the retailer in a fix allowed period after receiving, which is usually linked with an interest rate of procurement cost when the retailer faces financial constraint (Chen, 2015a; Jing & Seidmann, 2014). Alternatively, the retailer pays on delivery under the PP payment term, which seems fair for both manufacturer and retailer, requiring enough cash for production or procurement with neither discount nor interest rate.
Conclusion
We derive several interesting results. Under the situation of each member having sufficient cash flow, the retailer would choose EP from which the manufacturer benefits when wholesale price is higher than a threshold, otherwise, the retailer seldom chooses DP from which the manufacturer benefits. Therefore, a payment term conflict between them exactly arises, thus a revenuesharing contract schemed by the manufacturer under EP, regarding procurement cost depends on not only a discount but also a fraction of supply chain revenue, demonstrates the effect of mitigating the conflict and coordinating the supply chain simultaneously.