دانلود مقاله رویکرد مشارکت مبتنی بر بازی جدی Dynamix برای طراحی سناریو ادغام محصول زراعی و دامی
خلاصه
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
3. نتایج
4. بحث
5. نتیجه گیری
اعلامیه منافع رقابتی
سپاسگزاریها
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Materials and methods
3. Results
4. Discussion
5. Conclusion
Declaration of Competing Interest
Acknowledgements
References
چکیده
متن نوشته
ادغام محصول و دام یک ایده آل نظری برای کشاورزی پایدار است. با این حال، تعداد مزارع کشاورزی اروپایی به دلیل عوامل متعدد (مانند سیاست‌های کشاورزی و محدودیت‌های کاری) کاهش یافته است. ادغام محصول و دام فراتر از سطح مزرعه (به عنوان مثال از طریق مبادلات دانه و کود) یک گزینه مناسب برای رسیدگی به این عوامل محدود کننده است. با این حال، این ادغام در گروه های کشاورز چالش برانگیز است زیرا نیاز به طراحی مجدد جمعی برای رسیدگی به مسائل سازمانی دارد.
هدف، واقعگرایانه
ما یک رویکرد مشارکتی را توسعه دادیم که شامل بازی جدی Dynamix برای پشتیبانی از طراحی مشترک سناریوهای ادغام محصول و دام در میان مزارع است.
مواد و روش ها
این رویکرد شامل شش مرحله است: (1) جلسه اولیه گروه برای تعریف مشکل. (2) مصاحبه با کشاورز برای شناسایی انگیزه ها و جمع آوری داده های فنی و اقتصادی مزرعه. (3) جلسه طراحی مشترک سناریو با استفاده از بازی جدی Dynamix، از جمله یک بازی تخته‌ای صریح فضایی و یک مدل شبیه‌سازی. (4) ارزیابی چند معیاره این سناریوها در سطوح مزرعه فردی و گروهی با استفاده از مدل شبیه‌سازی موجود در Dynamix. (5) جلسه گروه برای بحث در مورد نتایج. و (6) نظارت بر اجرای سناریوی انتخاب شده. ما این روش را با دو گروه از کشاورزان در جنوب غربی فرانسه اعمال کردیم.
نتایج و نتیجه گیری
در این دو گروه، کشاورزان محصولات زراعی می خواستند سیستم های کشت خود را متنوع کنند و از کود برای بهبود کیفیت خاک استفاده کنند. دامداران علاقه مند به خوراک محلی و غیر GMO برای حیوانات خود بودند. سناریویی که آنها انتخاب کردند شامل 1) قرار دادن مخلوط غلات و حبوبات در تناوب زراعی در مزارع زراعی برای فروش به مزارع دام و 2) انتقال کود از مزارع دام به مزارع زراعی بود. در این سناریو، حاشیه ناخالص کلی پیش‌بینی‌شده برای دامداران (متوسط = 29.90 یورو در هکتار) بیشتر از کشاورزان محصول (متوسط = 6.60 یورو در هکتار) افزایش یافت. مدیریت تعادل نیتروژن بهبود یافت: کشاورزان استفاده از کود معدنی را بین 2.8-17.4 کیلوگرم در هکتار در سال کاهش دادند. دامداران نهاده های خوراک خود را کاهش دادند و خودکفایی خوراک محلی را بهبود بخشیدند. با این حال، حجم کار و پیچیدگی مدیریت کشاورزان با 22 تا 54 ساعت کار اضافی برای هر کشاورز در سال افزایش یافت. در مقایسه با سناریوهای دیگر، مبادله بین مزرعه فردی و مزایای گروهی منجر به استقلال محلی بیشتر در ورودی‌ها اما استقلال کمتر در تصمیم‌گیری شد. در دو گروه، بحث اعتماد را بهبود بخشید، که یک عنصر کلیدی برای گذار به ادغام فراتر از سطح مزرعه است.
اهمیت
مطالعه ما اولین مطالعه ای است که از یک رویکرد مشارکتی استاندارد مبتنی بر یک بازی جدی برای حمایت از موضوع پیچیده ادغام محصول و دام فراتر از سطح مزرعه استفاده می کند. استفاده از این رویکرد برای مطالعه موردی پتانسیل قوی آن را آشکار کرد. به راحتی می توان آن را به سایر زمینه های کشاورزی تقسیم کرد.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Context
Crop-livestock integration is a theoretical ideal for sustainable agriculture. However, the number of European crop-livestock farms has decreased due to multiple factors (e.g. agricultural policies and work constraints). Crop-livestock integration beyond the farm level (e.g. through grain-manure exchanges) is a relevant option to address these limiting factors. However, this integration within farmer groups is challenging because it requires collective redesign to address organizational issues.
Objective
We developed a participatory approach that includes the serious game Dynamix to support the co-design of scenarios of crop-livestock integration among farms.
Methods
The approach consists of six steps: (1) initial group meeting to define the problem; (2) farmer interviews to identify motivations and collect technical and economic farm data; (3) scenario co-design meeting using the serious game Dynamix, including a spatially explicit board game and a simulation model; (4) multicriteria evaluation of these scenarios at the individual farm and group levels using the simulation model included in Dynamix; (5) group meeting to discuss the results; and (6) monitoring of selected scenario implementation. We applied this methodology with two groups of farmers in southwestern France.
Results and conclusions
In the two groups, crop farmers wanted to diversify their cropping systems and use manure to improve soil quality. Livestock farmers were interested in local and non-GMO feed for their animals. The scenario they selected included i) inserting cereal-legume mixtures into crop rotations on crop farms to be sold to livestock farms and ii) transferring manure from livestock farms to crop farms. In this scenario, the predicted overall gross margin increased more for livestock farmers (median = 29.90 €/ha) than for crop farmers (median = 6.60 €/ha). Nitrogen balance management was improved: crop farmers decreased their use of mineral fertilizer by 2.8–17.4 kg/ha/year; livestock farmers decreased their feed inputs improving local feed self-sufficiency. However, farmers' workload and management complexity increased, with 22–54 h of additional work per farmer per year. Compared to other scenarios, trade-offs between individual farm and group benefits resulted in greater local autonomy in inputs but lower autonomy in decision-making. In the two groups, discussions improved trust, which is a key ingredient for transitioning to integration beyond the farm level.
Significance
Our study is the first to use a standardized participatory approach based on a serious game to support the complex issue of crop-livestock integration beyond the farm level. Applying the approach to a case-study revealed its strong potential. It can easily be scaled-out to other agricultural contexts.
Introduction
Farms that include crops and livestock are widely perceived as an ideal option to maintain agricultural production levels while limiting environmental impacts on soil and biodiversity (Franzluebbers et al., 2014; Hendrickson et al., 2008; Lemaire et al., 2014). However, globalized markets associated with policy incentives contributed to their decrease in number (Garrett et al., 2017), especially in Europe, due to limited availability of workforce and loss of skills (Ryschawy et al., 2013). Integration beyond the farm level could thus be a relevant alternative to address these limiting factors (Martin et al., 2016). It consists of reconnecting neighboring specialized farms through exchanges of grain, fodder, crop by-products and manure, or even by sharing land and other resources (e.g. workers, equipment).
Only a few crop-livestock integration initiatives beyond the farm level have been documented (de Wit et al., 2006; Regan et al., 2017; Ryschawy et al., 2019). Asai et al. (2018) compared worldwide case studies and identified a variety of barriers that restrict implementation of crop-livestock integration among farms. Operational barriers related to the availability of on-farm storage capacity and transportation, distance and legal aspects related to contracts and billing. Social barriers related to establishing trust and shared goals, and to the complexity of governance. Frequent meetings and communication among participants and a third party were deemed necessary to develop and maintain effective mediation (Cofr´e-Bravo et al., 2019). Thus, organizing highly coordinated groups of crop farmers and livestock farmers remains a challenge due to the high cost of coordination (Asai et al., 2018).
Conclusion
This study was the first to use a standardized participatory approach based on a serious game to support crop-livestock integration beyond the farm level, including implementation. The case-study application showed its potential for addressing this complex issue. The method can be easily scaled-out to other contexts and is already planned to be adapted to other cases of crop-livestock integration beyond farm level, including sheep-viticulture systems in France and California, cattle grazing cover crops in Scottland and biogas production in Denmark. Further developments will be needed to include permanent crops and biogas plants in the Dynamix serious game.