دانلود مقاله اثرات لجن فرآوری لبنیات و بیوچار مشتق شده بر انتشار گازهای گلخانه ای
خلاصه
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
3. نتایج
4. بحث
5. نتیجه گیری ها
بیانیه مشارکت نویسنده
اعلامیه منافع رقابتی
در دسترس بودن داده ها
تصدیق
پیوست A. داده های تکمیلی
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Materials and methods
3. Results
4. Discussion
5. Conclusions
Author contributions statement
Declaration of competing interest
Data availability
Acknowledgement
Appendix A. Supplementary data
References
چکیده
در سطح جهانی، برای اطمینان از امنیت غذایی، کودهای زیستی باید جایگزین درصدی از کودهای شیمیایی شوند. چنین جایگزینی باید از دیدگاه زراعی و انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) پایدار تلقی شود. برای عملکرد زراعی چندین پروتکل کنترل شده وجود دارد اما برای آزمایش انتشار گازهای گلخانه ای نیست. در اینجا، یک ابزار پیش غربالگری برای بررسی انتشار گازهای گلخانه ای از زباله های زیستی به عنوان کود ارائه شده است. تیمارهای مختلف مورد بررسی به شرح زیر است: خاک با نیتروژن معدنی اضافه شده (N, 140 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) کود (MF)، همان مقدار MF ترکیب شده با لجن فرآوری لبنی (DS)، بیوچار مشتق شده از لجن تولید شده در 450 ◦ C (BC450) و 700 ◦C (BC700) و شاهد درمان نشده (CK). این تیمارها با خاک‌های دانمارکی (لوم شنی) یا ایرلندی (لوم رسی)، با انتشار دی اکسید کربن (CO2)، متان (CH4) و اکسید نیتروژن (N2O) و محتوای معدنی N خاک در روزهای انتخابی اندازه‌گیری شدند. در طول انکوباسیون، biochar انتشار N2O را با تنظیم نیترات زدایی کاهش داد. BC450 انتشار N2O از خاک دانمارک را 95.5٪ و BC700 را 97.7٪ در مقایسه با انتشار با کاربرد لجن کاهش داد، و برای خاک ایرلند، کاهش N2O به ترتیب 93.6٪ و 32.3٪ بود. برای هر دو خاک، بیوچار انتشار CO2 را 50٪ در مقایسه با لجن کاهش داد. پتانسیل کاهش N2O کمتر BC700 برای خاک ایرلند می تواند به دلیل محتوای کربن آلی و خاک رس و دمای تجزیه در اثر حرارت باشد. به همین دلایل انتشار N2O و CO2 از خاک ایرلند به طور قابل توجهی بیشتر از خاک دانمارک بود. تغییرات زمانی در انتشار N2O با محتوای معدنی N خاک در ارتباط بود. انتشار CH4 در سراسر تیمارها تفاوت معنی داری نداشت. این مطالعه یک روش پیش غربالگری ساده و مقرون به صرفه را برای ارزیابی پتانسیل انتشار گازهای گلخانه ای زباله های زیستی جدید قبل از کاربرد میدانی آن و هدایت توسعه موجودی های انتشار ملی، به سمت دستیابی به اهداف اقتصاد دایره ای و قرارداد سبز اروپا ایجاد کرد.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Globally, to ensure food security bio-based fertilizers must replace a percentage of chemical fertilizers. Such replacement must be deemed sustainable from agronomic and greenhouse gas (GHG) emission perspectives. For agronomic performance several controlled protocols are in place but not for testing GHG emissions. Herein, a pre-screening tool is presented to examine GHG emissions from bio-waste as fertilizers. The various treatments examined are as follows: soil with added mineral nitrogen (N, 140 kg N ha−1) fertilizer (MF), the same amount of MF combined with dairy processing sludge (DS), sludge-derived biochar produced at 450 °C (BC450) and 700 °C (BC700) and untreated control (CK). These treatments were combined with Danish (sandy loam) or Irish (clay loam) soils, with carbon dioxide (CO2), methane (CH4) and nitrous oxide (N2O) emissions and soil inorganic-N contents measured on selected days. During the incubation, biochar mitigated N2O emissions by regulating denitrification. BC450 reduced N2O emissions from Danish soil by 95.5% and BC700 by 97.7% compared to emissions with the sludge application, and for Irish soil, the N2O reductions were 93.6% and 32.3%, respectively. For both soils, biochar reduced CO2 emissions by 50% as compared to the sludge. The lower N2O reduction potential of BC700 for Irish soil could be due to the high soil organic carbon and clay content and pyrolysis temperature. For the same reasons emissions of N2O and CO2 from Irish soil were significantly higher than from Danish soil. The temporal variation in N2O emissions was correlated with soil inorganic-N contents. The CH4 emissions across treatments were not significantly different. This study developed a simple and cost-effective pre-screening method to evaluate the GHG emission potential of new bio-waste before its field application and guide the development of national emission inventories, towards achieving the goals of circular economy and the European Green Deal.
Introduction
Agricultural sources of greenhouse gas (GHG) emissions crucially influence climate change. During the period from 2007 to 2016, GHG emissions from agriculture, forestry and land use contributed about 23% of total net anthropogenic emissions, and emissions of carbon dioxide (CO2), methane (CH4) and nitrous oxide (N2O) from agriculture accounted for 13%, 44% and 81% of the anthropogenic emissions, respectively (IPCC et al., 2019). In November 2016 the legally binding international treaty on climate change called the Paris Agreement was adopted by 195 Parties. The key messages of the Paris Agreement include 1) limiting global warming to well below 2 °C, preferably to 1.5 °C, compared to pre-industrial levels; 2) establishing climate resilience and mitigating GHG emissions without threatening food production; and 3) aligning financial flows with pathways for low GHG emissions and climate-resilient development (UNFCCC, 2015). Therefore, the reduction of GHG emissions from agricultural soils with new effective mitigation strategies within the framework of the Paris Agreement becomes vital for the achievement of global warming reduction goals.
Conclusions
Addition of biochar from pyrolysis of dairy sludge (DS) to soils together with mineral N fertilizer instead of directly adding DS, substantially reduced emissions of N2O to a level near that of untreated soil. Biochar pyrolyzed at 450 °C (BC450) reduced emissions of N2O by 95.5% and CO2 by 59.4% when applied to a Danish sandy loam soil (DA), and from an Irish clay loam soil (IR), emissions were reduced by 93.6% and 57.1%, respectively. Biochar from 700 °C pyrolysis (BC700) suppressed 97.7% and 49.7% of N2O and CO2 emissions from DA soil, and 32.3% and 62.4% from IR soil. Biochar shows no effect on CH4 emissions. Pyrolysis conditions and soil properties significantly affect the suppression of N2O emissions by biochar. This study provides a simple and cost-effective tool to examine the GHG emission potential of bio-waste before applying it in agricultural lands and helps in developing national emission inventories.