دانلود رایگان مقاله اثرات برنامه آموزشی بازی ورزشی روزانه 6 هفته ای در مورد تعادل

چکیده

      تعادل, یک جزء ضروری از جنبش است و در توانایی شرکت کردن در فعالیت بدنی, حیاتی است. توسعه یک برنامه آموزشی بازی ورزشی برای مدارس دارای پتانسیل بهبود تعادل و ثبات موضعی  در کودکان است. در این مطالعه، یک مرکز هدفمند بازی ورزشی در مدرسه ابتدایی برای آزمایش دانش آموزان کلاس چهارم با یک برنامه آموزشی بازی ورزشی طراحی شده خاص با محوریت بهبود ثبات موضعی  مورد استفاده قرار گرفت. این برنامه طی یک دوره 6 هفته ای، 34 دقیقه در روز، 4-5 روز در هر هفته اجرا شد. دو گروه کنترل (شاهد) استفاده شدند: (1) یک کلاس تربیت بدنی (PE) با محوریت بهبود چابکی، تعادل و هماهنگی (ABC) و (2) یک کلاس برنامه آموزشی PE معمولی. دانش آموزان بازی ورزشی, به طور قابل توجهی در طول دوره 6 هفته نسبت به کسانی که در کلاس PE معمولی بودند، ثبات موضعی خود را بهبود بخشیدند. بهبودها در ثبات موضعی نیز در کلاس ABC مشهود بود. ثبات موضعی  در تمام آزمونهای قبل و بعد از مداخله, در دختران بهتر از پسران بود. این مطالعه نشان می دهد که بازی ورزشی یک منبع عملی در کلاس PE برای بهبود ثبات موضعی است.

1. مقدمه

      تعادل یکی از مهارت های بنیادین حرکت (FMS) متعدد است که برای رشد جسمانی و سطح فعالیت عملکردی کودکان ضروری است. توسعه تعادل و FMS دیگر که بر اساس آن, وظایف حرکتی دشوارتر ساخته می شوند، برای اطمینان از مهارت های فیزیکی کودک, حیاتی هستند. صلاحیت و اعتماد به FMS خود یک فرد, عناصر ضروری در تمایل ذاتی به شرکت در فعالیت بدنی (PA) به طور منظم هستند.

      توانایی چندبعدی پیچیده برای تعادل, یک الگو است که همچنان به تکامل ادامه می دهد. سازمان بهداشت جهانی در هنگام طبقه بندی ناتوانی (معلولیت) و سلامت، تعادل عملکردی را در بعد فعالیت می بیند. دشواری در توصیف ماهیت پیچیده تعادل و ثبات موضعی  ناشی از موارد ضد و نقیض در نوشته های مختلف است. هیچ توافق منفرد در مورد اصطلاحات و تعاریف وجود ندارد. برای اهداف این تحقیق، یک تعریف عملی و ساده استفاده شده است: Humphriss  و همکاران, نتایج حاصل از تعادل (نشستن، ایستادن و حرکت) را به عنوان توانایی بدن برای حفظ مرکز جرم (COM) روی پایه پشتیبان خود (BOS) توصیف نمودند. ثبات موضعی  به عنوان توانایی کنترل COM در رابطه با BOS تعریف می شود. به عبارت دیگر، تعادل برقرار کردن, فرایندی است که به واسطه آن پایداری وضعیتی حفظ می شود.

        به طور معمول، تعادل در دو رده در نظر گرفته می شود: استاتیک و پویا (دینامیک). شرح بنیادی تعادل استاتیک و پویای ارائه شده توسط Bass اساساً تغییرنیافته باقی مانده است: توانایی بدن برای حفظ همیشگی رابطه بین COM و BOS هر موقع که ساکن (ایستا) یا در حال حرکت (پویا) در موقعیت عمودی است. هر دو حرکات ارادی و غیر ارادی موجب حفظ این تعادل می شوند.

        یک بررسی از نوشته ها نشان داده است که تحقیقات فعلی مربوط به تعادل با کودکان در سن مدرسه در  درجه اول در یک محیط آزمایشگاهی صورت گرفته است. مطالعات تعادلی مبتنی بر مدرسه که اغلب وجود دارند به بررسی اثربخشی مداخلات (درمان های) تربیت بدنی (PE) مربوط به اجزای مرتبط با سلامت و مهارت در تناسب اندام و / یا برنامه آموزشی ثانویه می پردازند.

       تحقیقات میدانی بسیار محدودی در مورد پایداری وضعیتی در محیط PE یک مدرسه ابتدایی وجود دارد. علیرغم تحقیقات قبلی ما، هیچ مطالعه مرور شده مشابهی در ارتباط با بازی ورزشی و تعادل در کودکان دیده نشده است.

       بازی های ورزشی, بازی های ویدئویی هستند که شرکت کنندگان را ملزم می نمایند تا به منظور بازی, در حرکات جسمانی شرکت کنند. در این مقوله, سرگرمی و ورزش ترکیب می شوند که بازیکنان بازی های ویدئویی را قادر می سازند تا از نظر جسمی فعال شوند و در نتیجه این ادراک که بازی کردن بازی های ویدئویی همیشه بی حرکت است, از بین می برند. روند جوانان نسبت به این نوع بازی کردن یک بازی ویدئویی, این نوع بازی را به یک گزینه جذاب تبدیل می سازد که یک شیوه زندگی سالم و فعال، از جمله در محیط مدرسه را ترویج می دهد. با این حال، استراتژی های مربوط به استفاده از بازی ورزشی در مدارس, مقوله ای جدید هستند و تحقیقات آن محدود به محیط آزمایشگاه ها محدود می شود. علاوه بر این، تحقیقات موجود عمدتاً مربوط به بازی ورزشی و صرف انرژی می شوند، و نه ثبات موضعی. تحقیقات پیرامون بازی ورزشی و بهبود تعادل عمدتاً در حوزه دانشجویان دانشگاهی، افراد تحت تأثیر شرایط پزشکی (به عنوان مثال فلج مغزی، سندرم داون و غیره) و یا بزرگسالان و سالمندان برای استراتژیهای توانبخشی و پیشگیری از افتادن می باشند. جستجوی اینترنتی برای مطالعات بازی ورزشی متمرکز بر بهبود تعادل در کودکان سالم در سنین ابتدایی ناموفق بود. به همین دلایل، مطالعه ای از این نوع, یک شکاف بزرگ در تحقیقات فعلی را پر می کند.

       نشان داده شده است كه جنسيت بر تعادل كودك تأثير دارد. مطالعات در یک محیط آزمایشی نشان داده است که دختران ابتدایی, پایداری بیشتری نسبت به پسران نشان می دهند. این مطالعه به بررسی تفاوت های جنسیتی در ثبات موضعی در محیط مدرسه خواهد پرداخت.

      این مطالعه به منظور بررسی تأثیر یک برنامه آموزشی بازی ورزشی PE در ثبات موضعی پسران 9 و 10 ساله در محیط مدرسه طراحی شده است. به طور مشخص:

1. آیا تجربه 6 هفته ای روزانه بازی ورزشی در کلاس PE رده چهارم باعث بهبود ثبات موضعی می شود (در مقایسه با گروه شاهد) که توسط پلت فرم (سکو) تعادل HUR BT4  (HUR Labs balance software 2.0 Manual، HUR Labs، Kokkola، Finland) اندازه گیری شده است؟

2. آیا یک تجربه چابکی، تعادل و هماهنگی (ABC) روزانه 6 هفته ای در کلاس PE رده چهارم موجب بهبود پایداری وضعیتی (در مقایسه با گروه شاهد) می شود که به وسیله پلت فرم (سکو) تعادل HUR BT4 اندازه گیری شده است؟

3. رابطه بین یک بازی ورزشی  6 هفته ای و یک واحد ABC در کودکان کلاس چهارم چیست؟

4. آیا جنسیت بر ثبات موضعی کودکان این مطالعه اثر می گذارد؟

       طول مطالعه بر اساس نوشته های جاری مشخص شد که بهبودها در ثبات موضعی بزرگسالان و نوجوانان با استفاده از یک مداخله (درمان) 6 هفته ای را نشان داده است.

      نتایج برای هر دوره کوتاه تر, در بزرگسالان و کودکان فراگیر نبود. تحقیقات قبلی ما در مورد بررسی دانش آموزان کلاس سوم نشان داد که فعالیت های تعادل Wii مخصوص-برنامه آموزشی (شرکت نینتندو، کیوتو، ژاپن) به طور قابل توجهی می تواند تعادل را بهبود بخشد. مطالعه کنونی بر اساس آن تحقیق گسترش می یابد و اثر PA روزانه را با استفاده از انواع تجهیزات بازی ورزشی با اهداف تعادل خاص در برنامه آموزشی دانش آموزان چهارم بررسی می کند.

Abstract

      Balance is an essential component of movement and is critical in the ability to participate in physical activity. Developing an exergaming curriculum for schools has the potential to improve balance or postural stability in children. In this study, a purposely-built exergaming center in an elementary school was used to test fourth grade students with a specially designed exergaming curriculum oriented toward improving postural stability. The program was implemented over a 6-week period, 34 min per day, 4e5 days per week. Two control groups were used: (1) a physical education (PE) class geared toward agility, balance, and coordination (ABC) improvement, and (2) a typical PE curriculum class. Exergaming students improved their postural stability significantly over a 6-week period compared to those in the typical PE class. Improvements in postural stability were also evident in the ABC class. Postural stability in the girls was better than the boys in all pre- and post-intervention tests. This study demonstrates that exergaming is a practical resource in the PE class to improve postural stability.

1. Introduction

       Balance is one of many fundamental movement skills (FMS) that is critical to the physical development and functional activity level of children.1e5 The development of balance and other FMS upon which more difficult motor tasks are built is vital to the confidence in the physical skills of a child. Competence and confidence in one’s own FMS are essential elements in the intrinsic desire to participate in physical activity (PA) on a regular basis.6

      The intricate multidimensional ability to balance is a construct that continues to evolve.7e10 The World Health Organization considers functional balance in the dimension of activity when classifying disability and health.11 The difficulty in describing the complicated nature of balance and postural stability is heightened by the lack of agreement in the literature. No single consensus on terminology or definition exists. For the purposes of this research, a practical and simplistic definition is used: Humphriss et al.12 describe the outcomes of balance (sit, stand, and move) as the body’s ability to keep its centre of mass (COM) over its base of support (BOS). Postural stability is defined as the ability to control the COM in relation to the BOS. In other words, balancing is the process by which postural stability is maintained.1,

      Commonly, balance is considered in two categories: static and dynamic. The seminal description of static and dynamic balance provided by Bass7 has essentially remained unaltered: the body’s ability to constantly maintain the relationship between COM and BOS whenever it is stationary (static) or moving (dynamic) in an upright position. Both voluntary and involuntary movements maintain this equilibrium.

      A review of the literature has shown that current research related to balance with school-aged children has taken place primarily in a laboratory setting. The school-based balance studies that do exist often explore the efficacy of physical education (PE) interventions related to health and skill related components of fitness and/or secondary curriculum.14e18 There is very limited field research on postural stability in an elementary school PE setting.19 Notwithstanding our previous research, no peer reviewed studies related to exergaming and balance in children have been located.20

       Exergames are videogames that require participants to engage in physical movement in order to play.21 Fun and exercise are combined, enabling videogame players to become physically active, thereby thwarting the perception that videogame playing is always sedentary. The trend in youth toward this type of videogame playing makes it an attractive option in the quest to promote a healthy, active lifestyle,22 including within the school setting. However, strategies related to the use of exergaming in schools are new and research is limited mostly to laboratory settings. Additionally, the research that does exist relates mainly to exergaming and energy expenditure, and not postural stability.23e27 Research surrounding exergaming and balance improvement is predominantly in the area of university students, people affected by medical conditions (i.e., cerebral palsy, Down syndrome, etc.), or adults and seniors for rehabilitation and fall-prevention strategies. An Internet search for exergaming studies focusing on balance improvement in healthy, elementary-aged children came up empty. For these reasons, a study of this kind fills a large gap in the current research.

      Gender has been shown to have an effect on a child’s balance. Studies in a laboratory setting have revealed that elementary-aged girls demonstrate greater postural stability than boys.14,15 This study will examine the gender differences in postural stability in a school setting.

      This study was designed to investigate the effect a PE exergaming curriculum on the postural stability of 9- and 10- year-old children in a school setting. Specifically:

1. Does a daily 6-week exergaming experience in a fourth grade PE class improve postural stability (compared to a control group) as measured by the HUR BT4 (HUR Labs balance software 2.0 Manual; HUR Labs, Kokkola, Finland) balance platform?

2. Does a daily 6-week agility, balance, and coordination (ABC) experience in a fourth grade PE class improve postural stability (compared to a control group) as measured by the HUR BT4 balance platform?

3. What is the relationship between a 6-week exergaming and an ABC unit in fourth grade children?

4. Does gender have an effect on the postural stability of the children in this study?

      The length of the study was established based on the current literature that has shown improvements in adult and adolescent postural stability using a 6-week intervention.28e31 The results for any shorter period were inconclusive in both adults and children.32 Our previous research examining third grade students found that curriculum-specific Wii (Nintendo corporation, Kyoto, Japan) balance activities can significantly improve balance.20 The current study expands on that research and examines the effect of daily PA using a variety of exergaming equipment with curriculum-specific balance objectives on fourth grade students.

چکیده

1. مقدمه

2. روش ها

2.1 شركت كنندگان

2.2 امکانات

2.3 تجهیزات بازی ورزشی

2.4. طرح پژوهش

2.4.1 شرایط آزمایشگاهی

2.4.2 گروه کنترل

2.4.3 گروه بازی ورزشی

2.4.4 گروه ABC

2.5. روش های اجرایی

2.6 تحلیل داده ها

3. نتایج

4. بحث

5. نتیجه گیری

Abstract

1. Introduction

2. Methods

2.1. Participants

2.2. Facility

2.3. Exergaming equipment

2.4. Research design

2.4.1. Experimental conditions

2.4.2. Control group

2.4.3. Exergaming group

2.4.4. ABC group

2.5. Procedures

2.6. Data analysis

3. Results

4. Discussion

5. Conclusion

References