دانلود مقاله اقتصاد چرخشی و رفتار مصرف کننده
ترجمه نشده

دانلود مقاله اقتصاد چرخشی و رفتار مصرف کننده

عنوان فارسی مقاله: دیدگاه هایی از درمان فشرده افسردگی توسط غیر متخصصان در ایالات متحده: یک بررسی کیفی
عنوان انگلیسی مقاله: Perspectives of Nonspecialists Delivering a Brief Depression Treatment in the United States: A Qualitative Investigation
مجله/کنفرانس: BMC Psychiatry - روانپزشکی BMC
رشته های تحصیلی مرتبط: روانشناسی - پزشکی
گرایش های تحصیلی مرتبط: روانشناسی بالینی - روانپزشکی
کلمات کلیدی فارسی: اشتراک وظایف، تعویض وظایف، پیرا پیشه کار، پیامدهای پیاده سازی، روش شناسی کیفی، افسردگی
کلمات کلیدی انگلیسی: Task sharing, Task shifting, Paraprofessional, Implementation outcomes, Qualitative methodology, Depression
نوع نگارش مقاله: مقاله پژوهشی (Research Article)
نمایه: scopus - master journals List - JCR - MedLine - DOAJ
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1186/s12888-023-04528-y
لینک سایت مرجع: https://bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12888-023-04528-y
نویسندگان: Grace S. Woodard - Amanda Mraz - Brenna N. Renn
دانشگاه: University of Nevada, USA
صفحات مقاله انگلیسی: 13
ناشر: BMC
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2023
ایمپکت فاکتور: 4.444 در سال 2022
شاخص H_index: 123 در سال 2023
شاخص SJR: 1.291 در سال 2022
شناسه ISSN: 1471-244X
شاخص Quartile (چارک): Q1 در سال 2022
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: خیر
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: ندارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: ندارد
آیا این مقاله فرضیه دارد: ندارد
کد محصول: e17549
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فهرست مطالب (ترجمه)

خلاصه
معرفی
مواد و روش ها
نتایج
بحث
نتیجه
در دسترس بودن داده ها و مواد
اختصارات
منابع

فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract
Introduction
Methods
Results
Discussion
Conclusion
Availability of data and materials
Abbreviations
References

بخشی از مقاله (ترجمه ماشینی)

چکیده
پیش‌زمینه. اشتراک‌گذاری وظایف یک استراتژی پیاده‌سازی است که با آموزش و حمایت از ارائه درمان توسط افراد غیرمتخصص، دسترسی به خدمات را افزایش می‌دهد. چنین رویکردی اثربخشی را برای افسردگی و سایر پیامدهای سلامت روان نشان داده است. با این حال، مطالعات کمی در کشورهای با درآمد بالا دیدگاه های ارائه دهندگان غیرتخصصی (NSPs) را در مورد مقبولیت، امکان سنجی و مناسب بودن ارائه مداخلات بهداشت روانی بررسی کرده اند. ما گزارش‌های کیفی تجربیات NSP را بررسی می‌کنیم که یک مداخله رفتاری ساختاریافته مختصر برای افسردگی (به نام "بیشتر انجام دهید، احساس بهتر کنید" [DMFB]) را برای بزرگسالان 55 ساله و بالاتر بررسی می‌کنیم.
روش ها. همه NSPها (N=4، 100%) که DMFB را ارائه کردند در یک گروه متمرکز شرکت کردند تا درک خود را از مقبولیت، امکان‌پذیری، و مناسب بودن مداخله و تجربه تحویل آنها به عنوان NSPها بررسی کنند. دو کدگذار داده های کیفی را از گروه های متمرکز با استفاده از تحلیل موضوعی کتاب کد تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج. NSP ها مداخله و تجربه تحویل را قابل قبول، امکان پذیر و مناسب می دانستند. نتایج کیفی بینشی در مورد موانع و تسهیل‌کننده‌های خاص ارائه می‌کند که ممکن است هنگام برنامه‌ریزی برای اجرای اشتراک وظایف در نظر گرفته شود. مضامینی که از داده‌های کیفی پدید آمدند شامل نظارت بسیار قابل قبول و امکان‌پذیر، مناسب بودن مداخله برای NSPs، و امکان‌سنجی مناسب‌سازی مداخله برای شرکت‌کنندگان بیمار بود. NSP ها همچنین در مدیریت سرمایه گذاری عاطفی در موفقیت بیماران و ارائه درمان در طول یک بیماری همه گیر و خشونت نژادی در ایالات متحده مشکل داشتند.
نتیجه گیری ها. نتایج ما می‌تواند به اجرای آتی و تداوم مداخلات اشتراک‌گذاری وظایف برای گسترش دسترسی به مراقبت کمک کند.

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

Background
Task sharing is an implementation strategy which increases access to services by training and supporting treatment delivery by nonspecialists. Such an approach has demonstrated effectiveness for depression and other mental health outcomes; however, few studies in high-income countries have examined nonspecialist providers’ (NSPs) perspectives of the acceptability, feasibility, and appropriateness of delivering mental health interventions. We examine qualitative reports of NSPs experiences delivering a brief structured behavioral intervention for depression (called “Do More, Feel Better” [DMFB]) to adults aged 55 and older.

Methods
All NSPs (N = 4, 100%) who delivered DMFB participated in a focus group to probe their perceptions of the acceptability, feasibility, and appropriateness of both the intervention and their delivery experience as NSPs. Two coders analyzed the qualitative data from focus groups using codebook thematic analysis.

Results
NSPs perceived the intervention and delivery experience to be acceptable, feasible, and appropriate. Qualitative results provided insight into specific barriers and facilitators which may be important to consider when planning to implement task sharing. Themes that emerged from qualitative data included supervision being highly acceptable and feasible, appropriateness of the intervention for NSPs, and the feasibility of tailoring the intervention to patient participants. NSPs also expressed difficulty managing emotional investment in patients’ success and providing therapy during a pandemic and racial violence in the US.

Conclusions
Our results can inform future implementation and sustainment of task sharing interventions to expand access to care.

 

Introduction

In 2019, approximately one-fifth of American adults (20.6%) had a diagnosable mental health disorder [1]. Of those, less than half received any mental health services [1], meaning that 23 million adults were left untreated. Prevalence of common mental health conditions among older adults in the United States (US) mirrors that of the larger population with nearly one-third of this group living with symptoms of depression, yet relatively few receiving treatment [2]. Provider shortage is a leading cause of the mental health treatment gap in the US, with estimates that 7000 more providers are required to meet the need for services [3]. The unmet need for providers equipped to work with older adults is particularly stark [4].

A number of innovative methods to increase access to mental health treatment have been developed and applied to help close this treatment gap. These methods typically break away from the prevailing mental health model of receiving psychotherapy or pharmacotherapy from trained mental health professionals one-on-one in a clinical setting [5]. Task sharing, in which nonspecialist providers (NSPs) with no prior formal training as mental or physical health specialists are trained to effectively deliver treatment for mental or physical health conditions, is a promising implementation strategy which reduces the existing treatment gap by increasing the number of treatment providers [6,7,8]. The notion of expanding the healthcare workforce is not new; earlier writings on this issue outline the use of nonspecialists to perform essential medical tasks, often in the context of low- and middle-income countries (LMIC) [9] or in the case of nurses providing primary care health services as a substitute for physicians in high-income countries (HIC) [10]. The expanded use of such a workforce rose to prominence in addressing the HIV/AIDS crisis in sub-Saharan African and elsewhere [11] and has since been used successfully worldwide to deliver a variety of mental and physical health treatments across a range of populations, effectively reducing symptoms of depression, perinatal depression and anxiety, posttraumatic stress disorder, and alcohol use disorder [12,13,14,15].

 

Conclusion

This study is unique for several reasons. First, it is one of few studies in the US which used trained bachelor-level NSPs as the primary providers of treatment. Second, to our knowledge, is the first study exploring NSPs’ perceptions delivering evidence-informed treatment for depression in the US. Lastly, it is one of few studies to investigate NSPs’ perspectives on delivering a mental health treatment via telehealth during the COVID-19 pandemic. As seen in other global mental health contexts, task sharing for common mental health conditions is a potential option to increase access to services and maximize resources in the US. In this preliminary study in Washington State, bachelor’s-level NSPs perceived acceptability, feasibility, and appropriateness of a brief, structured behavioral treatment delivered to individuals with depressive symptoms. Future work holds promise for leveraging such a NSPs workforce to scale up mental health services.

بدون دیدگاه