دانلود مقاله جراحی زیر بغل برای سرطان سینه در سال 2024
خلاصه ساده
خلاصه
معرفی
جراحی زیر بغل در محیط جراحی پیشرو
جراحی زیر بغل در محیط نئوادجوانت
جراحی زیر بغل در شرایط خاص
نتیجه گیری
مشارکت های نویسنده
منابع مالی
تضاد علاقه
منابع
Simple Summary
Abstract
Introduction
Axillary Surgery in the Upfront Surgery Setting
Axillary Surgery in the Neoadjuvant Setting
Axillary Surgery in Special Situations
Conclusions
Author Contributions
Funding
Conflicts of Interest
References
چکیده:
جراحی زیر بغل برای بیماران مبتلا به سرطان سینه (BC) در سال 2024 به طور فزاینده ای خاص می شود و از رویکرد رادیکال قبلی "یک اندازه مناسب همه" فاصله می گیرد. هدف این است که در عین حفظ ایمنی انکولوژیک، از عوارض بیماری جلوگیری شود. در محیط جراحی مقدماتی، اولین کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) در مورد حذف هرگونه مرحله‌بندی جراحی زیر بغل در بیماران با معاینه بالینی غیرقابل توجه و سونوگرافی زیر بغل، عدم حقارت نسبت به بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان (SLN) را نشان داد. جمعیت مورد مطالعه شامل 87.8٪ بیماران یائسه با گیرنده استروژن مثبت، گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 منفی قبل از میلاد بود. بیماران مبتلا به سرطان پستان از نظر بالینی گره منفی و تا دو SLN مثبت می توانند با خیال راحت از تشریح زیربغل (ALND) حتی در زمینه ماستکتومی یا اکستنشن خارج گرهی در امان بمانند. در بیمارانی که در کارآزمایی TAXIS ثبت نام کردند، نشان داده شد که درمان سیستمیک کمکی با یا بدون ALND با وجود از دست دادن اطلاعات مرحله‌بندی مشابه است. پس از شیمی درمانی نئوادجوانت (NACT)، حذف هدفمند غدد لنفاوی با یا بدون SLNB نرخ منفی کاذب کمتری برای تعیین پاسخ کامل پاتولوژیک گره (pCR) در مقایسه با SLNB به تنهایی نشان داد. با این حال، بر اساس یک مطالعه جهانی، گذشته نگر و دنیای واقعی که اخیراً منتشر شده است، به نظر نمی رسد که نتایج انکولوژیک در بیماران مبتلا به pCR گرهی که توسط یکی از این دو مفهوم تعیین می شود، متفاوت باشد. مطالعات دنیای واقعی عموماً سطح شواهد پایین تری نسبت به RCTها دارند، اما به سرعت و با حجم نمونه بزرگ امکان پذیر هستند. یک مطالعه جهانی دیگر در دنیای واقعی شواهدی را ارائه می دهد که حتی بیمارانی با سلول های تومور ایزوله باقیمانده می توانند با خیال راحت از ALND در امان باشند. به طور کلی، نشانه های کمی برای ALND باقی مانده است. سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای بیماران مبتلا به BC از نظر بالینی گره مثبت در محیط جراحی اولیه و بیماری باقیمانده پس از NACT در حال انجام است. در انتظار نتایج این کارآزمایی ها، ALND در این بیماران نشان داده شده است.
Abstract
Axillary surgery for patients with breast cancer (BC) in 2024 is becoming increasingly specific, moving away from the previous ‘one size fits all’ radical approach. The goal is to spare morbidity whilst maintaining oncologic safety. In the upfront surgery setting, a first landmark randomized controlled trial (RCT) on the omission of any surgical axillary staging in patients with unremarkable clinical examination and axillary ultrasound showed non-inferiority to sentinel lymph node (SLN) biopsy (SLNB). The study population consisted of 87.8% postmenopausal patients with estrogen receptor-positive, human epidermal growth factor receptor 2-negative BC. Patients with clinically node-negative breast cancer and up to two positive SLNs can safely be spared axillary dissection (ALND) even in the context of mastectomy or extranodal extension. In patients enrolled in the TAXIS trial, adjuvant systemic treatment was shown to be similar with or without ALND despite the loss of staging information. After neoadjuvant chemotherapy (NACT), targeted lymph node removal with or without SLNB showed a lower false-negative rate to determine nodal pathological complete response (pCR) compared to SLNB alone. However, oncologic outcomes do not appear to differ in patients with nodal pCR determined by either one of the two concepts, according to a recently published global, retrospective, real-world study. Real-world studies generally have a lower level of evidence than RCTs, but they are feasible quickly and with a large sample size. Another global real-world study provides evidence that even patients with residual isolated tumor cells can be safely spared from ALND. In general, few indications for ALND remain. Three randomized controlled trials are ongoing for patients with clinically node-positive BC in the upfront surgery setting and residual disease after NACT. Pending the results of these trials, ALND remains indicated in these patients.
Introduction
Axillary surgery for breast cancer (BC) has evolved significantly from a previous “one size fits all” approach that involved radical surgery, including lymph node dissection extending from the axilla to the neck, to an increasingly granular and individualized surgical treatment. Axillary lymph node dissection (ALND) was the standard of care for all patients with BC until the nineties, which was considered to be a therapeutic procedure. The rationale behind it was that a complete surgical removal of locoregional tumor residues would result in improved survival, a hypothesis that has never been proven and was already questioned by the NSABP-04 trial [1,2,3]. In this landmark study, patients with clinically node-negative and node-positive BC were shown to have similar 10-year overall survival outcomes, no matter whether ALND or axillary radiotherapy (ART) were performed [3]. These results could be confirmed in clinically node-negative patients, who underwent breast-conserving surgery (BCS) and adjuvant radiotherapy of the breast [4]. Therefore, radical surgery and its associated morbidity was increasingly questioned. Axillary staging information was still deemed necessary, leading to the development of the sentinel lymph node (SLN) biopsy (SLNB). Whilst showing a false-negative rate of around 10%, excellent oncologic outcomes were achieved [5,6,7,8]. Notably, SLNB dramatically reduced surgical morbidity and improved quality of life [5,9,10,11,12,13,14,15,16,17]. Nevertheless, approximately 5% of patients still experience surgery-related morbidity [9]. Therefore, studies to identify patients in whom surgical axillary staging can be altogether abandoned have been initiated.
Conclusions
Efforts to de-escalate axillary surgery in BC have led to major changes in treatment paradigms, sparing thousands of women the associated morbidity of ALND whilst remaining oncologically safe, as shown in randomized controlled trials with a high level of evidence. Few indications for ALND remain, with real-world studies being indicative of safe omission possibilities even if ITCs are found after NACT. Such studies generally have a lower level of evidence. However, they can address clinically relevant questions in a global manner, quickly, with the largest number of participants, and therefore the strongest statistical power available. For patients with clinically node-positive BC, the results of three randomized controlled trials—namely, the Alliance A011202 trial, the ADARNAT trial, and the OPBC-03/TAXIS trial—are eagerly awaited.