چکیده
رومانی, یک کشور با بیشترین تعداد مزارع معیشتی در اتحادیه اروپاست. در عمل، از 3.7 میلیون مزارع از رومانی، 3.3 میلیون می توانند مزارع معیشتی باشند که این امر به خاطر ارزش بسیار کم محصولات به دست آمده است. اگر چه این مزارع کوچک دارای نقش با اهمیت کمتر در بازارها هستند، آنها در جهان روستایی مهم هستند، زیرا غذا و امنیت اجتماعی برای مردم را ارائه می دهند، از طریق استفاده از روش های تولید سنتی, به حفاظت محیط زیست کمک می کنند. مقاله حاضر, تلاشی به منظور بررسی نقش مزرعه کوچک در اقتصاد مناطق روستایی و در رفاه خانوار روستایی است. منبع داده های استفاده شده, سرشماری کشاورزی, برای تجزیه و تحلیل ساختار تولید مزرعه کوچک و بررسی بودجه خانوار به منظور آشکارسازی اهمیت منابع آن در مصرف مواد غذایی و درآمد خانوارهای روستایی است. نتیجه گیری های اصلی مقاله به تنوع تولید قوی در مزارع کوچک در مقایسه با مزارع بزرگ اشاره می کند که بسیار تخصصی تر هستند. تحلیل رفتار مصرف غذایی خانوارهای روستایی, سهم بالایی از مصرف آنها در بسیاری از محصولات، تنوع غذایی کمتر نسبت به خانواده های شهری و کاهش هزینه ها از نظر کالری در رژیم غذایی خانوارهای روستایی را نشان می دهد.
1. مقدمه
با تقریباَ نیمی از جمعیت ساکن در مناطق روستایی، توسعه روستایی همچنان یک چالش برای رومانی است. همانند بسیاری از کشورهای دیگر از اتحادیه اروپا، مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری دارای درآمد کمتر، نرخ اشتغال پایین تر و وابستگی نسبتاً بالا به بخش اصلی هستند. در عین حال، یک تنوع بزرگ با توجه به وضعیت ها در مناطق روستایی از مناطق مختلف کشور وجود دارد. با وجود این، سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی و اشتغال مردم در رومانی کاملاً قابل توجه باقی مانده است، اگرچه تمایل به کاهش دائمی را تجربه کرده است. سهم جمعیت مشغول در اتحادیه اروپا در بخش کشاورزی, 5.3 درصد در سال 2011 (EC، 2012) بود، در حالی که در رومانی, 32.6٪ در همان سال بود. برای بسیاری از کشاورزان و خانواده های آنها، کشاورزی, یک منبع مهم درآمد است، اگر چه به طور پیوسته در حال از دست دادن اهمیت خود به عنوان منبع درآمد است. با توجه به وضعیت خانواده های روستایی به عنوان تولید کنندگان و مصرف کنندگان همزمان محصولات کشاورزی و مواد غذایی, کشاورزی به طور مستقیم به رفاه خانوارهای روستایی کمک می کند. این ویژگی, مخصوص الگوی خانواده مزرعه معیشتی است که شامل تصمیم گیری های مصرف و تصمیمات تولید تحت یک چارچوب واحد می شود.
با توجه به سهم بالای جمعیت روستایی، رومانی توسط یک الگوی ترکیبی مصرف مواد غذایی مشخص می شود. بنابراین، یک الگوی مصرف از جمعیت شهری وجود دارد ، که در آن دسترسی به مواد غذایی عمدتا توسط قدرت خرید خانوارها و الگوی روستایی محدود می شود که شامل خانواده هایی می شود که دارای زمین هستند و وضعیت غذایی آنها به تولید محصولات کشاورزی آنها و قدرت خرید آنها بستگی دارد که ناشی از نسبت قیمت محصولات مزرعه فروخته شده به قیمت محصولات خریداری شده در بازار است. واضح است که این الگوهای مصرف تحت یک شکل خالص وجود ندارند، حتی زمانی که جمعیت شهری دارای یک خود-مصرف قابل توجه است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم از فعالیت کشاورزی اعضای خانواده و یا بستگان آنها ناشی می شود.
اثرات گذار بر پویایی این الگوهای مصرف با تقویت معیشتی و کارامتر خودبسندی به طور عمده برای خانواده های روستایی و به طور عمده در سال های رکود اقتصادی دیده شده است، هنگامی که استراتژی های بقای مردم بر اساس تولید محصولات کشاورزی کوچک دهقانی بودند. در حال حاضر، اگر چه وضعیت غذایی شروع به بهبود نموده است، این پدیده هنوز یک عمل رایج است.
با این حال، حتی در شرایط کنونی، جریان نقدی در مناطق روستایی بسیار پایین تر است، همانطور که توسط متغیرهای اقتصادی، به نمایندگی از درآمد خانوار و هزینه نشان داده شده است و یک ارتباط ضعیف در خانوارهای روستایی به بازار وجود دارد.
2. روش
در این مطالعه، ما مسئله امنیت غذایی خانوارها را از منظر دسترسی آنها به مواد غذایی لازم برای یک زندگی سالم، با شناسایی و تجزیه و تحلیل عوامل اقتصادی در اقتصادهای معیشت و نیمه معیشتی رومانی ملاحظه می کنیم. به عنوان روش کار، ما دسترسی جمعیت به مواد غذایی در خانوارهای شهری و روستایی را با استفاده از مجموعه ای از شاخص های مربوطه عمدتا از بررسی بودجه خانوار در دوره مذکور در سال 2001 – 2013 مقایسه نمودیم. لازم به ذکر است که شاخص های مورد استفاده نیز در روش FAO برای ارزیابی امنیت غذایی جمعیت گنجانده می شوند. در اینجا ما به شاخص های درآمدهای خانوارها و تکامل آنها در رابطه با قیمت مصرف، منابع و ماهیت درآمد، ساختار مخارج مصرفی، و اهمیت منابع خود خانوار در تأمین نیازهای مصرف مواد غذایی خانوار اشاره می کنیم. به منظور تکمیل اطلاعات در مور منابع خانوار، داده ها از پیمایش های ساختار مزرعه را به منظور برجسته نمودن رفتار مزرعه معیشتی و نیمه معیشتی از کشور خود مورد استفاده قرار می دهیم. در حالیکه تنوع غذایی به اندازه جنبه های کمی مرتبط با غذا مهم است, شاخص Berry برای ارزیابی تنوع غذایی خانواده ها در دو منطقه محل اقامت مهم را محاسبه نمودیم. فرمول زیر برای محاسبه این شاخص استفاده می شود.
شاخص Berry, مقادیری در بازه (0,1) می گیرد. BI = 0، بدان معنی است که خانواده تنها یک محصول غذایی را در دوره مورد بررسی خریداری نموده است، و BI = 1 بدان معنی است که خانواده به همان اندازه تمام 104 محصولات غذایی در نظر گرفته شده را خریداری نموده است. مطالعات بر روی امنیت غذایی, یک رابطه مثبت بین تنوع مواد غذایی و شاخص های اقتصادی و جمعیتی را نشان می دهد، مانند درآمدها، سرپرست خانوار، سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، محل سکونت (Thiele, S. at all, 2003).
3. نتایج
3.1. درآمدهای خانوار روستایی
وابستگی متقابل بین کشاورزی و جهان روستایی از موقعیتی که این شاخه اقتصادی در کشور ما در مورد اشتغال روستایی دارد و ارائه معیشتی یعنی برای افراد روستایی آغاز می شود. بزرگترین بخش از جمعیت روستایی در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند (55 درصد از جمعیت شاغل در منطقه روستایی در حال کار در کشاورزی هستند)، و درآمدهای کشاورزی برای معیشت اعضای خانواده های روستایی ضروری هستند. کشاورزی به طور عمده تحت شکل درآمدها در نوع و درآمدهای نقدی حاصل از فعالیت های کشاورزی، به درآمد خانواده های روستایی کمک می کند به عنوان مثال از فروش محصولات کشاورزی و یا تحت شکل پرداخت برای کار در بخش کشاورزی؛ با این حال، این مقادیر بسیار کوچک هستند. سهم درآمدها در درآمدها خانوارهای روستایی از 46.5 درصد در سال 2001-28.0٪ در سال 2008-2009 کاهش یافته است، و سهم درآمد حاصل از کشاورزی در 9/10٪ حفظ شده است.
Abstract
Romania is the country with the largest number of subsistence farms in the European Union. Practically, out of the 3.7 million farms from Romania, 3.3 million can be considered subsistence farms, having in view the extremely low value of the obtained productions. Although these small farms have a less important role on the markets, they are important in the rural world, as they provide food and social security for the population, contributing to environment preservation through the use of traditional production methods. The paper attempts to investigate the small farm role in the economy of rural areas and in the welfare of peasant households. The data source used were the Agricultural Census, for the analysis of small farm production structure and the Household Budget Survey in order to reveal the importance of own resources in the food consumption and incomes of rural households. The main conclusions of the paper refer to the strong production diversification on the small farms compared to the large farms, which are much more specialized. The analysis of food consumption behavior of the rural households reveals high shares of self-consumption in most products, a lower food diversification compared to urban households and a lower cost of calories in the rural households diet.
1. Introduction
With almost half of the population living in the rural areas, rural development remains a challenge for Romania. As in many other countries from the European Union, the rural areas have lower incomes, lower employment rates and a relatively high dependence on the primary sector, compared to the urban regions. At the same time, there is a great diversity as regards the situation in the rural areas from the different regions of the country. In spite of this, agriculture contribution to the Gross Domestic Product and to population’s employment remains quite significant in Romania, although it has experienced a permanent decreasing tendency. The share of the population employed in agriculture in the European Union was 5.3% in 2011 (EC, 2012), while in Romania it was 32.6 % in the same year. For many farmers and their families, agriculture is an important income source, although it began to steadily lose its importance as main income source. Agriculture directly contributes to the welfare of rural households, due to the double status of rural households as producers and at the same time consumers of agricultural and food products. This characteristic is specific to the subsistence farm household pattern, which includes both the consumption decisions and the production decisions under a single framework.
Due to the high share of rural population, Romania is characterized by a mixed food consumption pattern. Thus, there is a consumption pattern of the urban population, in which the access to food is mainly restricted by the households’ purchasing power and the rural pattern, which includes the families that possess land and whose food situation depends both on their own farm production and on their purchasing power, resulting from the ratio of the prices of sold farm products to the prices of products bought on the market. It is obvious that these consumption patterns do not exist under a pure form, as even the urban population features a significant self-consumption, resulting directly or indirectly from the farming activity of the household members or their relatives.
The effects of transition on the dynamics of these consumption patterns have been materialized into the strengthening of the subsistence and autarchic character mainly for the rural households and mainly in the economic recession years, when the population’s survival strategies were based on the small peasant farm production. At present, although the food situation began to improve, this phenomenon is still a common practice.
However, even in the present situation, the cash flow is much lower in rural areas, as revealed by the economic variables, represented by the household incomes and expenditures, and there is a poor connection of rural households to the market.
2. Method
In this study, we approach the households’ food security issue from the perspective of their access to the food necessary for a healthy living, by the identification and analysis of the economic factors conditioning it in the subsistence and semi-subsistence economy from Romania. As working method, we compared the population’s access to food on the urban and rural households, by using a set of relevant indicators mainly coming from the Household Budget Survey in the period 2001 – 2013. We mention that the indicators used are also included in the FAO methodology for the population food security evaluation. We refer here to the indicators of the households’ incomes and their evolution in relation to consumption prices, sources and nature of incomes, structure of consumption expenditures, and importance of household’s own resources in meeting the household’s food consumption needs. In order to complete the information on the household’s resources, we used data from the Farm Structure Surveys, in order to highlight the subsistence and semi-subsistence farm behaviour from our country. As the diversity of food is as important as the quantitative aspects related to food we calculated the Berry index for the evaluation of food diversity of households in the two residence areas. The following formula is used for the calculation of this index.
In order to evaluate this index we used the microdata from the Household Budget Survey, 1st quarter 2011, the number of possible food products being N=104. The Berry index takes values in the interval (0,1). BI=0, means that the household bought only one food product in the investigated period, and BI=1 means that the household equally bought all the 104 food products taken into consideration. The studies on food security indicate a positive correlations between the food diversity and the economic and demographic indicators, such as incomes, household head’ educational level, number of children, residence area (Thiele, S. at all, 2003).
3. Results
3.1. Rural household incomes
The interdependence between agriculture and the rural world starts from the position that this economic branch has in our country in the rural employment and providing livelihood means for the rural people. The largest part of the rural population is employed in agriculture (55% of the employed population in the rural area is working in agriculture), and the farming incomes are essential for the subsistence of rural households’ members. Agriculture contributes to the rural households incomes mainly under the form of incomes in kind and cash incomes from the farming activity, i.e. from the sale of agricultural products or under the form of payment for the work in agriculture; however, these amounts are quite small. The share of incomes in kind in the incomes of rural households decreased from 46.5% in the year 2001 to 28.0% in the years 2008-2009, and the share of cash incomes from agriculture was maintained at 9-10%.
چکیده
1. مقدمه
2. روش
3. نتایج
3.1. درآمدهای خانوار روستایی
3.2. نقش مزارع کوچک در اقتصاد منطقه روستایی
3.3. سهم کشاورزی در امنیت غذایی خانوارهای روستایی
4. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Method
3. Results
3.1. Rural household incomes
3.2. Role of small farms in the rural area economy
3.3. Agriculture contribution to the food security of rural households
4. Conclusions