دانلود رایگان مقاله زمردهای دره پنج شیر افغانستان

           با خروج نیرو ها شوروی از افغانستان توجه مردم روستایی دره پنج شیر به ثروتی که در زمرد کوه هندوکش هندوی مجاور جلب شد. در صدها تونل و چاهی که در آن منطقه حفر شد کریستال ها ی سبز تیره ی بزرگی یافت شد. تیم کارگران معدن برای از بین بردن سنگ آهکی که زمرد و آنکریت ها در دلش پنهان شده بودند از مواد منفجره و دریل استفاده می کردند. خواص گوهرشناسی زمرد پنجشیر با زمرد ها استخراج شده از سایر نقاط یکسان می باشد..از نظر خواص شیمیایی،شباهت بیشتری به زمرد معدن Muzo کلمبیا دارند. ندول، که سابقا  فقط در تورمالین و مورگانیت یافت می شد، در زمرد های پنج شیر هم موجود می باشد. در سال 1990 حدود 10 میلیون دلار زمرد استخراج شد. این سنگ چشم انداز بسیار عالی پیش رو دارد.

          اگرچه هزاران سال است که در این منطقه زمرد ها استخراج می گردد، در طول دو دهه ی اخیر مقدار قابل توجهی زمرد از دره ی پنج شیر افغانستان بدست آمده است(شکل1). بدلیل اشغال افغانستان توسط حکومت شوروی در طول بیشتر این زمان، و هم چنین عدم ثبات سیاسی، دستیابی کشور ها غربی محدود شد. هر چند، نویسنده ی فوق در جولای و آگوست  1990، از دره ی عجب شیر دیدن نمود و نمونه هایی را جمع آوری کرد و به مطالعه ی عملکرد معدن پرداخت.

          وی به این مهم دست یافت که، اگر چه در درگیری حل و قصل نیاقتنی افغانستان، مجاهدین ( "مبارزان آزادی") انرژی از دست داده شان توسط نیروهای شوروی را از کوه سختی که به آنها وعده ی ثروتی عظیم می داد بازپس گرفتند.(شکل2). کوه هندوکش حتی ا شوروی ها هم که چالش محسوب می شدند، نیرومند تر بود. فرمانده احمد شاه مسعود، lznown به عنوان "شیر پنجشیر" (Follet، 1986)، در حال حاضر حاکم بیش از 5000 روستایی مسئول استخراج زمرد در دره پنجشیر می باشد. ]فرمانده عبد محمود، . COMM.، 1990؛ OtDonnell، 1990)[. طی اولین گزارش بدست آمده در Bowersox و (1985)،  (بیش از 190 CT)کریستال بزرگ با رنگ های قابل مقایسه با بهترین زمرد معدن Muzo کلمبیا در دره پنجشیر، یافت شده است، 

         این مقاله به شرح زمرد پنجشیر، استخراج، زمین شناسی، گوهر شناسی، تولید و بازاریابی آن می پردازد. زمرد اافغانستان در بازار های قیمتی آینده می تواند تاثیر قابل توجهی داشته باشد (Ward، 1990)، به عنوان نویسنده اعتقاد دارد که پتانسیل تولید این منطقه بسیار عالی است. 

تاریخچه

          اکثر نویسندگان بر این باورند که که تنها زمرد خوب شناخته شده در زمان یونان و روم باستان درمصر وجود داشته است(Sinkankas، 198 1). با این حال،در قرن اول بعد از میلاد مسیح تاریخ طبیعی، پلینی به"smaragdus" اشاره می کند (گال، 1959)، منطقه ای که شامل ایران و افغانستان امروزی می شود (Malte Brun, 1828)). Smaragdus یک اصطلاح لاتین است که در دوران باستان برای اشاره به زمرد و بسیاری دیگر از سنگ های سبز به کار برده شده است. جای سوال است، که آیا تمامی smaragdus بدست آمده از Bactria زمرد هستند. 

         پس از پلینی شاهد یک خلاء در ادبیات سنگهای افغانستان تا حدود 1300 بعد از میلاد مسیح می باشیم، زمانی که اولین گزارش از سفر مارکو پولو از 1265 بعد از میلاد مسیح اولین بار بدست آمد. مارکو پولو د سفرنامه ی خود از وجود معادن نقره، یاقوت، و لاجوردی (لاجورد) از Badalzhshan خبر داد. 

        اطلاعات کمی از استخراج معادن پنج شیر(هم چنین پنجشر هم تلفظ می شود) دردست می باشد، منطقه ای که از زمان مارکوپلو تا 1900 موجود بوده. در طی 100 سال گذشته، زمین شناسان بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، کانادا و ایالات متحده گزارشات بسیاری گردآوری کرده اند (به عنوان مثال، هایدن، 1916؛ Argand، 1924؛ Bordet و Boutiere، 1968؛ و Chmyriov و میرزاد، 1972) در زمین شناسی افغانستان، اما تقریبا هیچ چیزی راجع به دخیره ی  زمرد قبل از سال 1976. نوشته نشده بود. اوایل 1970زمرد کشف شد،آنچه در حال حاضر به نام معدن Buzmal، در شرق روستای Dest-e-Rewat در دره پنجشیر شناخته می شود(Bariand و Poullen، 1978). تقریبا مصادف با همان زمان، زمین شناسان شوروی بررسی سیستماتیکی از منابع قیمتی افغانستان آغاز را آغاز کردند. اگر منجر به چاپ نشریات بیشتری شد (Rossovslziy و همکاران، 1976؛.. و همکاران عبدالله، 1977؛ Rossovslziy، 1981؛ Chmyriov و همکاران، 19821، گزارش دقیقی ارائه نگردید، پس از مرگ رئیس جمهور داوود. در سال 1973 ، تغییرات سیاسی در سراسر افغانستان مانع کار زمین شناسی شد. با این حال، در سال 1977 نام و محل معادن زمرد پنجشیر در گزارشی از طریق برنامه توسعه سازمان ملل متحد ذکر شد. (Neilson and Gannon, 1977). اگنیو (1982) نیز مطالبی درباره ی ذخایر زمرد افغانستان ارائه داده است. اطلاعات حاصل  از این گزارش ها مبنایی برای ارائه مقاله زمین شناسی درباره ی ذخائر پنج شیر گردید(Bowersox و، 1985). 

موقعیت و دسترسی

        معادن زمرد در ارتفاعات بین حدود 7000 و 14300 فوت (2135 و 4270 متر) در زمین های کوهستانی در سمت شرقی رودخانه پنجشیر (شکل 3) واقع شده اند. جاده خاکی در امتداد جنوب غربی رودخانه پنجشیر 90 مایل. (145 LZM) و دسترسی محدودی به معادن فراهم می کند. جاده از شمالی ترین روستا های دره آغاز می شود و از جنوب غربی تا روستای Dest-e-Rewat امتداد می یابد، Mikeni, Khenj; Khenj is 70 mi. (113 km) from Kabul. بیشترین ذخایر شمالی زمرد در نزدیکی روستای Aryu واقع شده است(همچنین Arew نوشته می شود). ذخایر شرقی زمرد در قله ی کوه های شرقی دره ی پنج شیر واقع شده است. در حال حاضر، مساحت کل ذخایر زمرد  حدود 150 متر مربع است. مایل. (400 zm2) دو برابر منطقه شناخته شده در سال 1985. طبق جامع ترین اطلاعات حاصله از نویسندگان، افغانستان هیچ بخشی از ذخایر زمرد خود را به خارج از دره ی پنج شیر نمی فرستد. 

        از آنجا که سفر از اتحاد جماهیر شوروی، چین و ایران به افغانستان ممنوع است، تنها گزینه منطقی برای خارجی ها جهت ورود به منطقه معادن زمرد، افغانستان و شمال پاکستان می باشد. عبور از مرز، حتی با اجازه مقامات پاکستانی (که کار ساده ای نیست) و فرماندهان افغان، بدلیل ناهمواری مسیر، رقابت های  قبیله ای، و حضور مین های زمینی کاری بسیار دشوار و خطرناک محسوب می شود. سپس، پس از عبور از مرز، باید با پای پیاده، قاطر و اسب (شکل 4) مسافت 150 مایل طی کرد. (240 LZM) برای رسیدن به دره پنجشیرباید  از زمین های پوشیده با مین های زمینی و بیش از چند کوه عبور کرد (چیزی بیش از معادل 14،900 فوت). سفر نویسنده  از مرز پاکستان در نزدیکی چترال به پنجشیر 6 روز به طول انجامید در تابستان 1990. 

          With the withdrawal of Soviet troops from Afghanistan, villagers in the Pani- & shir Valley are Lurning their attention to the emerald riches of the nearby Hindu Kush Mountains. Large, dark green crystals have been found in the hundreds of tunnels and shafts dug there. Teams of miners use explosives and drills to remove the limestone that hosts the emerald-bearing quartz and onkerite veins. The gemological properties of Panjshir emeralds are consisrent with those of emeralds from other localities; chemically, they are most similar to emeralds from the Muzo mine in Colombia. "Nodules," previously reported only in tourmaline and morganite, have been found in Panjshir emeralds as well. Approximntely $1 0 million in emeralds were produced in 1990; future prospects ore excellent.

         Although "emeralds" have been reported from this gion for literally thousands of years, the Panjshir Valley of Afghanistan has produced commercial amounts of emerald only for the last two decades (figure 1). Because of the Soviet occupation of Afghanistan during much of this time, as well as regional political instability, access by Westerners has been limited. In July and August of 1990, however, the senior author visited the Panjshir Valley, collected specimens, and studied the emerald-mining operation.

         He found that, although the conflicts in Afghanistan are far from settled, the Mujahideen ("freedom fighters") have shifted their energies from the Soviet troops they once battled to the harsh mountains that promise great riches (figure 2). As challenging as the Soviets were, the Hindu Kush Mountains are even more formidable. Commander Ahmed Shah Masood, lznown as the "Lion of Panjshir" (Follet, 1986), now governs more than 5,000 villagers mining emeralds in the Panjshir Valley [Commander Abdul Mahmood, pers. comm., 1990; OtDonnell, 1990). As first reported in Bowersox (1985), large (more than 190 ct) crystals have been found in the Panjshir Valley, in colors comparable to the finest emeralds of the Muzo mine in Colombia.

        This article describes the Panjshir emeralds, their mining, geology, gemology, production, and marketing. The impact of emeralds from Afghanistan on the future gem market could be considerable (Ward, 1990), as the authors feel that the production potential of this area is excellent.

HISTORY

         NZost authorities believe that the only true emeralds lznown during ancient Greek and Roman times were from Egypt (Sinlzankas, 198 1). However, in his first-century A.D. Natural History, Pliny mentions "smamgdus" from Bactria (Gall, 1959), an area that includes present-day Iran and Afghanistan (Malte-Brun, 1828). Smaragdus is a Latin term that was used in ancient times to refer to emerald and many other green stones. It is questionable, though, whether any of the smnragdus from Bactria was emerald.

        After Pliny, there is a void in the literature on gems of Afghanistan until approximately 1300 A.D., when the report of Marco Polo's travels of 1265 A.D. first appeared. Marco Polo mentioned silver mines, ruby, and azure (lapis lazuli) from Badalzhshan.

          Little is lznown about mining in the Panjshir (also spelled Panisher) area from the time of Marco Polo until the 1900s. During the last 100 years, geologists from Great Britain, France, Germany, Italy, Japan, Canada, and the United States have produced many reports (see, e.g., Hayden, 1916; Argand, 1924; Bordet and Boutiere, 1968; and Chmyriov and Mirzad, 1972) on the geology of Afghanistan, but virtually nothing had been written on the emerald deposits prior to 1976. In the early 1970~~ emerald was discovered at what is now called the Buzmal mine, east of Dest-e-Rewat village in the Panjshir Valley (Bariand and Poullen, 1978). At about the same time, Soviet geologists began a systematic survey of Afghanistan's gem sources. Although this resulted in a number of publications (Rossovslziy et al., 1976; Abdullah et al., 1977; Rossovslziy, 1981; Chmyriov et al., 19821, the most detailed reports were not released. Following the death in 1973 of President Daoud, political changes hindered geologic work throughout Afghanistan. Nonetheless, in 1977 the naines and locations of emerald mines in Panjshir were listed in a report by the United Nations Development Program (Neilson and Gannon, 1977). Agnew (1982) also included a discussion of the Afghan emerald deposits. Information from these reports formed the basis for the senior author's 1985 Gems et) Gemology article on the Panjshir deposits (Bowersox, 1985).

LOCATION AND ACCESS

         The emerald mines are located at elevations between approximately 7,000 and 14,300 ft. (2,135 and 4,270 m) in mountainous terrain on the eastern side of the Panjshir River (figure 3). A dirt road follows the southwest-f-lowing Panjshir River for 90 mi. (145 lzm) and provides limited access to the mines. The road begins in the valley's northernmost village of Parian and extends southwestward through the villages of Dest-e-Rewat, Mikeni, and Khenj; Khenj is 70 mi. (113 km) from Kabul. The northernmost emerald deposit is located near the village of Aryu (also spelled Arew). The eastern extent of the emerald deposits is defined by the crest of the mountains east of the Panjshir Valley. Currently, the total area of lznown emerald deposits is approximately 150 sq. mi. (400 lzm2)-double the area lznown in 1985. To the best of the authors' lznowledge, Afghanistan has no producing emerald deposits outside the Panjshir Valley.

         Because travel from the USSR, China, and Iran to Afghanistan is restricted, the only reasonable option for foreigners to enter the emerald-mining region of Afghanistan is through northern Paltistan. Border crossing, even with the permission of Palzistani authorities (which is not easy to obtain) and the Afghan commanders, is still extremely difficult and dangerous because of the rugged country, tribal rivalries, and the presence of land mines. Then, after crossing the border, one must travel by foot, mule, and horse (figure 4) for 150 mi. (240 lzm) through fields of land mines and over several mountain passes (some as high as 14,900 ft.) to reach the Panjshir Valley. The senior author needed six days to travel from the Pakistani border near Chitral to Panjshir in the summer of 1990.

تاریخچه

موقعیت و دسترسی

معادن و شیوه های استخراج

مشارکت معدن

زمین شناسی منطقه ای

زمین شناسی ذخائر زمرد پنج شیر

منشاء زمرد های پنجشیر

خواص فیزیکی و شیمیایی زمرد پنج شیر 

توسعه و بازاریابی

برش

تولید

خلاصه

منابع

HISTORY

LOCATION AND ACCESS

THE MINES AND MINING TECHNIQUES

MINING PARTNERSHIPS

REGIONAL GEOLOGY

GEOLOGY OF THE PAN JSHIR EMERALD DEY OSITS

ORIGIN OF THE PANJSHIR EMERALDS

PHYSICAL AND CHEMICAL PROPERTIES OF PANJSHIR EMERALDS

MARKETING AND ENHANCEMENT

CUTTING

PRODUCTION

SUMMARY

REFERENCES