دانلود رایگان مقاله نسخه های کوتاه دو اندازه گیری ویژه فوبی

چکیده

           حیوان هراسی  از شایع ترین فوبی های خاص در سرتاسر جهان محسوب می گردد. دو مورد از گسترده ترین اندازه گیری استفاده شده پرسشنامه مار (SNAQ) و پرسشنامه عنکبوت  (SPQ)، شاخص های خوبی برای ترسهای خاص هستند اما، محققان تصدیق نموده اند، اندازه گیری های کوتاهتر، در عین حال قابل اطمینان تری لازم است. از اینرو اهداف این تحقیق، گسترش فرم های کوتاه SNAQ و SPQ استفاده از نظریه پاسخ سوال و استفاده از تحلیل های منحنی مشخصه عامل گیرنده  (ROC) برای تعیین برش ها برای استفاده در تحقیقات آینده بود. نسخه های دوازده سوالی هر دو مقیاس (SNAQ-12 و SPQ-12)، تمایز عالی در طول پیوستار نهفته در یک نمونه 1354 نفری را نشان دادند. SNAQ-12 و SPQ-12، قابلیت اطمینان عالی را نشان دادند و به شدت به مقیاس طول کامل متناظر همبسته بود. این مقیاس ها، بین شرکت کنندگانی که فوبی مار (3.25%) یا عنکبوت (8.05%) را گزارش کرده بودند و کسانی که گزارش نکرده بودند، تمایز قائل شدند. تحلیل های بیشتر آشکار کرد، زنانی که فوبی نداشتند، ترس بالاتری را هم از مارها و هم عنکبوتها نسبت به مردان گزارش نمودند، اما این اختلاف در شخص دارای فوبی وجود نداشت. این یافته ها حاکی از این است، SNAQ-12 و SPQ-12، دارای نقاط قوت قابل ملاحظه ای هستند، من جمله زمان های ارزیابی و امتیازدهی کوتاهتر، در حالیکه قابلیت اطمینان و سودمندی بالایی را به عنوان یک ابزار غربالگری بالینی حفظ می کنند.

1. مقدمه

            فوبی ویژه، یک اختلال اضطراب است که با یک ترس دائمی، افراطی و غیر واقع گرایانه در حضور شی فوبی توصیف می شود که برای مختل کردن کارکرد، کافی است. بنابراین، فوبی ویژه، به اجتناب از موقعیت ها و مکان هایی منجر می گردد که شی فوبی ممکن است در آنجا مورد مواجهه قرار گیرد. فوبی های ویژه دارای پیامدهای سلامت نسبتا قابل توجهی هستند. به بیماری قلبی، اوضاع تورم، میگرن و اختلال تیروئیدی وابسته اند؛ به علاوه، احساس اضطراب و استرس شدید مکرر ممکن است، سیستم ایمنی را تضعیف نماید که به احساس کلی ناخوشی منجر می شود و شاید حتی درجه تاثیر واکسن را کاهش دهد. سیستم های مربوط به دفع فضولات و گوارشی هم ممکن است آسیب ببینند ((Aquin, El-Gabalawy, Sala, & Sareen,2017; Barlow, 2002; Roy-Byrne et al., 2008; Witthauer et al., 2016)). 

           یک زمینه یابی اخیر سازمان بهداشت جهانی (WHO) ((Wardenaaret al., 2017) شیوع مادام العمر فوبی های خاص در 22 کشور، دریافت، نرخ ها، در طیف 2.6 درصد تا 12.5 درصد با یک شیوع متوسط 7.4 درصدی در مقایسه چند ملیتی قرار دارند. پی برده شد، حیوان هراسی، شایع ترین شکل فوبی خاص با یک شیوع مادام العمر متوسط 3.8 درصدی در مقایسه چند ملیتی (در طیف 1.4 تا 8.1 درصدی) محسوب می گردد. زمینه یابی WHO، شیوع دسته های فرعی فوبی های خاص را گزارش نداد اما یک زمینه یابی هلندی (Oosterink, De Jongh, & Hoogstraten, 2009) بیانگر این بود که فوبی های مار و عنکبوت، با شیوه مادام العمر، به ترتیب 5.4% و 11.4% در بین رایج ترین فوبی ها قرار داشتند. با وجود شیوع بالای آنها و پیامدهای سلامت جدی بالقوه، فوبی مار و عنکبوت، در بین اختلالات اضطرابی قرار دارند که از همه کمتر مورد بررسی قرار گرفته اند.

            تحقیقات بیشتری برای ارائه یک تصویر آشکارتر در زمینه همه گیرشناسی  آنها، لازم است و تدابیر بالینی و ابتکار عمل های اندازه گیری را ارائه می دهد (SPQ; Klorman, Weerts, Hastings, Melamed, & Lang,1974). مجموعه تحقیقاتی وجود دارد (Fredrikson, 1983; Hunt et al., 2006;Johnsen & Hugdahl, 1990; Olatunji et al., 2009; Polák, Sedláčková,Nácar, Landová, & Frynta, 2016; Zsido, 2017) که نشان می دهد، SNAQ و SPQ، دارای ویژگی های روان سنجی  کافی در  جمعیت های غیر بالینی و بالینی هستند: هر دو مقیاس، دارای انسجام داخلی عالی، قابلیت اطمینان آزمون – بازآزمایی  و اعتبار همگرا  هستند. به علاوه، ممکن است بین افراد تشخیص داده شده با فوبی و افراد گواه غیر بالینی تمایز قائل شوند 2005; Pissiota et al., 2003)  (Åhs et al., 2011; Kopp, Schlimm, & Hermann, و نسبت به تاثیرات درمان حساس هستند (Huntet al., 2006; Olatunji et al., 2009; Teachman et al., 2003) و از اینرو شاخص های قابل اعتماد تغییر در قدرت وابستگی های ترس ناآشکار هستند.

 
            یکی از اشکالات بالقوه SNAQ و SPQ، طول مقیاس است، زیرا آنها به ترتیب از 30 و 31 سوال تشکیل می شوند، نه تای آنها، بر عکس – امتیاز دهی شدند. پیش از این عنوان شده است (Berzins, Garcia, Acosta, &Osman, 2016; Fergus, Valentiner, McGrath, Gier-Lonsway, & Kim,2012; Roberson-Nay, Strong, Nay, Beidel, & Turner, 2007) محققان و متخصصان بالینی، مکررا با این مساله مواجه هستند، گرچه یک مجموعه ارزیابی، بسیار طولانی می شود. به بیان دیگر، نیاز فزاینده ای برای اندازه گیری های کوتاه تر وجود دارد که در عین حال قابل اطمینان هستند (Wong,Gregory, & McLellan, 2016). به علاوه، نگرانی هایی در زمینه سوالات امتیاز دهی شده معکوس در ارزیابی شخصیت پدید آمده است – پیشنهاد شده است، ممکن است شرکت کنندگان آنها را مبهم بپندارند و در نتیجه قابلیت اطمینان و اعتبار پرسشنامه ها را کاهش می دهند(Cordery &Sevastos, 1993; Lindwall et al., 2012). این مساله برخی محققان را به اثبات این مساله کشاند که سوالات پاسخ دهی شده معکوس باید مورد اجتناب قرار گیرند(Crego & Widiger,2014; Zhang & Savalei, 2016). هم چنین تصدیق شده است، نظریه پاسخ سوال  (IRT)، را می توان برای اصلاح ابزارهای بالینی موجود بکار برد (مثلا توماس، 2010 را ملاحظه نمایید)، برای نمونه، میتوان آن را برای کاهش طول ابزار و خطا برای ارائه واسنجی عینی و ارزیابی مدل و برازش شخصی بکار برد. به طور مهمی هم چنین می توان آن را برای بهبود دقت تشخیصی اندازه گیری ها و حساسیت آنها نسبت به تغییرات به خاطر مداخله درمانی بکار برد. 

            هدف برجسته این مطالعه، استفاده از IRT، اصلاح SNAQ و SPQ و ایجاد ابزارهای اقتصادی تر کوتاهتر برای  ارزیابی ترس مار و عنکبوت بود. یک هدف دیگر، تعیین امتیازات برش از طریق جمع اوری داده ها از یک زیر نمونه از افراد دارای فوبی عنکبوت و مار بود. تحلیل های IRT مجزای SNAQ و SPQ، برای تعیین سوالاتی اجرا شدند که بین سطوح گوناگون ترس به بهترین شکل تشخیص داده شدند. به منظور نشان دادن این مساله که نسخه های کوتاه، ویژگی های روان سنجی عالی پرسشنامه های اصلی را حفظ کرده اند، ارزیابی های قابلیت اطمینان و اعتبار سازه را در گروه های دارای فوبی های هدف، یک نمونه از دانشجویان کارشناسی، با یک زیرگروه مطالعات مربوط به زیست شناسی به عنوان یک گروه گواه مثبت انجام دادیم، هم چنین آمار وصفی و نسبت واریانس مشترک را از طریق نسخه های کوتاه و بلند محاسبه نمودیم.

2. روش ها

2.1. شرکت کنندگان

این نمونه متشکل از 1354 شخص مجارستانی (332 مرد) در سن 65-16 سال (M=25.64, SD=9.51) بود. سی و نه نفر (2.88%، 6 مرد) ادعا کردند فوبی مار دارند؛ و 104 نفر (7.69%، 89 زن) گزارش دادند، فوبی عنکبوت دارند؛ 5 نفر دیگر گزارش دادند، هر دو فوبی را دارند (0.37%، 1 مرد، 4 زن). فوبی خود گزارش شده، از طریق مصاحبه بالینی متمرکز، تایید نشد. 

             یک صد و پنجاه و شش (11.52%، 67 مرد) پاسخ دهنده، طبق گزارشات، رشته زیست شناسی یا سایر رشته های مربوط به زیست شناسی را می خواندند. هیچ یک از آنها، فوبی نداشتند. این گروه مانند یک گروه گواه مثبت مثل یک مطالعه قبلی مشمول شد (پولاک و همکارانش، 2016)، نشان دادند،  افراد دارای تحصیلات مربوط به زیست شناسی نسبت به جمعیت عمومی بدون فوبی مار، بر روی SNAQ امتیاز پایین تری دارند.

           نهصد و هفتاد و پنج شرکت کننده (233 مرد، 742 زن، سن متوسط = 24.76 سال، SD=7.27، دامنه: 52-18) از دوره های درسی کارشناسی بکار گرفته شده بودند و در یک مبنای اختیاری شرکت نمودند. بقیه این مقاله از طریق اینترنت با قرار دادن دعوت نامه هایی بر روی شبکه های اجتماعی گوناگون و ارسال لیست های پوشش دهنده افراد از انواع پیش زمینه های دموگرافی، اجتماعی – اقتصادی و تحصیلی بکار گرفته شدند. هدف ما، کسب یک نمونه ناهمگن بود و به این ترتیب، عمدا زمینه یابی را برای لایه های مختلف جمعیت در دسترس قرار دادند. کل پاسخ دهندگان، پرسشنامه ها را به طور آنلاین با استفاده از فرم های گوگل، پر کردند.

           این تحقیق از سوی کمیته نقد و بررسی اخلاقی متحد مجارستان برای تحقیقات در زمینه روانشناسی به تایید رسید و طبق منشور اخلاقی مجمع پزشکی جهانی (بیانیه هلنسکی) صورت گرفت. رضایت آگاهانه از همه شرکت کنندگان دریافت شد.

ABSTRACT

            Zoophobias are the most prevalent form of specific phobia worldwide. Two of the most widely used measures, the Snake Questionnaire (SNAQ) and Spider Questionnaire (SPQ) are good indicators of specific fears, but researchers have recognised that shorter, yet nevertheless reliable measures are needed. Hence the aims of this research were to develop short forms of the SNAQ and SPQ using item response theory and to use receiver operating characteristic (ROC) curve analyses to determine cut-offs for use in future research. Twelve-item versions of both scales (SNAQ-12 and SPQ-12) demonstrated excellent discrimination along the latent continuum in a sample of 1354 people. The SNAQ-12 and SPQ-12 showed excellent reliability and were highly correlated with the corresponding full-length scale. The scales discriminated between participants who reported snake (3.25%) or spider (8.05%) phobia and those who did not. Further analyses revealed that non-phobic women report higher fear of both snakes and spiders than do men, but this difference was not present in phobics. These findings suggest that the SNAQ-12 and SPQ-12 have considerable strengths, including shorter assessment and scoring times, whilst retaining high reliability and potential utility as a clinical screening tool.

1. Introduction

          Specific phobia is an anxiety disorder that is characterised by a persistent, excessive and unrealistic fear in the presence of the object of the phobia which is sufficient to impair functioning. Thus specific phobia leads to avoidance of situations and places where the object of the phobia might be encountered (American Psychiatric Association, 2013). Specific phobias can have fairly dramatic health consequences. They have been associated with cardiac disease, arthritic conditions, migraine and thyroid disease; moreover, repeatedly feeling anxious and stressed may weaken the immune system, leading to a general feeling of ill health and perhaps even reduced vaccine efficacy. The excretory and digestive systems may also suffer (Aquin, El-Gabalawy, Sala, & Sareen, 2017; Barlow, 2002; Roy-Byrne et al., 2008; Witthauer et al., 2016).

           A recent World Health Organisation (WHO) survey (Wardenaar et al., 2017) of the lifetime prevalence of specific phobias in 22 countries found that rates range from 2.6% to as high as 12.5%, with a crossnational average prevalence of 7.4%. Animal phobia was found to be the most prevalent form of specific phobia, with a cross-national average lifetime prevalence of 3.8% (range: 1.4% to 8.1%). The WHO survey did not report the prevalence of subcategories of specific phobias, but a Dutch survey (Oosterink, De Jongh, & Hoogstraten, 2009) indicated that snake and spider phobias, with lifetime prevalences of 5.4% and 11.4% respectively, were amongst the most common phobias. Despite their high prevalence and the potentially severe health consequences, snake and spider phobia are among the least investigated anxiety disorders. Further research is needed to provide a clearer picture on their epidemiology and improve clinical treatments and prevention initiatives.

          Amongst the measures most widely used to assess snake and spider phobia are the Snake Questionnaire (SNAQ) and the Spider Questionnaire (SPQ; Klorman, Weerts, Hastings, Melamed, & Lang, 1974). There is a body of research (Fredrikson, 1983; Hunt et al., 2006; Johnsen & Hugdahl, 1990; Olatunji et al., 2009; Polák, Sedláčková, Nácar, Landová, & Frynta, 2016; Zsido, 2017) demonstrating that the SNAQ and SPQ have adequate psychometric properties in nonclinical and clinical populations: both scales have excellent internal consistency, test-retest reliability and convergent validity. Furthermore, they can discriminate between individuals diagnosed with phobia and nonclinical controls (Åhs et al., 2011; Kopp, Schlimm, & Hermann, 2005; Pissiota et al., 2003) and are sensitive to treatment effects (Hunt et al., 2006; Olatunji et al., 2009; Teachman et al., 2003) and thus are reliable indicators of change in the strength of implicit fear associations.

           One of the potential drawbacks of the SNAQ and SPQ is scale length, as they consist of 30 and 31 items respectively, nine of which are reverse-scored. It has already been pointed out (Berzins, Garcia, Acosta, & Osman, 2016; Fergus, Valentiner, McGrath, Gier-Lonsway, & Kim, 2012; Roberson-Nay, Strong, Nay, Beidel, & Turner, 2007) that researchers and clinicians frequently face the problem that although an assessment battery is becoming too long, in terms of total number of items, they would like to include more scales. In other words there is a growing need for shorter measures that are nevertheless reliable (Wong, Gregory, & McLellan, 2016). Furthermore, concerns have been raised about reverse-scored items in personality assessment ‐ it has been suggested that participants might find them unclear and that as a result they reduce the reliability and validity of questionnaires (Cordery & Sevastos, 1993; Lindwall et al., 2012). This had led some researchers to argue that reverse-scored items should be avoided (Crego & Widiger, 2014; Zhang & Savalei, 2016). It has also been recognised that item response theory (IRT) can be used to refine existing clinical instruments (see e.g. Thomas, 2010), for example it can be used to reduce instrument length and error, to provide objective calibration and to evaluate model and personal fit. Importantly it can also be used to improve the diagnostic accuracy of measures and their sensitivity to changes due to therapeutic intervention.

           The overarching goal of this study was to use IRT to refine the SNAQ and the SPQ and create shorter, more economical instruments for assessing snake and spider fear. A further goal was to determine cut-off scores by collecting data from a subsample of individuals with spider and snake phobias. Separate IRT analyses of the SNAQ and SPQ were conducted in order to determine the items that best discriminated between various levels of fear. In order to demonstrate that the short versions retained the excellent psychometric properties of the original questionnaires we carried out assessments of reliability and construct validity in groups with the target phobias, a sample of undergraduate students, with a subgroup of biology related studies serving as positive control group, as well as calculating descriptive statistics and the proportion of variance shared by the long and short versions.

2. Methods

2.1. Participants

             The sample comprised 1354 Hungarian subjects (332 men), aged 16–65 years (M = 25.64, SD = 9.51). Thirty-nine (2.88%, 6 men) claimed to have snake phobia; and 104 (7.69%, 15 men, 89 women) reported having spider phobia; a further 5 people reported having both phobias (0.37%, 1 man, 4 women). Self-reported phobias were not confirmed by focused clinical interview.

            One hundred and fifty-six (11.52%, 67 men) respondents reportedly studied biology or other biology related discipline. None of them had a phobia. This group was included as a positive control group as a previous study (Polák et al., 2016) showed that people with biology-related education score lower on the SNAQ than the general population without snake phobia.

           Nine hundred and seventy-five (233 men, 742 women, M age = 24.76 years, SD = 7.27, range: 18–52) participants were recruited from undergraduate courses and participated on a voluntary basis. The rest of the sample was recruited through the Internet by posting invitations on various forums and mailing lists covering people from a variety of demographic, socio-economic and educational backgrounds. Our goal was to obtain a heterogeneous sample and so we deliberately made the survey accessible to different strata of the population. All respondents filled out the questionnaires online, using Google Forms.

            The research was approved by the Hungarian United Ethical Review Committee for Research in Psychology and was carried out in accordance with the Code of Ethics of the World Medical Association (Declaration of Helsinki). Informed consent was obtained from all participants.

چکیده
1. مقدمه
2. روش ها
2.1. شرکت کنندگان
2.2. پرسشنامه ها
2.2.1. پرسشنامه مار (SNAQ)
2.2.3. اعتبار سازه
2.3. تحلیل های داده 
2.3.1. انتخاب سوال
2.3.2. تحلیل های پاسخ سوال
2.2.4. تحلیل منحنی مشخصه عامل گیرنده (ROX)
3. نتایج
CFA3.1. مقیاس های کل
3.2. تحلیل های IRT 
SNAQ -123.2.1. 
SPQ-123.2.2. 
3.3. قابلیت اطمینان و سازگاری داخلی 
3.4. آمارهای وصفی
3.4.1. مقایسه های گروهی
3.5. تحلیل های ROC 
SNAQ-123.5.1.  
SPQ-123.5.2. 
4. بحث
منابع

ABSTRACT
1. Introduction
2. Methods
2.1. Participants
2.2. Questionnaires
2.2.1. Snake questionnaire (SNAQ)
2.2.3. Construct validity
2.3. Data analyses
2.3.1. Item selection
2.3.2. Item response analyses
2.3.3. Receiver operating characteristic curve (ROC) analysis
3. Results
3.1. CFA of the total scales
3.2. IRT analyses
3.2.1. SNAQ-12
3.2.2. SPQ-12
3.3. Reliability and internal consistency
3.4. Descriptive statistics
3.4.1. Group comparisons
3.5. ROC analyses
3.5.1. SNAQ-12
3.5.2. SPQ-12
4. Discussion
References