چکیده
جهانی سازی در گردشگری بسیار گسترده تر از جریان های فرا مرز، مشتریان و قدرت خرید است. این مقاله چهار مرحله و شکل های مختلف صنعت گردشگری را از هم تفکیک میکند و نشان میدهد که آن مانند بسیاری از سیستم های کسب و کار تحت یک فرآیند قطعی جهانی شدن در حال انجام است. برون سپاری، سرمایه گذاری ها و ساختار های مالکیت فراملی، همکاری بازاریابی مرزی، خرید و فروش دانش فنی، و جابهجایی آزادانه که توسعه یافته اند فقط در تولید تعریف نشده است بلکه به طور گسترده با مدرنیته کردن گردشگری نیز در ارتباط است. این و قوانین واسطه همگرا هستند و صحنه جهان است. سیاست های جدید که فعالانه پتانسیل های جهانی سازی خوانده میشوند را شامل میشود.
مقدمه
جهانی شدن به عنوان یکی از بحث برانگیزترین مسائل امروز، میتواند به عنوان ادغام افزایشی اقتصاد ها، جوامع، و تمدن ها تعریف شود. آن یک بین المللی سازی بسیار ساده تعریف شده به عنوان روابط بین کشورها و داخل کشورها را شامل میشود و فراتر میرود. جهانی سازی یک فرآیند نوسازی است که در همه واحدها کار می کند و بر همه جنبه های زندگی بشر تاثیر می گذارد. :از جریان های سرمایه ای از طریق همکاری های سیاستی تا جریان و ایده ها. آن همچنین آلودگی های محیطی، رفتارهای مجرمانه، بیماری ها، و در نهایت ترور را نیز شامل میشود. سفر و گردشگری در میان بسیاری از دلایل و نتایج حاصل از فرآیند های جهانی سازی هستند
مطالب زیادی در منابع علمی در مورد بین المللی سازی از نقطه نظر سرمایهگذاری فردی وجود دارد. (پاق و پلات، سال 2003). جانسون و والن در سال 1977 در یک تحقیق اولیه از مراحل افزایشی در مورد بین المللی سازی شرکت انجام دادند. در مرحله اول، یک شرکت صرفا ملی به طور پراکنده بازارهای صادراتی را وارد میکند. این روش اغلب توسط بسیاری از بازار های سیستماتیک دنبال میشود که تلاش میکنند از طریق عوامل شان در کشورهای همسایه آن را انجام دهند. قدم دوم ایجاد نمایندگی فروش در بازارهای عمده و به منظور بدست آوردن دانش، سرمایه گذاری در تولید و یا توزیع تسهیلات خارج از کشور. فرآیند بینالمللی سازی تا زمانی که هزینهها از پتانسیل رشد بالاتر رود ادامه دارد. با توجه به گفته های جانسون و واهلنه مشارکت های بعدی بر نیاز به درک مکانیزم های رفتاری در شرکتها جدا تاکید دارد و هدایت نیرو ها که همه صنایع اقتصادی را برای برای به عهده گرفتن خوب یا بد در جهت گیری جهانی فزاینده شدت گرفته و چند وجهی هدایت میکند.(جونز 2005و وولف 2004)
با توجه به شرایط فعلی افزایش مالکیت های بین المللی و ادغام ها، فرض یک پیشرفت بین المللی سازی با یک ظاهر ملی شفاف بنابراین مورد حمله های مکرر قرار می گیرد (لوور(1999). با توجه به گفته های هدلوند در سال 1993،شرک بینالمللی وارد یک فرآیند پولیکنتریسم با یک شلختگی و فعالیت های عملی بدون یک مرکز شفاف در هویت ملی خواهد شد. که باعث کم اهمیت شدن و محو شدن آن میشود. شروع یک شرکت معمولا یک فعالیت کاملا ملی است، و روابط بینالملل زمانی ایجاد میشوند که شرکت به یک اندازه مشخصی رشد کرده است.
مفاهیم جهانی شدن در حال انجام شرکت ها توسط مدل های مرحله ای انجام میشود. (هدلوند 1993.،جانسون و واهلنه1997) با این حال علیرغم استفاده بصری به عنوان راهنمای استراتژی و اقدام عملی مورد استفاده قرار می گیرد.،همچنین این مدل به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. کان اون و ویلیس در سال 1983 دریافتند که شرکت ها به جای حرکت از یک مرحله به مرحله بعد ترجیح میدهند بسته به شرایط در داخل و خارج بازارها حرکت کنند. دیگران میتوانند مراحل خاصی را نادیده بگیرند و و به طور مستقیم سراغ مراحل پیشرفته تر بروند و یا به سمت یک استراتژی درونی کشیده شوند (بجورکمان و کاک 1997) . در سال 2005 شرکت دانمارکی اورست تعداد زیادی از شرکت های دانمارکی را مورد بررسی قرار داد و دو ایده جهانی متولد شده (شرکت هایی که در سطح بینالملل مللی تاسیس میشوند) و دوباره متولد شده جهانی (شرکت هایی که بعدا شکل جهانی پیدا میکنند) را مورد حمایت قرار داد. حال آنکه این مقاله هم بر پایه یک یک مدل مرحلهای بنا شده است، جهت کمک و اعمال این چارچوب نظری در شرکت های جدا و سیستم های گردشگری ملی آماده میشود، که متشکل از صنایع توریسم و صنایع مربوطه و ساختار های نهادی و سیاسی است. بنابراین این مقاله تلاش میکند یک الگوی مرحله ای را در یک چارچوب گسترده آماده کند.
در حالی که جهانی سازی در گردشگری برخی علاقه مندان تحقیق را مورد حمله قرار داده است اکثر مطالعات بر تمرکز بر هتل های زنجیره ای بینالمللی و خطوط هوایی تمایل دارند. (دونینگ و ام سی کویین 1982،جانسون و واهلنه 2005 رودریگز 2002 ویلیامز 1995) . با اینکه آن در سطح قابل توجهی است چطور تعداد کمی از منابع علمی در مورد اشکال گسترده جهانی سازی در گردشگری بحث میکنند و چطور علاقه به اعمال نظریه در این زمینه محدود شده است. (Bianchi 2002؛ Cornelissen 2005؛ Fayed and Fletcher 2002؛ Knowles، Diamantis and El-Mourhabi 2001؛ Smeral 1998؛ Wahab and Cooper 2001). حتی اگر اثرات مثبت و منفی جهانیسازی در دستور کار سیاست ها در تمام سطوح قرار گرفته باشد یک فرض گسترده وجود دارد که گردشگری یک استثنا است صنعتی که در مکانیزم ها و عواقب آن به طور کامل به بازی نمی آیند. در زیر سخنان دو عامل انسانی (ایجنت) در مورد صنعت گردشگری دانمارک آمده است. گردشگری نمیتواند برونسپاری شود. از این رو، در یک دوره با رشد جهانی شدن، توریسم یک صنعت جالب است. واقعا غیر قابل درک است که سیاست مداران چشمان خود را به مزایای گردشگری در درآمد و اشتغال ببندند و براساس پیشرفت ها در گردشگری دانمارک تلاش کنند (جورگن هانسن، مدیر آژانس توسعه گردشگری منطقه یوتلند شمالی، ژانویه 2005) این یک حقیقت است که شغل ایجاد شده توسط گردشگری تضمین شده برا بقا است گردشگری همچنین فرصتهایی را برای اقشار مختلف مردم در بازار کار ایجاد می کند، کسانی که نمیتوانند به آسانی در صنایع با تکنولوژی بالا شغل پیدا کنند (یولریک بو، مدیرعامل ویزیت دانمارک، ژانویه، 2005)
هر دوی این عبارت ها در مطبوعات بعد از شوک اخراج در شرکت های تولیدی ظاهر شد. در آن زمان فراخوان ایی برای تاکی های افزایش یافته بر صنایع خدماتی وجود دارد و همچنین برای افزایش تامین مالی کمپین های بازاریابی گردشگری. صنعت گردشگری و روابط آن از این رو به سادگی بیشتر از اعمال معمول دیگر مورد توجه است که آن به شکل ایمن تاثیرات پیچیده ای بر جهانی سازی دارد.
Abstract
There is more to the globalization of tourism than cross-border flows of customers and purchasing power. This paper distinguishes four stages and different manifestations of the globalization of the tourism industry, and shows that it, like many other business systems, is undergoing an irrevocable globalizing process. Outsourcing, transnational ownership structures and investments, cross-border marketing collaborations, the purchase and sale of knowhow, and the free movement of labor are developments not confined to manufacturing alone, but are also highly relevant for the modernization of tourism. It and media logics are converging, and the scene is global. New policies that proactively include the potentials of its globalization are called for.
INTRODUCTION
Globalization, as one of today’s most controversial issues, can be defined as the increasing integration of economies, societies, and civilizations. It includes, and goes beyond, the more simple internationalization defined as relations among and within nations. Globalization is a restructuring process that works across units and affects all aspects of human life: from capital flows, through political collaboration, to the flow of ideas. It also includes environmental pollution, criminal behavior,disease, and, ultimately, terror. Travel and tourism are among the many causes and results of globalization processes.
There is a huge body of literature on internationalization from the point of view of the individual enterprise (Pugh and Plath 2003). Johanson and Vahlne (1977) carried out a pioneering study of incremental stages of internationalization of the firm. In the first stage, a purely national firm sporadically enters export markets. This is often followed by more systematic marketing efforts through agents in neighboring countries. The next step is own sales representation in major markets, and, as knowledge accumulates, investments in production and/or distribution facilities abroad. The internationalization process continues until increasing costs outweigh the growth potential. Following up on Johansson and Vahlne, later contributions emphasize the need to understand both the behavioral mechanisms of the single enterprise and the driving forces that make whole industries of the economy—for better or worse—undertake an increasingly intensified and multifaceted global orientation (Jones 2005; Wolf 2004).
Given the current climate of increasing international acquisitions and mergers, the assumption of a uniform and logically progressing internationalization with a clear national face is thus coming under frequent attack (Luo 1999). According to Hedlund (1993), after a first ethnocentric (or missionary) phase, the internationalizing firm will enter a process of polycentrism, with a looser and more pragmatic coupling of activities without a clear center; the national identity will fade and become less important. Starting a firm is usually a purely national activity, and international relations are established only when it has grown to a certain size. However, this assumption is also under revision. Some new enterprises are simply ‘‘born global’’ (Chetty and Campbell-Hunt 2004; Knight 2000), seeing markets and supplies in a wider perspective, without national restrictions, from the very beginning. The emerging hyper-global enterprises challenge economic theories that assume the unchanged persistence of a nation state. This can be considered of major importance in connection with the globalization of tourism (Cornelissen 2005).
Conceptualizations of the ongoing globalization of firms are dominated by stage models (Hedlund 1993; Johanson and Vahlne 1977). However, in spite of their intuitive use as guidelines for strategy and practical action, these models have also been strongly criticized. Cannon and Willis (1983) found that, rather than moving from one stage to the next, firms chose to move in and out of markets, depending on specific conditions. Others could ignore particular stages, and leap directly to more advanced formats, or back to an ‘‘inward’’ strategy (Bjo¨rkman and Kock 1997). Danmarks Erhvervsra˚d (2005) investigated a large number of Danish firms and found support both for the idea of ‘‘born globals’’ (enterprises that adopt such a concept from the very start) and for the idea of ‘‘reborn globals’’ (those that reengineer operations entirely over a short period of time to the conditions of a larger market). While the present article is also based on a stage model, the aim here is to apply this theoretical framework both to single enterprises and to national tourism systems, those comprising tourism and related industries and institutional and political structures. Thus, the article attempts to apply the stage paradigm in a broader context.
While globalization in tourism has attracted some research interest, most studies have tended to focus on international hotel chains and airlines (Dunning and McQueen 1982a, 1982b; Johnson and Vanetti 2005; Rodriquez 2002; Williams, 1995). It is, however, remarkable how little the literature has discussed the broader manifestations of globalization in tourism, and how limited interest has been in applying theory to the field (Bianchi 2002; Cornelissen 2005; Fayed and Fletcher 2002; Knowles, Diamantis, and El-Mourhabi 2001; Smeral 1998; Wahab and Cooper 2001). Even though the positive and negative impacts of globalization are on the agenda at all policy levels, there is a widespread assumption that tourism is an exception, an industry where global mechanisms and consequences do not come fully into play. This is what two agents in the Danish tourism industry have to say:Tourism cannot be outsourced. Therefore, in an era with growing globalization, tourism is a particularly interesting industry. It is really incomprehensible that politicians have not opened their eyes for the benefits in the form of income and employment, and acted accordingly with an effort to promote tourism to and in Denmark (Jørgen Hansen, manager of the regional tourism development agency for North Jutland, January 2005). It is a matter of fact that jobs created by tourism are guaranteed to stay in the country... Tourism also creates opportunities for categories of people in the labor market who cannot easily get jobs in high-tech industries (Ulrik Bu¨low, managing director of VisitDenmark, January 2005).
Both statements appeared in the press after shock lay-offs in major manufacturing firms. At the time, there were calls for an increased emphasis on the service industries and for increased public financing of tourism marketing campaigns. The tourism industry and its associations thus simply wanted more of the conventional type of action on the international scene, assuming that it was somehow immune to the more complex influences of globalization.
چکیده
مقدمه
مدرن سازی از طریق جهانی سازی
مرحله یک :مبلغان در بازارها
نمایندگی هیئت مدیره گردشگری در بازارها
همکاری بازاریابی
گسترش بازاریابی از شرکت های بزرگ گردشگری
مرحله دوم: ادغام در ورای مرزها
ادغام چند ملیتی از طریق مالکیت کسب و کار
مفاهیم واردات و صادرات در کسب و کار
مرحله سوم :از هم گسیختن زنجیره ارزش
برونسپاری
منابع انسانی
مرحله چهارم :ارتقاء به یک زنجیره ارزش جدید
گردشگری در اقتصاد دانش
فروش های موقعیت های شرکت و گسترش برند
گردشگری در رسانه های جهان
نتیجه گیری
منابع
Abstract
INTRODUCTION
MODERNIZATION THROUGH GLOBALIZATION
Stage One: Missionaries in the Markets
Tourism Board Representation in the Markets
Marketing Collaboration
Market Expansion of Larger Tourism Enterprises
Stage Two: Integration Across the Borders
Transnational Integration Through Business Ownership
Import and Export of Business Concepts
Stage Three: Fragmentation of the Value Chain
Outsourcing
Human Resourcing
Stage Four: Transcending into New Value Chains
Tourism in the Knowledge Economy
Sales of Market Positions and Brand Extension
Tourism in the Global Media Melting Pot
CONCLUSION
REFERENCES