چکیده
وقف
سپاسگزاریها
لیست جداول
لیست تصاویر
فهرست اختصارات
فصل
1. مقدمه
سازگاری سازمانی به عنوان عنصری از تاب آوری سازمانی
نوآوری سازمانی به عنوان عنصری از تاب آوری سازمانی
نقش منابع در توسعه سازگاری، نوآوری و انعطاف پذیری
مطالعه حاضر
2. روش
شرکت کنندگان و رویه
معیارها
تاب آوری سازمانی درک شده
نوآوری سازمانی ادراک شده
سازگاری سازمانی درک شده
منابع سازمانی درک شده
مزخرفات سازمانی درک شده
منابع شخصی درک شده
جمعیت شناسی
3. نتایج
آمار توصیفی
آزمون های فرضیه
4. بحث و نتیجه گیری
محدودیت ها و تحقیقات آینده
مفاهیم و نتیجه گیری
منابع
ضمیمه
ارزیابی AIR
چکیده پایان نامه
مطالعه حاضر به منظور گسترش روشی که محققان و دست اندرکاران علوم سازمانی برای مفهوم سازی، اندازه گیری و در نهایت کار برای بهبود سازگاری، نوآوری و انعطاف پذیری سازمان ها کار می کنند، طراحی شده است. این شامل شناسایی چگونگی اندازه گیری و ترسیم روابط بین ساختارهای روانی-اجتماعی چندسطحی مرتبط با سازگاری، نوآوری و انعطاف پذیری سازمانی و منابع سطح فردی و سازمانی از منابع شخصی، سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی و منابع مرتبط با شغل به عنوان اجزای یک مدل مفهومی اثربخشی سازمانی مدل انطباق و نوآوری تاب آوری سازمانی یا مدل AIR را ابداع کرد. یک نظرسنجی برای عملیاتی کردن ادراک کارگران از حضور هر یک از این ساختارها در سازمان کارشان ایجاد و اجرا شد. داده ها به طور کلی از ارتباط مؤلفه های مدل AIR پشتیبانی می کنند و به احتمال یک مسیر غیرمستقیم بین ادراک کارگران از سازگاری سازمانشان و درک آنها از انعطاف پذیری آن اشاره می کنند.
ABSTRACT OF DISSERTATION
The present study was designed to broaden the way researchers and practitioners of the organizational sciences conceptualize, measure, and ultimately work to improve the adaptability, innovativeness, and resilience of organizations. This involved identifying how to measure and delineate the relationships between the interlinked multilevel psychosocial constructs of organizational adaptability, innovativeness, and resilience and the individual and organizational level resources of personal resources, human capital, social capital, and job-related resources as components to a conceptual model of organizational effectiveness coined The Adaptation and Innovation Model of Organizational Resilience, or AIR model. A survey was developed and administered to operationalize worker perceptions of the presence of each of these constructs within their organization of work. The data generally supported the relatedness of the AIR model’s components and pointed towards the possibility of an indirect pathway between worker perceptions of their organization’s adaptability and their perceptions of its resilience.
ABSTRACT
DEDICATION
ACKNOWLEDGEMENTS
LIST OF TABLES
LIST OF FIGURES
LIST OF ABBREVIATIONS
CHAPTER
1. INTRODUCTION
Organizational Adaptability as an Element of Organizational Resilience
Organizational Innovativeness as an Element of Organizational Resilience
The Role of Resources in the Development of Adaptability, Innovation, and Resilience
The Present Study
2. METHOD
Participants and Procedure
Measures
Perceived organizational resilience
Perceived organizational innovativeness
Perceived organizational adaptability
Perceived organizational resources
Perceived organizational bullshit
Perceived personal resources
Demographics
3. RESULTS
Descriptive Statistics
Hypothesis Tests
4. DISCUSSION AND CONCLUSION
Limitations and Future Research
Implications and Conclusion
REFERENCES
APPENDIX
THE AIR ASSESSMENT
VITA